Οι δικές μας θέσεις για την υπόθεση της Ιονικής είναι γνωστές και τις ακολουθήσαμε με συνέπεια όλο το διάστημα που μεσολάβησε από τη μέρα που η κυβέρνηση δημοσιοποιούσε την πρόθεσή της να την εκποιήσει. Δεν άλλαξαν στο παραμικρό. Ούτε, όταν σχεδόν όλοι οι άλλοι "ψήφιζαν" Κωστόπουλο με 120 - 150 δισ. δρχ, ούτε, όταν αργότερα οι πάντες υποκλίθηκαν στο "δυναμισμό" του Λάτση, που δήθεν μοίραζε δισεκατομμύρια, ούτε όταν την παραμονή του διαγωνισμού "πληροφορίες" μίλαγαν για "χτύπημα - μαμούθ". Για μας η μη ιδιωτικοποίηση της δημόσιας περιουσίας - ακόμα και της περιουσίας ενός δημοσίου όπως εμφανίζεται σήμερα το ελληνικό - είναι θέμα αρχής και όχι τιμής. Από αυτή την άποψη πιστεύαμε και εξακολουθούμε να πιστεύουμε πως κάθε προσπάθεια ξεπουλήματος των περιουσιακών στοιχείων που - κάτω από τις όποιες συνθήκες - έχουν συσσωρευτεί με τον ιδρώτα του Ελληνα εργαζόμενου και ανήκουν σ' ολόκληρο το λαό, είναι πάντα φιάσκο!
Φιάσκο είναι, όταν η παραγωγική βάση της χώρας υποβαθμίζεται και περιθωριοποιείται και τα κριτήρια της ανάπτυξης έχουν αποδεσμευτεί από τους πραγματικά παραγωγικούς κλάδους της οικονομίας και σε αντιστάθμισμα αυτών τα πάντα εναποτίθενται στη διαδικασία των ιδιωτικοποιήσεων.
Φιάσκο είναι, όταν η δική σου (της κυβέρνησης δηλαδή και όσων με τον ένα ή τον άλλο τρόπο ασπάζονται τις πολιτικές της επιλογές) απάντηση στις κινήσεις των συγχωνεύσεων και τις μεγεθύνσεις των τραπεζικών ιδρυμάτων διεθνώς, είναι στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση. Στην κατεύθυνση του τεμαχισμού των κρατικών τραπεζών και της απόδοσή τους στον ιδιωτικό τομέα.Φιάσκο είναι για το κοινωνικό σύνολο και το συμφέρον της χώρας, το όποιο αποτέλεσμα των υπόγειων διεργασιών κάνουν οι κυβερνώντες με ομάδες του κεφαλαίου. Οι εκπρόσωποι της άρχουσας τάξης είναι παραπάνω από βέβαιο ότι λειτουργούν με μοναδικό κριτήριο το υπερκέρδος, που στην προκειμένη περίπτωση θα προέλθει από την όποια ιδιωτικοποίηση.
Φιάσκο είναι σαν αποτέλεσμα των "διαρθρωτικών αλλαγών" και του ξεπουλήματος τραπεζών, να συνωστίζονται λογής λογής πλιατσικολόγοι που να επιδιώκουν, μέσω της απόκτησης της αρχαιότερης ελληνικής τράπεζας, να προσδώσουν υπόσταση και ταυτότητα στα αμφίβολης προέλευσης κεφάλαιά τους.
Φιάσκο είναι, από τη σκοπιά των συμφερόντων των εργαζομένων, οποιαδήποτε συζήτηση για πώληση των κρατικών τραπεζών, αφού, κάτω από διαφορετικούς βεβαίως συσχετισμούς, θα μπορούσαν να λειτουργήσουν ως εργαλεία προστασίας της ελληνικής οικονομίας στην κατεύθυνση της ουσιαστικής ανάπτυξης της χώρας προς όφελος του λαού και του τόπου.
Το γεγονός ότι, με αφορμή τις συγκεκριμένες εξελίξεις γύρω από την Ιονική πολλοί - η ΝΔ, ο ΣΥΝ, το σύνολο των ΜΜΕ - μιλάνε αυτές τις μέρες για "φιάσκο", καθόλου δεν τους ελαφρύνει από τις ευθύνες που οι ίδιοι έχουν. Και η κύρια ευθύνη σ' αυτή την περίπτωση δεν είναι το άγονο του διαγωνισμού, ούτε οι διάψευση των προσδοκιών που όλοι τους διατηρούσαν για την επιτυχία της ιδιωτικοποίησης. Το κύριο είναι ότι όλοι τους, ο καθένας με το δικό του τρόπο, δίνουν άλλοθι και στηρίζουν την πολιτική του ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας για τα συμφέροντα του ντόπιου και ξένου μονοπωλιακού κεφαλαίου. Στηρίζουν τις επιλογές της καπιταλιστικής ενοποίησης στην Ευρώπη, υιοθετώντας αντιλαϊκές πολιτικές, στέλνοντας στο κοινωνικοοικονομικό περιθώριο όλο και μεγαλύτερα τμήματα των εργαζομένων. Στηρίζουν, εν ολίγοις, μια πολιτική που από τη σκοπιά των συμφερόντων του τόπου και της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού, όποιο αποτέλεσμα κι αν έχει θα είναι φιάσκο!