Οι "εταίροι", αυτοί που μαζί με την κυβέρνηση Σημίτη αποφάσισαν την υποτίμηση της δραχμής, αυτοί θα αναλάβουν τώρα την... προστασία του εθνικού νομίσματος. Μια "προστασία", που θα κινείται αυστηρά στα πλαίσια των επιλογών της ΕΕ για την ανασυγκρότηση του καπιταλιστικού συστήματος, εξυπηρετώντας στο έπακρο τις αξιώσεις, που προβάλλουν οι Ευρωπαίοι τραπεζίτες και το κεφάλαιο, είτε εμφανίζονται ως πολυεθνικές, είτε ως τρομοκράτες των χρηματαγορών. Μετά από ένα "εκσυγχρονιστικό" όργιο συναλλαγής και συμφωνιών με άγνωστες προεκτάσεις, η κυβέρνηση τους ανέθεσε την εποπτεία της δραχμής έναντι "ωφελημάτων", που ελάχιστα αφορούν τον ελληνικό λαό, ο οποίος θα υποχρεωθεί και πάλι να πληρώσει το "μάρμαρο".

Οι αποφάσεις των "14" για τη "διόρθωση της ισοτιμίας του ελληνικού νομίσματος, έναντι των ξένων νομισμάτων" - όπως ευγενικά ονοματίζουν την υποτίμηση - ακόμα κι αν δεν έχουν προσδιοριστεί μέχρι αυτή τη στιγμή, θα δημοσιοποιηθούν από λεπτό σε λεπτό. Η ένταξη της δραχμής στον Μηχανισμό, σημαίνει υποτίμηση! Ομως τι σημαίνει υποτίμηση; Ποιοι θίγονται και ποιοι ευνοούνται από μια τέτοια επιλογή;

Οταν το νόμισμα μιας χώρας, που έχει συναλλαγές με το εξωτερικό, χάνει το όποιο μέρος της αξίας του, χάνουν όλοι όσοι συναλλάσσονται με το νόμισμα αυτό. Αν μάλιστα έχει ακολουθηθεί μια πολιτική στα πλαίσια της οποίας αυξάνονται όλο και περισσότερο οι εισαγωγές, τότε τα πράγματα είναι ακόμα πιο δύσκολα. Η υποτίμηση ενεργοποιεί αυτόματα έναν φαύλο κύκλο συνεχών ανατιμήσεων - πρώτα στα εισαγόμενα και μετά στα εγχωρίως παραγόμενα είδη - τις οποίες πληρώνει ο τελικός καταναλωτής. Δηλαδή το σύνολο των εργαζομένων, των συνταξιούχων, των αγροτών, των άλλων λαϊκών στρωμάτων που ξοδεύουν όλο τους το εισόδημα στην αγορά αναγκαίων ειδών κατανάλωσης και υπηρεσιών.

Ο μηχανισμός είναι απλός: Αν το νόμισμα υποτιμηθεί για παράδειγμα 10%, αυτόματα απαιτούνται 10% περισσότερες δραχμές για να εισαχθούν καύσιμα, πρώτες ύλες, εμπορεύματα. Αν, για παράδειγμα, πάρουμε υπόψη μας ότι στο εντεκάμηνο Γενάρη - Νοέμβρη πέρσι, οι εισαγωγές μας είχαν φτάσει τα 21,4 δισ. δολάρια, το ενδεχόμενο υποτίμησης της δραχμής κατά 10% σημαίνει ότι για τις ίδιες εισαγωγές θα πληρώναμε περισσότερα 2,14 δισ. δολάρια ή περίπου 460 δισεκατομμύρια δραχμές! Οταν λόγος γίνεται για εισαγόμενα εμπορεύματα (τρόφιμα, είδη νοικοκυριού, αυτοκίνητα, ρούχα κλπ.) τότε η μεταφορά του κόστους της υποτίμησης του νομίσματος γίνεται αυτόματα. Ακριβαίνουν πάραυτα οι τιμές!

