Αρα, η 80χρονη ιστορία του ΚΚΕ δεν μπορεί παρά να είναι μια πορεία διαρκών και ανυποχώρητων αγώνων πάντα σε δύσκολες συνθήκες. Τέτοια θα είναι και στα χρόνια που θα ακολουθήσουν. Αφού η ταξική πάλη είναι ο μοναδικός μοχλός κίνησης της ιστορικής εξέλιξης, το κόμμα της εργατικής τάξης δεν μπορεί να "τάξει" παρά την τιμή να συμμετέχεις στον ένα πόλο αυτής της πάλης, στο μελλοντικό σίγουρο δημιουργό του καινούριου κόσμου.

*****

Εκείνος που τάχα μένει "ελεύθερος" και "δεν ανακατεύεται μ' αυτά..." είναι, ή εκείνος που αγνοεί την πραγματική του θέση λόγω χαμηλής συνείδησης, ή εκείνος που τα φορτώνει στους άλλους και χάνει "το ωραίο ταξίδι", αλλά και το περιεχόμενο του αγώνα, ή, τέλος, εκείνος που έχει αποδεχτεί το καθεστώς της εκμετάλλευσης, που, όμως, συνεπάγεται και την αποξένωση, δηλαδή την αφαίρεση των ανθρωπίνων ιδιοτήτων, ανεξάρτητα από τη θέση που κατέχεις στο κοινωνικό σύστημα και, άρα, μόνο σαν άλλοθι μπορεί να χρησιμοποιεί τη λέξη "ελευθερία". Τέτοιοι "ελεύθεροι" ενέπνευσαν, από τις αρχές του αιώνα ακόμα, τον Κων. Θεοτόκη να δώσει τον τίτλο "Σκλάβοι στα δεσμά τους" στο γνωστό κοινωνιστικό του μυθιστόρημα.

Ελεύθερη προσωπικότητα είναι μόνο η οργανωμένη προσωπικότητα, που αγωνίζεται συλλογικά για την ανατροπή του παλιού και αντικειμενικά άδικου κόσμου. Εχοντας με τη βοήθεια της θεωρίας και της πράξης αποκτήσει συνείδηση της θέσης του, δεν έχει άλλη επιλογή, παρά να αγωνίζεται μαζί με άλλους για την κατάκτηση της ελευθερίας του, που ξεκινά από τη διαδικασία κατάργησης της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Σε έναν τέτοιο αγώνα, τίποτα δεν πάει χαμένο και πρώτα από όλα η ίδια η ατομική ζωή, που αποκτά το μοναδικό περιεχόμενο που αξίζει τον κόπο στις κοινωνίες της εκμετάλλευσης: Την πάλη για την ανατροπή αυτών των κοινωνιών. Οι άλλες όλες είναι "χαμένες ζωές" και όχι εκείνου που επιλέγει το δρόμο της αντίστασης και της ανατροπής.

*****

Μια τέτοια προσωπικότητα δεν "ξοδεύεται", όπως θέλουν να μας κάνουν να πιστέψουμε οι κατασκευαστές τρόπων ζωής, σύμφωνα με τις απαιτήσεις της αγοράς ή άλλων σκοπιμοτήτων. Αυτοί, κατά ιστορική περίπτωση, υπαγορεύουν για παράδειγμα πότε το πρότυπο του καταναλωτή και πότε του οικονόμου σαν συνταγές της επιτυχημένης ζωής. Από τη βιομηχανική επανάσταση μέχρι σήμερα αυτά τα πρότυπα εναλλάσσονται σε χρονικές περιόδους, σύμφωνα με την κατάσταση της αγοράς και τις ανάγκες του κεφαλαίου. Εκείνος που συμμετέχει στην οργανωμένη πάλη βρίσκεται σε μια ακατάπαυστη αναβάθμιση της προσωπικότητάς του, ακόμα και όταν ο αγώνας τον αναγκάζει στις μεγαλύτερες ή τις μικρότερες θυσίες.

*****

Εκείνος που συμμετέχει στην οργανωμένη πάλη μαθαίνει σταδιακά την τέχνη να αντλεί από τη θεωρία και να την ενώνει με τη δράση, κάνοντας κάθε φορά ανώτερη τη θεωρία και καλύτερη την πράξη, σε μια ροή ατελείωτης βελτίωσης και των δύο ταυτόχρονα. Αυτή η διαδικασία δε συμβαίνει από μόνη της, την κινούν οι άνθρωποι, που οι ίδιοι δε μένουν, όπως ήταν πριν, αλλά σχηματίζονται - μορφώνονται διαρκώς, προσεγγίζοντας όλο και περισσότερο τον τίτλο του κομμουνιστή. Είναι ακριβώς και αυτή μια από τις διαδικασίες της οργανωμένης πάλης που ανεβάζουν διαρκώς τον άνθρωπο και βελτιώνουν την προσωπικότητά του.

Είναι γνωστό ότι το ΚΚΕ, 80 χρόνια τώρα, έχει πρωταγωνιστήσει σε κάθε λαϊκή κατάκτηση, σε κάθε αντίσταση στα ιμπεριαλιστικά σχέδια. Ταυτόχρονα, είναι επίσης γνωστό πως, εκτός από τη μοναδική αγωνιστική κληρονομιά του, είναι το μόνο κόμμα - φορέας της πιο πρωτοπόρας ιδεολογίας του αληθινά καινούριου κόσμου. Αυτό που καμιά φορά λησμονιέται είναι ακριβώς το γεγονός ότι το ΚΚΕ είναι το κόμμα που προσφέρει το μοναδικό περιεχόμενο ζωής για την αληθινά ελεύθερη προσωπικότητα. Της προσφέρει τη δυνατότητα της οργανωμένης πάλης, που ταυτόχρονα είναι και ο μοναδικός δρόμος για την αρχή της διαδικασίας τελείωσής της.

Παύλος ΑΛΕΠΗΣ

Ελεύθερη προσωπικότητα είναι μόνο η οργανωμένη προσωπικότητα, που αγωνίζεται συλλογικά για την ανατροπή του παλιού και αντικειμενικά άδικου κόσμου. Εχοντας με τη βοήθεια της θεωρίας και της πράξης αποκτήσει συνείδηση της θέσης του, δεν έχει άλλη επιλογή παρά να αγωνίζεται μαζί με άλλους για την κατάκτηση της ελευθερίας του, που ξεκινά από τη διαδικασία κατάργησης της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Σε έναν τέτοιο αγώνα τίποτα δεν πάει χαμένο και πρώτα από όλα η ίδια η ατομική ζωή, που αποκτά το μοναδικό περιεχόμενο που αξίζει τον κόπο στις κοινωνίες της εκμετάλλευσης: Την πάλη για την ανατροπή αυτών των κοινωνιών. Οι άλλες όλες είναι "χαμένες ζωές" και όχι εκείνου που επιλέγει το δρόμο της αντίστασης και της ανατροπής

Εκείνος που συμμετέχει στην οργανωμένη πάλη μαθαίνει σταδιακά την τέχνη να αντλεί από τη θεωρία και να την ενώνει με τη δράση, κάνοντας κάθε φορά ανώτερη τη θεωρία και καλύτερη την πράξη, σε μια ροή ατελείωτης βελτίωσης και των δύο ταυτόχρονα