Πραγματοποιήθηκε το περασμένο Σαββατοκύριακο, παρουσία κλιμακίου της Κεντρικής Επιτροπής του Κόμματος με επικεφαλής τον Δ. Γόντικα μέλος του ΠΓ, η Συνδιάσκεψη της Κομματικής Οργάνωσης Πειραιά του ΚΚΕ. Η μάχη των δημοτικών εκλογών, η συγκρότηση του Αντιιμπεριαλιστικού Αντιμονοπωλιακού Δημοκρατικού Μετώπου και η κομματική οικοδόμηση είναι οι τρεις βασικοί άξονες πάνω στους οποίους επικεντρώθηκαν οι εργασίες της. Η Συνδιάσκεψη επίσης εξέλεξε τη νέα Επιτροπή Περιοχής Πειραιά που, στην πρώτη της συνεδρίαση, επανεξέλεξε Γραμματέα της ΚΟΠ τον Σήφη Κωτσαντή,μέλος της Γραμματείας της ΚΕ του ΚΚΕ

"Πρώτος στόχος του Κόμματος, κατά συνέπεια και της ΚΟΠ, μέχρι τον Οκτώβρη είναι η μάχη των Δημοτικών και Νομαρχιακών εκλογών", σημειώνεται στην εισήγηση της Συνδιάσκεψης που τονίζεται ότι από τις επόμενες μέρες όλη η οργάνωση θα μπει σε θέση μάχης.

"Πρόκειται για μια σκληρή αναμέτρηση του Κόμματος ενάντια στα μπλοκ των κυρίαρχων πολιτικών δυνάμεων και την αντιλαϊκή πολιτική. "Η κάλπη τονίζει το Κόμμα πρέπει να βγάλει ένα μήνυμα καταδίκης της γενικότερης πολιτικής που ακολουθείται, ένα σαφές μήνυμα καταδίκης εκείνων που θέλουν την Τοπική Αυτοδιοίκηση μακρύ χέρι του κράτους, μέσο επιβολής νέων φόρων και ιδιωτικοποιήσεων". Επιδιώκεται, η ψήφος του λαού να χρησιμοποιηθεί για να επιδοκιμαστεί η κυρίαρχη πολιτική. Η δυσαρέσκεια του λαού να στραφεί σε ακίνδυνα μονοπάτια. Θέλουν ένα εκλογικό αποτέλεσμα, για να προχωρήσουν με ακόμα ταχύτερο τρόπο τα αντιλαϊκά μέτρα με δημάρχους και νομάρχες που να υπηρετούν πιστά αυτή την πολιτική. Για το Κόμμα μας, για τους κομμουνιστές, αυτή η ΜΑΧΗ επιδιώκουμε να πάρει χαρακτηριστικά λαϊκής αντεπίθεσης.Να γίνουν ένα δριμύ "κατηγορώ" στην κυβερνητική πολιτική και στη συναίνεση προς αυτή την πολιτική που εφαρμόζεται από τις άλλες δυνάμεις. Να αποτελέσουν τα ψηφοδέλτια που στηρίζει το Κόμμα μας ψηφοδέλτια αντίστασης, αντεπίθεσης, απειθαρχίας απέναντι στη λογική του "μοιραίου και εφικτού" του μονόδρομου της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Ψηφοδέλτια της πιο πλατιάς συσπείρωσης στη βάση των άλλων κομμάτων", υπογραμμίζεται στην εισήγηση.

