Παίρνοντας το λόγο, η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ τόνισε τα παρακάτω:

"Κύριε πρόεδρε,

κυρίες και κύριοι,

Η σχέση του ΚΚΕ με αυτό που λέμε Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης ή, για την ακρίβεια, με τα μεγαθήρια και με τα μεγάλα συγκροτήματα που κυριαρχούν στο χώρο, είναι σχέση κριτικής, αντίθεσης και αντιπαράθεσης. Αυτό, βέβαια, δε μας εμποδίζει, ούτε, σε καμία περίπτωση, μειώνει την ευθύνη μας, να στηρίζουμε και να επαινούμε νησίδες θετικών πρωτοβουλιών, εκεί που υπάρχουν, όταν υπάρχουν, να παρεμβαίνουμε, ασκώντας πίεση, κάνοντας προτάσεις, ασκώντας την κριτική μας. Γιατί, πραγματικά, θεωρούμε ότι και εμείς - ανεξάρτητα από τη γενικότερή μας αντίληψη - έχουμε υποχρέωση να συμβάλουμε, έστω, στο μετριασμό ορισμένων σοβαρά αρνητικών πλευρών, που ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια διέπουν τα ισχυρά, κυρίαρχα πανελλαδικά ΜΜΕ, ιδιωτικά και τα κρατικά.

Εγώ θα έλεγα ότι τα Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας είναι μέσα προπαγάνδας. Και, κατ' ανάγκη, ο όρος προπαγάνδα δεν έχει αρνητικό περιεχόμενο και ρόλο, γιατί, όπως και να το κάνουμε, τελικά, προπαγανδίζουν ιδέες, τρόπο ζωής, συμπεριφοράς. Εμείς θεωρούμε τα ΜΜΕ σαν ένα αναπόσπαστο στοιχείο του πολιτικού συστήματος και πολιτικά τοποθετούμαστε απέναντί τους.

Θα ήθελα, στα πλαίσια αυτού του σύντομου χαιρετισμού, να θέσω ένα ερώτημα. Μήπως ασκώντας κριτική ο καθένας μας - από τη δική του οπτική πλευρά, στον Α ή στο Β τόνο - φτάσουμε στο σημείο να βλέπουμε τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης (προπαγάνδας, όπως τα λέμε εμείς) σαν κάτι κακούς δαίμονες, που παίζουν τον αποκλειστικό ρόλο στη διαμόρφωση πολιτικής και κοινωνικής συμπεριφοράς και στάσης; Χωρίς να θέλω να απαλύνω ούτε στο ελάχιστο την κριτική που ασκούμε στα ΜΜΕ, θέλω να πω ότι εμείς δεν τα βλέπουμε τα πράγματα ακριβώς έτσι. Ο ακροατής, ο τηλεθεατής, ο αναγνώστης, όταν βρεθεί μπροστά στο αντικείμενο της πληροφόρησης, της ύλης της προπαγάνδας, προηγουμένως από τη μικρή του ηλικία, στην καθημερινή του ζωή, έχει δεχτεί μια συστηματική επεξεργασία της σκέψης και της συμπεριφοράς του από το χώρο της παιδείας και από τον εργασιακό του χώρο. Μεθοδολογικά, λοιπόν, κατά τη γνώμη μας, το ζήτημα των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης και Επικοινωνίας - ανεξάρτητα του ότι μπορεί να είναι ξεχωριστό αντικείμενο συζήτησης και κριτικής - για μας, είναι ένα πρόβλημα που επικάθεται στο εκπαιδευτικό μας σύστημα και σ' όλο το σύστημα που διέπει την εργασία και την παραγωγική διαδικασία. Ευάλωτος είναι ο νέος και η νέα από τα εκπαιδευτικά του προγράμματα, προετοιμασμένος να δεχτεί σαφώς κυρίαρχα αρνητικά μηνύματα που περνάνε σήμερα στα ΜΜΕ".

"Και μία δεύτερη πλευρά θα ήθελα να θέσω, περισσότερο για προβληματισμό στα τραπέζια, γνωρίζοντας ότι το ζήτημα είναι πολύ βαθύτερο. Ισως φανεί ότι το δίνουμε κάπως απόλυτα, αλλά μια αποσπασματική σκέψη σε ένα πεντάλεπτο, οπωσδήποτε έχει την αναπόφευκτη γενικότητα και τα μείον της. Πραγματικά, η εξωτερική εικόνα που έχουμε όλοι είναι ότι τα ΜΜΕ βρίσκονται σε ένα είδος ανταγωνισμού με κόμματα, ακόμα και με την κυβέρνηση, με εξαίρεση τα κρατικά. Σε ένα είδος ανταγωνισμού με το Κοινοβούλιο και με άλλους θεσμούς. Κι αυτός ο ανταγωνισμός πολλές φορές φαίνεται με την ισοπεδωτική κριτική, με το "όλοι το ίδιο είστε" ή με μία προσπάθεια να δοθεί ένα προβάδισμα στην πληροφόρηση, στη σκέψη, την κριτική, στα ίδια τα Μέσα. Πολύ φοβόμαστε ή, μάλλον, είμαστε πεπεισμένοι ότι ο ανταγωνισμός αυτός υπάρχει, αλλά, κατά τη γνώμη μας, λειτουργεί εκ του ασφαλούς μέσα στα πλαίσια ενός πολιτικού συστήματος, ενός συστήματος διακυβέρνησης, που η μεγάλη πλειοψηφία των ΜΜΕ δε θα ήθελαν να αμφισβητήσουν. Αντίθετα, θα ήθελαν να στηρίξουν, να αναπαράγουν, να εμπλουτίσουν, να διευρύνουν. Το Κοινοβούλιο, π.χ., κατοχυρώνει το θεσμικό πλαίσιο των ΜΜΕ, τα ζητήματα ιδιοκτησίας. Αρα, υπάρχει μία σοβαρή εξάρτηση των ΜΜΕ από τα κόμματα εξουσίας και το Κοινοβούλιο, έστω κι αν τα πράγματα πολλές φορές δείχνουν αντεστραμμένα. Αναμφισβήτητα, οι ιδιοκτήτες των ΜΜΕ αντιδρούν πολλές φορές και προς κόμματα ή και προς κυβερνήσεις, να το γενικεύσω, που φαινομενικά δε δικαιολογείται η αντίδραση, δεδομένου ότι κινούνται μέσα σ' ένα όμοιο ευρύτερο ιδεολογικό πλαίσιο.

