Οταν την προηγούμενη δεκαετία ο πρύτανης της ΑΣΟΕΕ Π. Τζωρτζόπουλος διατύπωνε τη σκέψη ότι "είναι απόλυτα λανθασμένη η άποψη που ακούγεται από πολύ υπεύθυνα χείλη ότι η κατάργηση των συναλλαγματικών περιορισμών θα ακολουθηθεί από οριστική εξαφάνιση του φαινομένου των υπερτιμολογήσεων και υποτιμολογήσεων", προφανώς είχε υπόψη του την αδηφάγα φύση του κεφαλαίου και των εκπροσώπων του. Γνώριζε ότι οι όποιοι "περιορισμοί", "δεσμεύσεις" και "διοικητικές παρεμβάσεις" πρόβαλαν οι μεγαλοεπιχειρηματίες, προκειμένου για να δικαιολογήσουν τη φοροδιαφυγή τους, ήταν απλά πρόσχημα και άλλοθι. Φαίνεται επίσης ότι δεν ξέφευγε της προσοχής του πως αν με την "απελευθέρωση" των αγορών υποβοηθούνταν, ας πούμε, η εύκολη εξαγωγή συναλλάγματος από τη χώρα, η ίδια η απελευθέρωση θα σηματοδοτούσε αυτόματα την προσπάθεια αναζήτησης άλλων τρόπων για την εύκολη, γρήγορη και εν πολλοίς μη νομότυπη απόσπαση μεγάλων κερδών από το κεφάλαιο. Οπως και να έχει πάντως το πράγμα, το πιθανότερο είναι ότι ο Π. Τζωρτζόπουλος δε θα μπορούσε να διανοηθεί ότι σχεδόν μιάμιση δεκαετία μετά, σε περιόδους που η ραγδαία εξέλιξη των ηλεκτρονικών υπολογιστών και της πληροφορικής δίνει στην πολιτεία τη δυνατότητα να ελέγξει ουσιαστικότερα από ποτέ άλλοτε τη φοροδιαφυγή, οι κυβερνώντες θα αρνούνταν και μάλιστα πεισματικά να θίξουν έστω και στο ελάχιστο την ασυδοσία του κεφαλαίου σ' αυτόν τον τομέα.

Οι "υπερτιμολογήσεις" και "υποτιμολογήσεις" αποτελούν μία από τις πάμπολλες μορφές που χρησιμοποιεί το μεγάλο κεφάλαιο για να γλιτώνει φόρους, δασμούς, εισφορές κ. ο. κ. Επίσημα στοιχεία για υπέρ και υπό τιμολογήσεις δε δίνονται πλέον στη δημοσιότητα εδώ και χρόνια. Μάλιστα, σύμφωνα με ορισμένους αρμόδιους παράγοντες του υπουργείου Οικονομικών, ο ρόλος των υπηρεσιών του υπουργείου έχει υποβαθμιστεί τόσο πολύ, που ούτε καν οι κυβερνώντες δεν έχουν πλέον τη δυνατότητα να υπολογίσουν, έστω με σχετική ακρίβεια, το μέγεθος των απωλειών που έχει το δημόσιο από τέτοιες φορολογικές παρανομίες. Για να έχει πάντως κανείς κάποιο μέτρο για το τι συμβαίνει σ' αυτό το χώρο, είναι ίσως ενδεικτικά τα εξής στοιχεία: Οταν στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας είχε αρχίσει να δραστηριοποιείται το Συμβούλιο Ερευνας Τιμών, το οποίο ήταν επιφορτισμένο με τον εντοπισμό της έκτασης των υποτιμολογήσεων και υπερτιμολογήσεων, μόνο στο πρώτο τρίμηνο του 1983 είχαν διαπιστωθεί μόνο στις εισαγωγές υποτιμολογήσεις της τάξης του 1,2 δισ. δραχμών! Αλλωστε, όπως με κάθε ευκαιρία δήλωναν τότε οι υπουργοί του ΠΑΣΟΚ, "οι έρευνες αποδεικνύουν ότι οι υπερτιμολογήσεις και υποτιμολογήσεις είναι μια πολύ διαδεδομένη πρακτική στις εξωτερικές συναλλαγές της χώρας και τα σοβαρότερα προβλήματα διαπιστώνονται στις πρώτες ύλες, στα μέταλλα, αυτοκίνητα, ανταλλακτικά αυτοκινήτων, γουναρικά, σε αγορά πλοίων, σε φαρμακευτικές πρώτες ύλες, σε ορυκτά κτλ.".

Τα ποσοστά των παραβάσεων, δηλαδή οι προς τα πάνω ή προς τα κάτω αποκλίσεις των τιμών, πολλές φορές αξίζουν και ποσοστά με τριψήφιους αριθμούς. Οι πλέον πρόσφατες περιπτώσεις που έγιναν γνωστές είναι οι υπερτιμολογήσεις των πρώτων υλών στα φάρμακα, όταν τελικά μετά την κόντρα που υπήρξε πριν λίγους μήνες ανάμεσα στην κυβέρνηση και τους φαρμακοβιομήχανους, οι εκπρόσωποι της πρώτης έβγαλαν στη φόρα τις κομπίνες από τις οποίες αποδεικνύονταν υπερτιμολογήσεις μέχρι και 5.000%!