Σοβαρούς κινδύνους εγκυμονεί η λειτουργία της συντριπτικής πλειοψηφίας των χιλιάδων Υποσταθμών Μέσης Τάσης που υπάρχουν στη χώρα μας. Αυτό είναι ένα από τα βασικότερα συμπεράσματα της Ημερίδας που οργάνωσε χτες το ΤΕΕ, με στόχο να καταγραφεί η σημερινή κατάσταση και να γίνουν προτάσεις για τη βελτίωση της λειτουργίας τους.

Ας σημειωθεί ότι οι ιδιωτικοί Υποσταθμοί Μέσης Τάσης ανέρχονταν σε 5.760 το 1995, ενώ οι ρυθμοί τους αυξάνονται περίπου κατά 200 κάθε χρόνο. Οι σταθμοί αυτοί εξυπηρετούν βιομηχανίες, βιοτεχνίες, μεγάλες εμπορικές μονάδες, ξενοδοχεία, νοσοκομεία, Μαζικά Μέσα Μεταφοράς και γεωργικές εκμεταλλεύσεις.

Οπως υπογράμμισαν οι περισσότεροι ομιλητές, η λειτουργία και συντήρηση των Υποσταθμών αυτών γίνεται σήμερα με μεθόδους όχι πάντοτε επιστημονικές, ενώ καμιά πρόνοια δε λαμβάνεται για την εξοικονόμηση ενέργειας. Η συντριπτική πλειοψηφία των ιδιωτικών Υποσταθμών βρίσκεται σε χώρους που κρίνονται δυσμενείς έως απαράδεκτοι (υπόγεια, χώροι με δύσκολη πρόσβαση, χωρίς αερισμό κ.ά.) και, όπως έχει προκύψει από στοιχεία των αρμοδίων υπηρεσιών, το 50% των βλαβών οφείλονται στις κακές συνθήκες των χώρων στέγασής τους. Ειπώθηκε, μάλιστα, χαρακτηριστικά ότι συχνά χρησιμοποιούνται ως χώροι αποθήκευσης εύφλεκτων ή μη αντικειμένων και υλικών, άσχετων προς τη λειτουργία τους. Εύλογα, λοιπόν, μπορεί να φανταστεί κανείς τι θα συμβεί σε περίπτωση που ξεσπάσει πυρκαγιά σε έναν τέτοιο χώρο, πολύ περισσότερο που τα μέσα πυρασφάλειας είναι κατά κανόνα υποτυπώδη...

Ελλειψη μέτρων όμως υπάρχει στους σταθμούς αυτούς και σε ό,τι αφορά τη ρύπανση του περιβάλλοντος. Είναι αμφίβολο - τονίστηκε - αν εφαρμόζονται οι διατάξεις περί ασφαλούς απομάκρυνσης των συνθετικών μονωτικών υλικών (πιθανότατα καρκινογόνα), του μονωτικού αερίου SF6, καθώς και των πάσης φύσεως υλικών καθαρισμού (π.χ. τριχλωριούχο αιθυλένιο), υλικά που κατά κανόνα διοχετεύονται ελεύθερα στο περιβάλλον ή απορρίπτονται ανεξέλεγκτα στα δίκτυα αποχέτευσης.