Θα μπορούσε να πει κανείς ότι αυτοί οι ανταγωνισμοί και αυτές οι αντιδράσεις εξηγούνται από το γεγονός ότι οι ιδιοκτήτες ΜΜΕ προέρχονται από μεγάλες οικονομικές και επιχειρηματικές μονάδες του τόπου και, βεβαίως, έχουν μπροστά τους το στενό ατομικό συμφέρον, το άμεσο, και όχι το ευρύτερο, γενικότερο και μακροπρόθεσμο, που συνήθως υπηρετεί μία κυβέρνηση - γενικότερα και ευρύτερα μπορώ να πω - η πολιτική εξουσία.

Ανακεφαλαιώνοντας, λοιπόν: Εμείς θεωρούμε ότι τα Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας - Προπαγάνδας αδυνατούν σήμερα, από το ρόλο και τη λειτουργία τους στα πλαίσια του πολιτικού συστήματος, από την εξάρτηση που έχουν από το σύστημα εξουσίας, ανεξάρτητα των φιλοδοξιών και των ανταγωνισμών, αδυνατούν σήμερα να δώσουν ολοκληρωμένα την κοινωνική μας πραγματικότητα, τις πραγματικές αντιθέσεις, την κοινωνική της διαστρωμάτωση ή, αν θέλετε, να προβάλουν την αντιστοιχία οικονομικών και πολιτικών συμφερόντων. Τέλος, για να ξεκαθαρίσω καλύτερα τα πράγματα, εμείς πιστεύουμε ότι και τα καλύτερα ΜΜΕ - κι αυτά ενδεχόμενα που θα άρεσαν στο ΚΚΕ - θα αποδείχνονταν εξαιρετικά ζημιογόνα, αν χρησιμοποιούνταν, προκειμένου να υποκαταστήσουν άλλους πολύ πιο σοβαρούς δρόμους και μηχανισμούς ενημέρωσης και πληροφόρησης".

"Είναι ένα ζήτημα, που και εμάς απασχολεί σαν ΚΚΕ, γιατί καλά είναι να έχει κανείς οράματα, αλλά έχει πολύ μεγάλη σημασία, τα σύγχρονα Μέσα Επικοινωνίας - με τα οποία δεν έχουμε κανένα πρόβλημα λόγω της τεχνολογικής τους φύσης - να μην υποκαθιστούν την ατομική, σωματική θα λέγαμε, συμμετοχή των εργαζομένων σε κοινωνικές και πολιτικές δραστηριότητες, όπου εκεί, όταν αφορούν το συνδικαλιστικό κίνημα ή άλλες μορφές έκφρασης, εκεί έχουν την ευκαιρία να έρθουν σε επαφή με το σύνολο των πολιτικών και ιδεολογικών αντιλήψεων και αντιθέσεων, θα έλεγα με τις πραγματικές αντιθέσεις της ζωής, πράγμα που δεν μπορεί να το κάνει κανένα μέσο ενημέρωσης, ακόμα και αν είναι ή θα είναι της αρεσκείας του ΚΚΕ. Είναι ένα μεγάλο ζήτημα, που και μας τους κομμουνιστές και τις κομμουνίστριες μας απασχολεί, καθώς διαθέτουμε έναν τηλεοπτικό σταθμό και, ταυτόχρονα, δίνουμε μία μεγάλη μάχη με τα μέλη, τους φίλους και τους οπαδούς του Κόμματος να καταλάβουν ότι η ενημέρωση και η πληροφόρηση είναι μέσο, δεν είναι αυτοσκοπός. Και το αναντικατάστατο είναι η προσωπική, σωματική για να το δώσω πιο καθαρά, φυσική επικοινωνία με τους πολλούς στους χώρους κατοικίας και δουλιάς, εκεί που θα μάθεις πιο αυθεντικά πώς σκέφτονται οι άνθρωποι των άλλων κομμάτων, πώς σκέφτονται οι άνθρωποι που ανήκουν σε διαφορετικές κοινωνικές τάξεις και στρώματα.

Ειλικρινά, εύχομαι εκ μέρους του ΚΚΕ σ' αυτήν τη διήμερη συνάντηση να ακουστούν και να ειπωθούν και νέα πράγματα και νέες πλευρές. Δεν είμαστε κατ' ανάγκην λάτρεις του νέου για το νέο, αλλά πιστεύουμε ότι έχουμε όλοι πολλή δουλιά να κάνουμε για να εμβαθύνουμε για το ρόλο των ΜΜΕ μέσα στο συγκεκριμένο κοινωνικό και πολιτικό σύστημα που ζούμε

Σας ευχαριστώ".