Η ανάπτυξη της πάλης της εργατικής τάξης και των άλλων τμημάτων των εργαζόμενων και η πορεία οικοδόμησης των προϋποθέσεων του Μετώπου στον Πειραιά εξετάστηκαν διεξοδικά τόσο όσον αφορά τα θετικά βήματα που έχουν γίνει όσο και τις αδυναμίες που παρουσιάστηκαν. Στην εισήγηση αναφέρεται:

"Αναμφίβολα το διάστημα που εξετάζουμε έγιναν βήματα προς τα εμπρός. Σημαντικά τμήματα της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων του Πειραιά μπήκαν στην πάλη για τα προβλήματά τους. Πέρα από τη συμμετοχή της εργατικής τάξης του Πειραιά και άλλων εργαζόμενων σε πανελλαδικές κινητοποιήσεις,είχαμε τους σημαντικούς αγώνες των ναυτεργατών, των εκπαιδευτικών, των μαθητών και του Μετώπου Παιδείας, της Ζώνης, των Συνταξιούχων, των Οικοδόμων, των εργαζόμενων στους ΟΤΑ, των κατοίκων του Περάματος, αλλά και κινητοποιήσεις σε χώρους που είχαν χρόνια να γίνουν όπως στο Λιμάνι, ΗΣΑΠ, ΟΣΕ, ΔΕΗ, Τράπεζες, Νοσοκομεία, εργαζόμενους σε παιδικούς σταθμούς σε μερικές συνοικίες για τοπικολαϊκά προβλήματα και αλλού.

Σημαντικές ήταν επίσης οι δραστηριότητες των Επιτροπών Ειρήνης με σημαντικότερη τη μαζική κινητοποίηση ενάντια στο αμερικανικό πλοίο "Λαμπούν". Επίσης, αξιόλογες ήταν οι δραστηριότητες των ΕΒΕ και των αντιστασιακών. Οι Δημοτικές και η Νομαρχιακή Κίνηση έχουν μια συνεχή παρέμβαση και δραστηριότητα με αρκετή συσπείρωση κόσμου.

Ολο και περισσότεροι εργαζόμενοι κατανοούν την ανάγκη του αγώνα για αντίσταση και ανατροπή των κυβερνητικών μέτρων. Αρχίζουν να κατανοούν ότι τους περιμένουν χειρότερες μέρες από την πειθαρχία και συμμόρφωση στις επιταγές της Ευρωπαϊκής Ενωσης και του ΝΑΤΟ και της κυβέρνησης. Εντείνεται η αμφισβήτηση για τους διάφορους μύθους που καλλιεργούνται για την παγκοσμιοποίηση και την ανταγωνιστικότητα. Αναπτύσσεται η αλληλεγγύη και η συμπαράσταση, ενισχύεται η αντίληψη για ενότητα της εργατικής τάξης και η συμπαράταξη με τα άλλα λαϊκά στρώματα.

Είναι δυνατόν με τη συσπείρωση και πίεση από τα κάτω να τραβιούνται σε αποφάσεις για κινητοποιήσεις ή να ξεπερνιούνται συμβιβασμένες ηγεσίες και τα εμπόδια που μπαίνουν από τους συσχετισμούς δυνάμεων στο συνδικαλιστικό κίνημα. Σε πλατιά στρώματα εργαζομένων, στη συνείδησή τους, γίνονται διεργασίες και παρά την "πλύση εγκεφάλου" που γίνεται από τα ΜΜΕ και από τα άλλα κόμματα για "κεντροαριστερές" και "κεντροδεξιές" ελπίδες και "Αριστερό Μάαστριχτ με κοινωνικό πρόσωπο" κλπ., όλο και περισσότερο κερδίζει έδαφος η διαχωριστική γραμμή που προβάλλεται από το Κόμμα μας και η μόνη εναλλακτική λύση της αντιμονοπωλιακής αντιιμπεριαλιστικής συσπείρωσης και πάλης και της συγκρότησης του Μετώπου.

Στους εργασιακούς χώρους και στα σωματεία, στις Δημοτικές Κινήσεις, στους συλλόγους Γονέων και σε σωματεία των ΕΒΕ και στη νεολαία, στους μαθητές και φοιτητές, υπάρχει άνοδος του κύρους και της επιρροής μας, εκφράζεται συσπείρωση γύρω από το Κόμμα ανθρώπων που δεν ήταν στην πολιτική μας επιρροή και που προσεγγίζουν αδιάκοπα το Κόμμα.

