Οι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις ασφυκτιούν στο "εκσυγχρονιστικό" περιβάλλον της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ και "χάρη" στην αντίστοιχη "νεοφιλελεύθερη" πολιτική που ακολούθησε και η ΝΔ τα προηγούμενα χρόνια. Αυτό αποκαλύπτουν οι λεγόμενοι δείκτες ασφυξίας της αγοράς. Τα επίσημα, δηλαδή, στοιχεία που είναι καταγραμμένα στην Ενωση Ελληνικών Τραπεζών και αφορούν τις πτωχεύσεις, τις ακάλυπτες επιταγές και τα διαμαρτυρημένα γραμμάτια, για την περίοδο από το 1989 μέχρι και το φετινό Αύγουστο. Στοιχεία, με τα οποία αποδεικνύεται το μέλλον που επιφυλάσσει η κυβερνητική πολιτική στους εκατοντάδες χιλιάδες αυτοαπασχολούμενους επαγγελματίες, βιοτέχνες και εμπόρους και στις οικογενειακές επιχειρήσεις.

Τα ίδια στοιχεία αποκαλύπτουν το μέγεθος της υποκρισίας τόσο της σημερινής όσο και των προηγούμενων κυβερνήσεων, όταν κάνουν λόγο για "στήριξη" των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων και σε ποιες τελικά "μικρομεσαίες" απευθύνονται. Εξάλλου, το παραμικρό περιθώριο παρερμηνείας δεν άφησαν οι ομιλίες τόσο του πρωθυπουργού όσο και της αφρόκρεμας των κυβερνητικών στελεχών και οικονομικών υπουργών σχετικά με τα σχέδια της κυβέρνησης για τους ΕΒΕ, αφού απροκάλυπτα και προκλητικότατα δήλωσαν ότι "θα επιβιώσουν όσοι είναι... ανταγωνιστικοί και μπορούν να αντεπεξέλθουν στις σύγχρονες συνθήκες της αγοράς". Δηλαδή, οι αυτοαπασχολούμενοι και οι οικογενειακού χαρακτήρα επιχειρήσεις, που δεν είναι ανταγωνιστικές γιατα δεδομένα της "παγκοσμιοποίησης" των αγορών, γιατί οι κυβερνητικές πολιτικές φρόντισαν να τις βγάλουν στο περιθώριο, είναι "εκτός θέματος" για την κυβέρνηση και τους υποστηρικτές της πολιτικής που επαγγέλλεται, της ΕΕ, του "ανταγωνισμού". Και δε μιλάει κανείς ούτε για δεκάδες, ούτε καν για εκατοντάδες ανθρώπους, αλλά για εκατοντάδες χιλιάδες μικροεπιχειρηματίες και τους εργαζόμενους που απασχολούν, που η κατάσταση την οποία αντιμετωπίζουν καθημερινά δίνει ακόμα μία διάσταση, πέρα από το ότι δεν υποστηρίζονται με κανένα τρόπο για να συνεχίσουν να διατηρούν τα μαγαζιά και τις βιοτεχνίες τους. Αυτή τη διάσταση, η οποία δείχνει ότι ούτε καν καταναλωτές με εισοδήματα τέτοια που να αγοράσουν τα προϊόντα τους δεν υπάρχουν. Δείχνουν, επίσης, πού πάνε τα περίφημα και πολυδιαφημισμένα κονδύλια από τα προγράμματα της ΕΕ για τη στήριξη δήθεν των ΜΜΕ.

Ανάγλυφα περιγράφουν την κατάσταση που επικρατεί τα τελευταία χρόνια στην αγορά τα επίσημα μόνο στοιχεία - χώρια αυτά που δεν καταγράφονται. Συγκεκριμένα, όπως φαίνεται και από το σχετικό πίνακα:

• Στο διάστημα από το 1989 μέχρι και το 1996 τα "φέσια", δηλαδή τα διαμαρτυρημένα γραμμάτια και οι ακάλυπτες επιταγές, έχουν αυξηθεί κατά 206,5%!Συγκεκριμένα, το 1989 ανέρχονταν σε 105,2 δισ. δρχ. και έφτασαν στο τέλος του 1996 να είναι 322,4 δισ., ενώ στο πρώτο οκτάμηνο του 1997 είχαν συσσωρευτεί διαμαρτυρημένα γραμμάτια και επιταγές χωρίς αντίκρισμα ύψους 238 δισ. δρχ.
• Αναλυτικά, τα διαμαρτυρημένα γραμμάτια αυξήθηκαν στην οκταετία '89 - '96 κατά 42,5%,καθώς το '89 αντιστοιχούσαν σε 69,4 δισ. και στο τέλος του '96 σε 98,9 δισ. Ενώ μέσα στο πρώτο οκτάμηνο του '97 συσσωρεύτηκαν γραμμάτια ύψους 70,5 δισ. δρχ. Οι ακάλυπτες επιταγές στην ίδια οκταετία αυξήθηκαν κατά 524,3%,από 35,8 δισ. σε 223,5 δισ. και μόλις σε οκτώ μήνες το 1997 είχαν καταγραφεί επιπλέον ακάλυπτες ύψους 167,5 δισ. δραχμών. Σήμερα το συνολικό ποσό των ακάλυπτων επιταγών και διαμαρτυρημένων γραμματίων που πνίγουν την αγορά αγγίζουν τα δύο τρισεκατομμύρια δραχμές!
• Οι επιχειρήσεις που κήρυξαν πτώχευση μέσω της επίσημης διαδικασίας - χώρια αυτές που πτωχεύουν χωρίς να περνάνε από τα επίσημα "κιτάπια" - στο διάστημα '89 - '96 ήταν συνολικά 36.261,σημειώνοντας αύξηση μέσα σε οκτώ χρόνια κατά 48%.Στο οκτάμηνο από το Γενάρη μέχρι τον Αύγουστο του 1997 οι επίσημες πτωχεύσεις ήταν 3.652.

Μελίνα ΖΙΑΓΚΟΥ