Στην πρόσφατη Γενική Συνέλευση των μετόχων της ΕΘΕΛ - τονίζει ο Χρ. Σταμούλος - ειπώθηκε ότι η αιτία του κακού για το τρέχον έλλειμμα της εταιρίας, που ανέρχεται σε 55 δισ. δραχμές, είναι οι εργαζόμενοι και τα προνόμιά τους!Ούτε λίγο ούτε πολύ, δηλαδή, η κυβέρνηση επιχειρεί να ενοχοποιήσει τους εργαζόμενους για τη σημερινή εικόνα που παρουσιάζουν οι αστικές συγκοινωνίες και να "αθωώσει" την καταστροφική πολιτική που εφάρμοσαν όλες ανεξαίρετα οι κυβερνήσεις, συμπεριλαμβανομένης και της σημερινής. Μια πολιτική που γίνεται με δάνεια αντί για επιδότηση, με επακόλουθο την υπερχρέωση των συγκοινωνιακών φορέων.

Το συνολικό έλλειμμα των 900 δισ. δραχμών που παρουσιάζουν από το 1975 μέχρι σήμερα και οι τρεις συγκοινωνιακοί φορείς (ΕΘΕΛ, ΗΛΠΑΠ, ΗΣΑΠ) είναι γέννημα αυτής της πολιτικής του ξέφρενου δανεισμού. Στο όνομα δε, του ελλείμματος αυτού όλες οι κυβερνήσεις εφάρμοσαν την πολιτική λιτότητας για τους εργαζόμενους και δικαιολόγησαν όλες τις αυξήσεις στα εισιτήρια, χωρίς, ωστόσο να το μειώσουν στο ελάχιστο. Επισημαίνεται ότι από τα 900 δισ. δραχμές τα μισά και πλέον είναι τόκοι ληξιπρόθεσμων οφειλών από δάνεια. Αρκεί να επισημανθεί ότι μόνο η ΕΘΕΛ, χρωστά σε ξένες και ντόπιες τράπεζες, περισσότερα από 55 δισ. δραχμές! Την ίδια ώρα η κυβέρνηση ξεκαθαρίζει ότι δεν υπάρχει δραχμή στο πρόγραμμα επενδύσεων και ότι η ανανέωση του στόλου θα γίνει με νέα δάνεια 20 δισ. δραχμές κάθε χρόνο!

Και έχει ιδιαίτερη σημασία να υπογραμμιστεί εδώ ότι λόγω έλλειψης στόλου και οδηγών οι επιβάτες των λεωφορείων μειώθηκαν από 700 εκατομμύρια τη 10ετία 1980 - 1990, σε 335 εκατομμύρια το χρόνο από το 1992 μέχρι σήμερα. Η οικονομική απώλεια σε ετήσια βάση από τη μείωση της επιβατικής κίνησης, ανέρχεται σε 35 δισ. δραχμές! Για τη "θεραπεία" όλων αυτών, η κυβέρνηση εμφανίζει σαν μοναδικό "φάρμακο" την ιδιωτικοποίηση και την καταστρατήγηση των κεκτημένων των εργαζομένων.

Η ετήσια κρατική επιδότηση της ΕΘΕΛ είναι 20 δισ. δραχμές και απ' αυτά παρακρατούνται για ΦΠΑ τα 3,5 δισ. δραχμές! Η αντίστοιχη επιδότηση των ιδιωτικών αστικών συγκοινωνιών της Θεσσαλονίκης (ΟΑΣΘ) ανέρχεται σε 20 δισ. δραχμές.Δηλαδή ο ΟΑΣΘ με 500 λεωφορεία παίρνει το χρόνο 20 δισ. δραχμές επιδότηση, έναντι 16,5 δισ. δραχμών που δίνονται στην ΕΘΕΛ με 1.200 λεωφορεία.

Οσον αφορά τα ιδιωτικά ΚΤΕΛ,πέρα από το "τσουχτερό" εισιτήριο, έχουν μποναμά και 280 δισ. δρχ. που τους χάρισε η κυβέρνηση από δάνεια του παρελθόντος. Σημειώνεται ότι το εισιτήριο για Ραφήνα στο ιδιωτικό ΚΤΕΛ Αττικής κοστίζει 700 δραχμές, έναντι των 100 δραχμών που κοστίζει το εισιτήριο για Λούτσα (σ.σ.: χιλιομετρικά είναι πιο μακριά από τη Ραφήνα) με το λεωφορείο της ΕΘΕΛ! Δηλαδή η κυβέρνηση αφήνει τους ιδιώτες να εκμεταλλεύονται τους επιβάτες με ακριβό εισιτήριο, ενώ παράλληλα τους πριμοδοτεί γενναία.Συνεπώς, δε φταίει ο δημόσιος χαρακτήρας των συγκοινωνιών και σε καμιά περίπτωση δεν είναι το "φάρμακο" οι ιδιώτες, οι οποίοι, άλλωστε, είχαν τα λεωφορεία και το 1978 και το 1992, αλλά τα "βούλιαξαν" στα χρέη. Επισημαίνεται ότι η κυβέρνηση μέσω της "Πράσινης Βίβλου" αφήνει χώρο να διευρυνθεί το ΚΤΕΛ Αττικής, καθώς περιορίζει την ΕΘΕΛ στις γραμμές - κορμούς και στα όρια των προαστίων (Χαλάνδρι, Κηφισιά, Μαρούσι, Ασπρόπυργο κλπ.). Επί της ουσίας δηλαδή, διατηρεί την ΕΘΕΛ σαν ταμπέλα, περιορίζει το έργο της, αφήνει κενό χώρο στους ιδιώτες των ΚΤΕΛ και περνά τμήμα του συγκοινωνιακού έργου στα δημοτικά δίκτυα. Μ' άλλα λόγια, μετακυλά την κοινωνική πολιτική στην τσέπη του επιβάτη με διπλό - τριπλό εισιτήριο, ενώ τις ανάγκες μετακίνησης τις αφήνει έρμαιο του ΚΤΕΛ Αττικής και σ' όποιους δήμους αποφασίσουν να συγκροτήσουν δημοτικές εταιρίες, με πόρους που θα προέλθουν από πρόσθετους φόρους στους δημότες.