Συνολικά έγιναν βήματα στην κατεύθυνση δημιουργίας των προϋποθέσεων για το Μέτωπο, που όμως ακόμα είναι σε εμβρυακό επίπεδο. Δεν αξιοποιούνται όμως όλες οι δυνατότητες".

Εξάλλου σε άλλο σημείο της εισήγησης τονίζεται:

"Σήμερα που οι αντιθέσεις οξύνονται όλο και περισσότερο μέσα από την όξυνση των προβλημάτων των εργαζόμενων αναδεικνύονται οι πραγματικές αιτίες των προβλημάτων, οι ταξικοί αντίπαλοι με διάφορους ψεύτικους μύθους και ελιγμούς προσπαθούν να αποπροσανατολίσουν, να συγκαλύψουν την πραγματική διαχωριστική γραμμή με "τα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό ή με την εργατική τάξη και το λαό". Παρεμβαίνουν για να βάλουν εμπόδια στη συνειδητοποίηση της ανάγκης συνολικής ρήξης με την πολιτική της ΕΕ και της κυβέρνησης και τη συγκρότηση του αντιμονοπωλιακού αντιιμπεριαλιστικού δημοκρατικού μετώπου.

Δημιουργούν αναχώματα για να διαιωνίζονται αυταπάτες. Π. χ. αντιπολίτευση μέσα στο ΠΑΣΟΚ, τον ΣΥΝ, ΔΗΚΚΙ. Στο συνδικαλιστικό κίνημα και την Τοπική Αυτοδιοίκηση προσπαθούν να μετατοπίσουν τις ευθύνες της συνολικής κυβερνητικής πολιτικής σε πρόσωπα όπως, φταίει ο Παπαντωνίου για τις ιδιωτικοποιήσεις ή ο άχρηστος δήμαρχος και όχι η πολιτική που υπηρετεί και τις συνέπειές της στους εργαζόμενους του Δήμου κλπ. Επόμενα, στη δουλιά μας καθοριστικό ρόλο για την ανάπτυξη των αγώνων - και κυρίως αυτοί οι αγώνες να συμβάλλουν στη διαμόρφωση αντιμονοπωλιακής, αντιιμπεριαλιστικής συνείδησης και προϋποθέσεων για το μέτωπο - παίζει να αποκαλύπτονται τα ψεύτικα διλήμματα, οι ελιγμοί και η δημαγωγία, ο ρόλος των αναχωμάτων, να γίνεται έντονη και πειστική ιδεολογικοπολιτική διαφώτιση και αντιπαράθεση. Πετυχημένη τέτοια προσπάθεια είχαμε με αρκετά καλά αποτελέσματα στις μεγάλες κινητοποιήσεις των ναυτεργατών και των εκπαιδευτικών, καθώς και σε μερικούς χώρους κατά περιόδους στη Ζώνη, στο Λιμάνι, στη ΔΕΗ και σε μερικές Δημοτικές Κινήσεις, ιδιαίτερα στο Κερατσίνι. Το συμπέρασμα, που πρέπει να εμπεδωθεί και να βρει πρακτική έκφραση στη δουλιά μας, είναι ότι οι αγωνιστικές κινητοποιήσεις βοηθιούνται να αναπτύσσονται και να έχουμε συσπείρωση στην κατεύθυνση των προϋποθέσεων του μετώπου εκεί που αναπτύσσεται η πολιτική αντιπαράθεση, πολιτικοποιούνται οι αγώνες, οι κομματικές δυνάμεις κάνουν επίμονη διαφωτιστική δουλιά και μαχητικά μπαίνουν μπροστάρηδες στους αγώνες. Αυτός ο προσανατολισμός δεν έχει κατακτηθεί στη δουλιά όλη της οργάνωσης".