Με συλλαλητήριο και 24ωρη απεργία απαντούν σήμερα στην αντιλαϊκή πολιτική κυβέρνησης και Ευρωπαϊκής Ενωσης
Παλλεσβιακό, παναγροτικό συλλαλητήριο και 24ωρη παλλεσβιακή, πανεργατική απεργία πραγματοποιούνται σήμερα στο νησί. Το παναγροτικό συλλαλητήριο θα γίνει στις 11 π.μ. στην προκυμαία της Μυτιλήνης.
Οι αγρότες του νησιού προχωρούν στο τέταρτο συλλαλητήριό τους, κλιμακώνοντας έτσι τις κινητοποιήσεις τους μετά και την τελευταία, άκαρπη συνάντηση μεταξύ της Συντονιστικής Επιτροπής τους και του υπουργού Γεωργίας, ο οποίος αρνήθηκε να ικανοποιήσει τα δίκαια και επείγοντα αιτήματα των αγροτών. Οι αγρότες, ελαιοπαραγωγοί επί το πλείστον, ζητούν τιμή λαδιού 1.000 δραχμές για τον "άσο", για να καλύπτεται έτσι το κόστος παραγωγής και να αφήνεται ένα μικρό κέρδος στον παραγωγό, καθώς και να δοθεί εισοδηματική ενίσχυση ίση με 300 δραχμές ανά κιλό λαδιού που είχε παραγάγει ο κάθε παραγωγός την περασμένη παραγωγική περίοδο.
Τη συμπαράστασή τους στον αγώνα των αγροτών δήλωσαν μια σειρά από φορείς του νησιού, με πρωτοπόρο το Παλλεσβιακό Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο (ΠΕΚ), η διοίκηση του οποίου αποφάσισε ομόφωνα τη διεξαγωγή της 24ωρης απεργίας την ίδια μέρα με το συλλαλητήριο, συνδέοντας με αυτό τον τρόπο τα εργατικά με τα αγροτικά αιτήματα. Ετσι, το ΠΕΚ, εκτός από την υπογραφή Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης με ουσιαστικές αυξήσεις και κατάργηση της τροπολογίας για τις ΔΕΚΟ, ζητά και τη στήριξη της τιμής του λαδιού, αφού αποτελεί το κύριο προϊόν της Λέσβου και συνεπώς κινεί, άμεσα ή έμμεσα, το σύνολο της οικονομικής δραστηριότητας του νησιού. Εκτός από το ΠΕΚ, στον αγώνα των αγροτών συμπαραστέκονται ο Εμπορικός Σύλλογος, οι ΕΒΕ και το νομαρχιακό τμήμα της ΑΔΕΔΥ.
Στο κάλεσμά τους προς τους αγρότες και το λαό της Λέσβου, η Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα και οι πρόεδροι των συνεταιρισμών και των αγροτικών συλλόγων τονίζουν ότι "μετά την προκλητική άρνηση της κυβέρνησης να ικανοποιήσει τα δίκαια αιτήματά μας, δυο δρόμοι ανοίγονται μπροστά μας. Εκείνος της υποταγής στις αντιλαϊκές επιλογές της κυβέρνησης και της ΕΕ και ο άλλος της αντίστασης και της κλιμάκωσης του αγώνα μας. Σίγουρα, ο πρώτος δρόμος σημαίνει ξεπούλημα των συμφερόντων μας και παθητική συναίνεση στα ολέθρια σχέδιά τους. Ετσι, ο μόνος δρόμος που μας μένει, είναι ο δρόμος του Αγώνα".