Ενα διαχρονικό χρονογράφημά του είναι και το γραμμένο πριν τριάντα και πλέον χρόνια "Ο ΝΑΤΟ αγυπνεί!..", που το παραθέτουμε ολόκληρο:

"Ο ΝΑΤΟ είναι ένας φοβερός πολεμικός οργανισμός - με στρατό, με στόλο, με αεροπλάνα, με κανόνια, με τρακατρούκες τρομερές, με κάθε είδους, τέλος πάντων, σύγχρονο πολεμικό εξοπλισμό - που εγγυάται τελεσιδίκως την ασφάλεια των μελών του εναντίον κάθε προσβολής και κάθε επιθέσεως. Ολα τα μακάρια κι ευτυχισμένα κράτη που συμμετέχουν στην Οργάνωση αυτή μπορούν να κοιμούνται ήσυχα. Υπάρχουν στρατηγοί - μάτσο! - επιτελεία, γαλόνια με τη σέσουλα, λεφτά, που ξοδεύονται αφειδώς και κάθε τόσο βγαίνουν οι στρατοί και προγυμνάζονται, βγαίνουν οι στόλοι - όλοι μαζί - και συγκλονίζονται τα συθέμελα πελάγων και ωκεανών από τις κανονιές! Σηκώνονται επίσης και τ' αεροπλάνα - μάτσα αεροπλάνα πολεμόχαρα! - και σφυρίζουν στους αέρηδες απειλητικά, αερομαχούν, γυμνάζονται κι αυτά και ρίχνουν μπόμπες φρικαλέες και ριπές στον γάμο του Καραγκιόζη. Στρατηγοί αρειμάνιοι με βροντερά ονόματα, Αμερικανοί, Εγγλέζοι, Γάλλοι, Βέλγοι κτλ. ταξιδεύουν αενάως, συγκεντρώνονται, συσκέπτονται ασταμάτητα πότε εδώ και πότε εκεί - παίρνουν αποφάσεις - ύστερα φεύγουν βιαστικοί, συννεφιασμένοι και ξαναμαζεύονται αλλού, ξανασυσκέπτονται και ξαναπαίρνουν αποφάσεις μυστικοπαθείς, πώς και πού θα γίνουν οι νέες επιχειρήσεις και πώς και πού θα πέσουν οι νέες κανονιές προς τιμήν του γάμου του Καραγκιόζη.

Ενεκα όλων τούτων τα ευτυχισμένα κράτη που συμμετέχουν στη βροντώδη και δραστήρια αυτή πολεμική οργάνωση, πληρώνουν λεφτά, προσφέρουν αξιωματικούς, στρατό, αεροπλάνα, πλοία, αλλά ξέρουν ότι έχουν δεμένο τον γάιδαρό τους. Εάν τυχόν ποτέ - ό μη γένοιτο! - τολμήση κανείς να θίξη ή να προσβάλη να επιτεθή κανενός από τα μέλη, αλλοίμονό του! Ο ΝΑΤΟ έχει αρχές υψηλές, τίμιες, καθαρές, ηθικές, που αφορούν την ασφάλεια, την τιμή, την εθνική αξιοπρέπεια των μελών του και προ πάντων τον πολιτισμό. Α, όλα κι όλα! Ο Δυτικός Πολιτισμός είναι αυτό που πρέπει να προστατευθή από κάθε προσβολή και ν' ασφαλιστή από κάθε επιβουλή! Γι' αυτό οι φοβερές δυνάμεις του χριστιανικού αυτού οργανισμού είναι διαρκώς επί ποδός πολέμου και οι στρατάρχες του, οι στρατηγοί, οι αντιστράτηγοι, οι υποστράτηγοι με τα βροντώδη ονόματα, με τα κουμπούρια και με τα παράσημα (ολόκληρες ταπετσαρίες!) βρίσκονται σε οργασμό κι εκεί που μαζεύονται κάθε φορά σκύβουν, μυστικοπαθείς, αρειμάνιοι και βλοσυροί επάνω σε πολεμικούς χάρτες. - Από δω θα μας προσβάλουν!

- Οχι, από κει θα μας προσβάλουν!

- Μάλλον από πέρα θα μας προσβάλουν!

Απ' όπου, όμως, κι αν πρόκειται να τους προσβάλουν, οι στρατηγοί και οι στρατάρχες (μ' ολόκληρες ταπετσαρίες τα παράσημα) είναι πανέτοιμοι. Ο Δυτικός Πολιτισμός μπορεί να κοιμάται ήσυχος μαζί με τις ιδέες της ελευθερίας, της ηθικής, της αξιοπρέπειας, του εθνικού γοήτρου των κρατών - μελών και όλα τα παρακλάδια του. Ο ΝΑΤΟ αγρυπνεί!

Κι άξαφνα ενώ πρόκειται να γίνη άλλη μια έξοδος των φοβερών στόλων που ετοιμάζονται να συγκλονίσουνε τα πέλαγα και να μπουμπουνίσουν τους αέρηδες, (πάντα στον γάμο του Καραγκιόζη), γίνεται η επίθεση των Τούρκων κατά των Ελλήνων στην Κωνσταντινούπολη. Μια επίθεση αληθινή, τρομακτική, βάρβαρη, αντιχριστιανική, μ' εξόντωση χιλιάδων Ελλήνων, με ρήμαγμα περιουσιών, με σφαγές, με καψίματα δεκάδων ιερών, με βιασμούς γυναικών, μ' ανασκαψίματα τάφων, μια οργανωμένη, μελετημένη και σχεδιασμένη επιδρομή βαρβάρων εναντίον της Ελλάδας, που είναι αξιότιμο μέλος του ΝΑΤΟ. Φρίττει ο κόσμος! Βοούν οι εφημερίδες, βοά η οικουμένη, εξευτελίζεται ο πολιτισμός, καταρρακώνεται κάθε ιδέα ασφαλείας, ατιμάζεται η ηθική, εξοντώνεται η ιδέα της ελευθερίας, ντροπιάζεται κάθε έννοια εθνικού γοήτρου και τιμής. Ετσι δεν είναι; Ετσι είναι βέβαια! Ο ΝΑΤΟ, λοιπόν, τη στιγμή αυτή είναι πολύ απασχολημένος γιατί, είπαμε, πρόκειται να βγάλη τα φοβερά καράβια του στα πέλαγα, για να ξαναρίξουν στον γάμο του Καραγκιόζη.

- Ελλάς! φωνάζει ο αρειμάνιος αρχηγός. Πού είναι η Ελλάς; Εχουμε γυμνάσια!

Η Ελλάς, όμως, δηλώνει ότι δεν μπορεί να πάρη μέρος - δόξα Σοι ο Μεγαλοδύναμος! - σ' αυτό το ραβαϊσι. Κι ο ΝΑΤΟ, ο φοβερός, ο πολεμικός, ο αρειμάνιος, ο ζόρικος, ο προστάτης του Δυτικού Πολιτισμού, μένει κατάπληκτος:

- Μα γιατί; Τι συνέβη, βρε αδελφέ; Συνέβη τίποτα;

Και κάνει τον κορηό! Νόστιμο δεν είναι; Εκεί που νομίζεις ότι έχεις να κάνης μ' ένα φοβερό σύμμαχο λιοντάρι, να βρεθής ξαφνικά μπροστά σ' ένα κορέο - μη μου πείτε, χριστιανοί, ότι δεν είναι μια ιστορία για γέλια. Για γέλια μέχρι δακρύων!".