Στραβή, κουτσή

κι αλλήθωρη

η εξουσία νάτη,

καλά στρογγυλοκάθεται

στο σβέρκο μας

στην πλάτη.

Πότε φοράει πράσινα,

πότε τα μπλε της

βάζει,

όμως, όπως

κι αν ντύνεται

καθόλου δεν αλλάζει.

Κι όλο φωνάζει

κι απαιτεί

και μας φορτώνει

βάρη

κι όλο μας σφίγγει

το "λουρί",

μα και το χαλινάρι.

Κι εμείς μοιραίοι

κι άβουλοι,

ίδιοι ραγιάδων ράτσα,

σκύβουμε το κεφάλι μας

σε τούτη την κυράτσα!

Ο οίστρος