Σχεδόν αυτόματα γίνεται και όταν οι εισαγωγές αφορούν πρώτες ύλες ή καύσιμα. Το επιπλέον κόστος που θα έχει ο κάθε επιχειρηματίας που χρησιμοποιεί πρώτες ύλες από το εξωτερικό, θα μετακυλιστεί στην τιμή του εμπορεύματος που παράγει. Επιβάρυνση του κόστους θα υπάρξει επίσης στον τομέα της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας - με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τη ΔΕΗ - στις συγκοινωνίες, στις επικοινωνίες. Στην πραγματικότητα η υποτίμηση συνοδεύεται πάντα με ένα κύμα ανατιμήσεων. Ενα κύμα που προσλαμβάνει τεράστιες διαστάσεις, όταν απουσιάζουν πλήρως μηχανισμοί ελέγχου των τιμών στην αγορά και έχει επιβληθεί το καθεστώς της "απελευθέρωσης" των τιμών.

Ολα αυτά προδικάζουν την παραπέρα μείωση του διαθέσιμου εισοδήματος των εργαζομένων. Το τριχίλιαρο της αύξησης, για παράδειγμα, που πήραν οι δημόσιοι υπάλληλοι, ή το 2,5% αύξηση στις συντάξεις, είναι ποσά που μέσα σε δυο τρεις βδομάδες μετά την υποτίμηση θα εξαντληθούν πλήρως, με αποτέλεσμα οι απώλειες των εισοδημάτων να είναι ακόμα μεγαλύτερες από εκείνες που εκτιμώνται ότι θα υπάρχουν. "Χαμένοι" είναι και όσοι κλάδοι έχουν συνάψει διετείς συμβάσεις, αφού τα δεδομένα ήδη έχουν αλλάξει άρδην, ενώ νέα κατάσταση διαμορφώνεται ήδη μπροστά στην υπογραφή της Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας στον ιδιωτικό τομέα.

Εφάπαξ απώλειες θα έχουν ουσιαστικά και όσοι διατηρούν αποταμιεύσεις σε δραχμές, ενώ δύσκολο είναι να υπολογιστεί ακόμα το κόστος για όσους έχουν τοποθετήσει κάποιες αποταμιεύσεις τους σε τίτλους του δημοσίου.

Για τους αγρότες η κατάσταση είναι ακόμα χειρότερη, αφού θα κληθούν να υποστούν ένα μέρος της ζημιάς ως χρήστες εισαγόμενων πρώτων υλών, καυσίμων, τρακτέρ κλπ.. και το μέρος που τους αναλογεί ως καταναλωτές στην αγορά.

Κι όμως! Παρά το γεγονός ότι το σύνολο του λαού πληρώνει την απόφαση της υποτίμησης, κάποιοι ήδη τρίβουν τα χέρια τους. Κερδισμένες φαίνεται να είναι οι περισσότερες ομάδες του μεγάλου κεφαλαίου, αφού η κυβέρνηση τους εξασφαλίζει ακόμα φτηνότερη εργατική δύναμη, ενώ σε ιδιαίτερα προνομιακή θέση βρίσκονται οι θυγατρικές ξένων επιχειρήσεων που μέσα σε μια νύχτα θα μειώσουν τα αναγκαία, σε συνάλλαγμα, κονδύλια για την πληρωμή των εργαζομένων τους. Μεγάλα κέρδη θα αποσπάσουν και οι μεγαλοεξαγωγείς, που εδώ και καιρό με το πρόσχημα της ανταγωνιστικότητας των προϊόντων τους απαιτούσαν διολίσθηση και υποτίμηση της δραχμής. Κέρδη θα έχουν επίσης όσες ξένες επιχειρήσεις αγοράζουν από την Ελλάδα πρώτες ύλες, οι τιμές των οποίων σε συνάλλαγμα αυτόματα θα μειωθούν.

Ξεχωριστή πλευρά της υποτίμησης είναι εκείνη που η κυβέρνηση θα συνδέσει με τις λεγόμενες "διαρθρωτικές αλλαγές" και δεν είναι τίποτα άλλο από την προσπάθεια για ξεπούλημα του δημόσιου τομέα και των ΔΕΚΟ ειδικότερα. Η υποτίμηση της δραχμής αυτόματα συνεπάγεται ότι η κάθε επιχείρηση που είναι προς πώληση γίνεται για το ξένο κεφάλαιο φτηνότερη κατά το ποσοστό της υποτίμησης! Δηλαδή, ο υποψήφιος αγοραστής μετοχών ελληνικών επιχειρήσεων μέσα σε μία νύχτα εξασφάλισε "έκπτωση", το μέγεθος της οποίας είναι ισοδύναμο με την υποτίμηση...

Κ.