Τους ξέρει όλους με τα μικρά τους ονόματα. Ξέρει πότε ήρθαν στη γειτονιά, σε ποιον όροφο μένουν, ποιες ώρες βρίσκονται στο σπίτι τους. Γνωρίζει τον τόπο καταγωγής τους, ζει καθημερινά μαζί τους τις χαρές και τις λύπες τους. Μα πάνω απ' όλα ξέρει τι περιμένουν με αγωνία, τι τους στεναχωρεί, τι τους κάνει να ελπίζουν. Γιατί για τους κατοίκους αυτής της γειτονιάς του Κολωνού, ο κυρ-Γιάννης δεν είναι ένας απλός υπάλληλος. Είναι ο άνθρωπος που τόσα χρόνια καθημερινά - ακόμα κι αν δεν έχει ευχάριστα ή δυσάρεστα νέα γι' αυτούς - τους λέει "καλημέρα". Είναι, δηλαδή, ο φίλος τους...

Ο 50χρονος Γιάννης Βελάγιας είναι ταχυδρόμος εδώ και 27 χρόνια. Από το 1980 κινείται αποκλειστικά μεταξύ των οδών Κωνσταντινουπόλεως, Ραιδεστού, Ιωαννίνων, Ανδριανουπόλεως, Βορείου Ηπείρου και Αγίας Λαύρας, ενώ δε θα ήταν υπερβολή, αν λέγαμε πως σ' αυτή την περιοχή του Κολωνού τον ξέρουν ακόμα και οι πέτρες. "Το βασικότερο σ' αυτή τη δουλιά", λέει, "είναι η επικοινωνία που έχεις με τον κόσμο. Ο ταχυδρόμος είναι γι' αυτούς κάτι το ιδιαίτερο. Κάθε μήνα είμαι αυτός που θα φέρει στους συνταξιούχους τα λεφτά, που θα φέρει τους λογαριασμούς, ένα γράμμα που περιμένουν με αγωνία".

Η διαδρομή του κάθε μέρα σταθερή. Ετσι και χτες ξεκίνησε πρώτα από το μανάβικο της οδού Αρκαδίου και τον φούρνο της οδού Ραιδεστού, όπου αφήνει καθημερινά κάποια πακέτα με γράμματα. Κρατώντας το πρώτο πακέτο βγήκε στη γειτονιά. "Καλημέρα κυρ-Γιάννη. Τι κάνει ο εγγονός, σε μαλώνει καθόλου; ", ήταν το πρώτο φιλικό πείραγμα που εισέπραξε. Εως να τελειώσει το μοίρασμα των φακέλων είχε χαιρετηθεί με τον μπάρμπα - Κώστα, την κυρία Ελένη, τον κ. Νίκο, είχε μιλήσει με όλους τους καταστηματάρχες της περιοχής, με τον εργολάβο που επισκευάζει ένα νεοκλασικό στη Ραιδεστού, αντάμωσε το φίλο του τον συνταξιούχο που γύρισε απ' τη Ζάκυνθο φέρνοντάς του σπιτικό κρασί, μας έδειξε τις δύο πολυκατοικίες που πρόσφατα διαρρήχτηκαν, πειράχτηκε με κάμποσους Ολυμπιακούς, ενώ δεν έλειψαν και τα πολιτικά σχόλια.

"Αυτή είναι η γειτονιά μου, αυτοί είναι οι φίλοι μου",λέει ο κυρ - Γιάννης κι ας μένει στην Αγία Παρασκευή. Και πώς να μην είναι η γειτονιά του; Αφού ακόμα και τα μικρά παιδιά βγαίνουν στο δρόμο κρατώντας τη σχολική τους τσάντα και φωνάζουν: "Καλημέρα ταχυδρόμε"...