Οχι μόνο δεν πρόκειται να αλλάξει την οικονομική πολιτική της η κυβέρνηση, αλλά θα τη σκληρύνει ακόμη περισσότερο για τους εργαζόμενους. Αυτό προκύπτει από το πρόγραμμα "σύγκλισης" που θα εφαρμόσει την επόμενη τριετία, αλλά και από τις προχθεσινές δηλώσεις του υπουργού Εθνικής Οικονομίας. Ομως οι Ελληνες εργαζόμενοι θα επωμιστούν ένα επιπλέον φορτίο, αυτό που θα προκύψει από τις συνέπειες της διεθνούς οικονομικής κρίσης.

Το δεύτερο μήνυμα από τις Βρυξέλλες αφορά στο περίφημο "πακέτο Σαντέρ" και την αναθεώρηση της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής. Οι "εταίροι" βεβαιώνουν ότι σε οποιαδήποτε περίπτωση η Ελλάδα θα υποστεί τα δεινότερα πλήγματα απ' τις υπόλοιπες χώρες - μέλη εξαιτίας της μείωσης των κοινοτικών πόρων. Ετσι, αν στις μέχρι σήμερα σχέσεις του με την Ελλάδα το "Διευθυντήριο" των Βρυξελλών χρησιμοποιούσε τη μέθοδο "καρότο και μαστίγιο", τώρα δηλώνει ότι το "καρότο"... τελείωσε και μένει μόνο το μαστίγιο.

Το γεγονός ότι η συζήτηση για το πρόγραμμα "σύγκλισης" έγινε μια μέρα ακριβώς μετά τον πρώτο γύρο των δημοτικών και νομαρχιακών εκλογών (αν δεν ήταν προσχεδιασμένο), έδωσε στην κυβέρνηση τη δυνατότητα να στείλει με τη σειρά της δυο μηνύματα. Το πρώτο προς τον ίδιο τον ελληνικό λαό που με την ψήφο του καταδίκασε την πολιτική της, το δεύτερο προς τις "αγορές" και τους συνεταίρους της στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Το περιεχόμενο ήταν το ίδιο και προς τους δυο αποδέκτες: "Δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα στην οικονομική μας πολιτική. Μένουμε προσηλωμένοι στον "εθνικό στόχο" της Οικονομικής και Νομισματικής Ενωσης (ΟΝΕ)". Αν, όμως, όσον αφορά τον ελληνικό λαό, το κυβερνητικό μήνυμα συνιστά προκλητική περιφρόνηση της ετυμηγορίας του, για τις πολυεθνικές και τους ισχυρούς της Ευρωπαϊκής Ενωσης είναι μήνυμα πλήρους συμμόρφωσης και υποτέλειας.

Το νέο πρόγραμμα "σύγκλισης", που εγκρίθηκε την περασμένη Δευτέρα από το Συμβούλιο Υπουργών Οικονομικών, περιλαμβάνει τις πολιτικές και τα μέτρα για την επίτευξη των κριτηρίων του Μάαστριχτ και αφορά κυρίως στο 1999, αφού με βάση τις οικονομικές επιδόσεις της επόμενης χρονιάς, θα κριθεί η συμμετοχή στην ΟΝΕ από την 1η Γενάρη 2001. Αυτό σημαίνει ότι το 1999 θα είναι η χρονιά της σκληρότερης επίθεσης κατά των εργαζομένων, των συνταξιούχων, των αγροτών, των μικρομεσαίων επιχειρηματιών. Νέα μείωση της αγοραστικής δύναμης των εργαζομένων, αύξηση της ανεργίας, αύξηση της φορολογίας, εφαρμογή του νόμου για την κατάργηση του οκτάωρου, διάλυση του ασφαλιστικού συστήματος, ταχύτατες και σαρωτικές ιδιωτικοποιήσεις, μείωση των δημοσίων δαπανών κοινωνικού χαρακτήρα, αυτό είναι το περιεχόμενο του προγράμματος "σύγκλισης".

Παρ' όλα αυτά, ακόμη και στελέχη του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης δεν κρύβουν την απαισιοδοξία τους για την επιτυχία του στόχου. Σημειώνουν ότι η διεθνής οικονομική κρίση έχει επιβαρύνει όχι μόνο την ελληνική οικονομία, αλλά και τις οικονομίες των ισχυρότερων κρατών - μελών, καθιστώντας το εγχείρημα της ΟΝΕ αδύνατο.

Είναι χαρακτηριστικό ότι την περασμένη Δευτέρα στο Συμβούλιο Υπουργών Οικονομίας ο αρμόδιος για την οικονομία επίτροπος ντε Σιλγκί παρουσίασε την πρόβλεψη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την πορεία της κοινοτικής οικονομίας και σημείωσε ότι εξαιτίας της διεθνούς κρίσης σε όλες τις χώρες - μέλη θα σημειωθεί σαφής υποχώρηση σε σχέση με τις αρχικές τους προβλέψεις. Αυτό δεν εμπόδισε τον υπουργό Εθνικής Οικονομίας Γιάννο Παπαντωνίου να παρουσιάσει ένα πρόγραμμα που προβλέπει αύξηση του ΑΕΠ μέχρι και 5%, ενώ οι "εταίροι" σημείωσαν στην απόφασή τους ότι οι προβλέψεις της ελληνικής κυβέρνησης είναι"ιδιαίτερα φιλόδοξες".

Ετσι στήνεται, λοιπόν, η νέα απάτη εις βάρος του ελληνικού λαού που καλείται να συνθλιβεί στις μυλόπετρες της "σύγκλισης", ενώ στους ιθύνοντες είναι γνωστό ότι "σύγκλιση" δεν πρόκειται να υπάρξει.