Η απόλυση 13 εργαζόμενων από τη ΔΕΚΕΠΑΚ (Δημοτική Επιχείρηση Κατασκευής Εργων Πολεοδομικής Ανάπτυξης Καματερού), λίγο πριν τα Χριστούγεννα, αλλά και αυτές που θα ακολουθήσουν, σύμφωνα με την απόφαση, κατά πλειοψηφία, του Διοικητικού Συμβουλίου της, δεν ήταν "ξαφνικές", αλλά μέρος ενός σχεδίου πλήρους μετατροπής του Δήμου Καματερού σε επιχείρηση.

Αν τα παραπάνω φαίνονται αντιφατικά, στην πραγματικότητα δεν είναι. Ο δήμος διαλύει, στην ουσία, τη ΔΕΚΕΠΑΚ, γιατί στη θέση της έχει ήδη συσταθεί μια γιγαντιαία δημοτική επιχείρηση με την επωνυμία Δημοτική Επιχείρηση Πολιτισμού και Ανάπτυξης Καματερού (ΔΕΠΑΚΑΜ), Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου. Αυτός ο τίτλος τα χωράει όλα!

Κατ' αρχήν, αντικαθιστά το δήμο στο σύνολο σχεδόν των υπηρεσιών του. Η, εγκεκριμένη κατά πλειοψηφία από το Δημοτικό Συμβούλιο του Καματερού, μελέτη για τη δημοτική επιχείρηση που ανατέθηκε στην ΑΝΔΗΠ ΑΕ (Αναπτυξιακή Δήμων Πειραιά), η οποία στοίχισε στο δήμο 2,5 εκατομμύρια δραχμές, δεν αφήνει περιθώρια αγαθών προθέσεων και σκέψεων. Αντιγράφουμε από την εισαγωγή, με τις υπογραμμίσεις δικές μας: "Σκοπός των εργασιών είναι η ίδρυση και λειτουργία Δημοτικής Επιχείρησης για την κάλυψη των αναγκών που παρουσιάζονται στο Δήμο Καματερού στους τομείς πολιτισμού, αθλητισμού, κοινωνικής μέριμνας, αναπτυξιακών προγραμμάτων, προβολής και επικοινωνίας με τον δημότη και γενικότερα δραστηριότητες που δεν είναι σε θέση να αντιμετωπίσει η υφισταμένη υποδομή και υπηρεσίες του Δήμου".

Η συνέχεια είναι ακόμη πιο ενδιαφέρουσα, αφού αναφέρεται σαφώς ότι οι παραπάνω υπηρεσίες θα "πουλιούνται" στους δημότες, ενώ πιο κάτω διαβάζουμε ότι "οι υπηρεσίες που θα προσφέρονται δε θα έχουν αποκλειστικό στόχο τη δημιουργία κερδών", αλλά την "προσφορά υπηρεσιών που θα αναβαθμίζουν το βιοτικό επίπεδο των κατοίκων, με την προσφορότερη δυνατόν οικονομική λύση, λαμβάνοντας υπόψη και τα στοιχεία κόστους της ελεύθερης αγοράς για αντίστοιχες υπηρεσίες". "Μετάφραση": Οι δημότες του Καματερού θα πληρώνουν, στην πραγματικότητα θα διπλοπληρώνουν, αφού ήδη φορολογούνται από το κράτος, υπηρεσίες που θα έπρεπε να τους παρέχονται δωρεάν σε μια επιχείρηση που έχει στόχο να υποκαταστήσει - και, τελικά, να αντικαταστήσει - το δήμο.

Μάλιστα, στο κεφάλαιο για την οικονομική βιωσιμότητα της επιχείρησης, όχι μόνο τονίζεται ότι "τα έσοδα της ΔΕΠΑΚΑΜ προέρχονται από τις υπηρεσίες που προσφέρει στους δημότες και από τους πόρους που εκχωρούνται από τον Δήμο", αλλά δίνονται και αναλυτικά κοστολόγια για κάθε πολιτιστική και αθλητική δραστηριότητα. Η φράση, όμως, αυτή σημαίνει και κάτι άλλο. Οτι ακόμη και αυτοί οι ελάχιστοι πόροι που δίνει η κεντρική διοίκηση στους Δήμους θα πηγαίνουν κατευθείαν στα ταμεία της επιχείρησης, η οποία, όπως οι ίδιοι γράφουν, θα τα διαχειρίζεται με τα στοιχεία κόστους της ελεύθερης αγοράς. Αρα, το κέρδος.

Το εταιρικό κεφάλαιο του δήμου, σαν μοναδικού μετόχου, ανέρχεται στα 25 εκατομμύρια. Συνολικά, τα ετήσια έσοδα που προβλέπει η μελέτη από το χαράτσωμα των δημοτών και από την εκχώρηση αρμοδιοτήτων του δήμου στην επιχείρηση (τέλη διαφήμισης, μισθώματα ακινήτων κλπ.) φτάνουν τα 106 εκατομμύρια δραχμές!

Εκτός αυτού, προβλέπεται σε δεύτερη φάση η επιχείρηση να αναλάβει, πάντα με το "αζημίωτο", από "την οργάνωση καλλιτεχνικών εκδηλώσεων ευρύτερης του Δήμου εμβέλειας" μέχρι την ίδρυση και λειτουργία βρεφονηπιακών σταθμών και τη διαχείριση της ελεγχόμενης στάθμευσης.

Η επιχείρηση άρχισε να λειτουργεί από το καλοκαίρι, ξεκινώντας από τους τομείς του αθλητισμού και του πολιτισμού και, ήδη, έγιναν και οι πρώτες αυξήσεις σε ορισμένα τμήματα, όπως μουσική, ζωγραφική. Μερικές ανατιμήσεις άγγιξαν το 250%! Ο δε αθλητισμός παρέχεται... με συνδρομές. Η επιχείρηση επίσης εξέδωσε και "ενημερωτικό φυλλάδιο", που είναι στην ουσία μέσο προβολής του δημάρχου.

Να σημειωθεί ότι η μοναδική Κίνηση που αντιτάχθηκε από την αρχή στην ίδρυση της εταιρίας είναι η "Δημοκρατική Ενότητα Καματερού".Ο επικεφαλής της Κώστας Κουντουρέλλης δηλώνει στο "Ρ" ότι "καταψηφίσαμε από την αρχή γνωρίζοντας ότι όλες αυτές οι επιχειρήσεις είναι φορολογικοί μηχανισμοί" και ότι η Κίνηση καταψήφισε και καταψηφίζει όλες τις σχετικές με την επιχείρηση αποφάσεις, όπως ο εσωτερικός κανονισμός λειτουργίας της κλπ. Τονίζει, επίσης, ότι ο δήμος θα έπρεπε να διεκδικεί τα χρωστούμενα από την κεντρική διοίκηση, αντί να φορολογεί εμμέσως τους δημότες.