ΠΕΡΙΟΧΕΣ... ΑΣΥΔΟΣΙΑΣ | ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

ΠΕΡΙΟΧΕΣ... ΑΣΥΔΟΣΙΑΣ

Oταν διάφορα κυβερνητικά στελέχη τον τελευταίο καιρό μίλαγαν για την ανάγκη αλλαγών στο σύστημα χρηματοδότησης των "ιδιωτικών" επενδύσεων και από κοντά συμφωνούσαν με την προοπτική αυτή και οι εκπρόσωποι του ΣΕΒ, ο καθένας φανταζόταν πως... κάποιο λάκκο έχει η φάβα. Από το στάδιο όμως της καχυποψίας όλων, μέχρι την κατάθεση του νομοσχεδίου για τις "Βιομηχανικές και Επιχειρηματικές Περιοχές" (ΒΕΠΕ), που ήδη βρίσκεται στην αρμόδια κοινοβουλευτική επιτροπή, το άλμα που έκανε η κυβέρνηση ήταν τεράστιο. Η λογική των "εκσυγχρονιστών", όταν υποστήριζαν την αλλαγή του πλαισίου εκχώρησης κινήτρων στους μεγαλοεπιχειρηματίες, ήταν μία και μοναδική: Το 30, 40 ή και 60%, που δινόταν μέχρι τώρα επίσημα σαν ποσοστό επιχορήγησης μιας επένδυσης, ήταν μικρό! Γι' αυτό προχώρησαν στη σύνταξη νομοθετήματος, η προσεκτική ανάγνωση του οποίου δείχνει ότι παρέχεται πλέον στους εκπροσώπους του μεγάλου κεφαλαίου η δυνατότητα να κάνουν επενδύσεις - επενδύσεις που λέει ο λόγος... - με επιδότηση 95%!

***

Tο νομοσχέδιο για τις ΒΕΠΕ δεν είναι τυχαίο. Ούτε καλείται να δώσει λύσεις σε βραχυπρόθεσμες αξιώσεις των επιχειρηματιών. Στην πραγματικότητα, στόχος των συντακτών του είναι να αποτελέσει - κατά κάποιο τρόπο - καταστατικό χάρτη για τις σχέσεις πολιτείας - κεφαλαίου και της από κοινού στάσης τους απέναντι σε ζωτικής σημασίας θέματα που συνδέονται με την ανάπτυξη, το χωροταξικό σχεδιασμό, την περιβαλλοντική παρέμβαση, ενώ την ίδια στιγμή θεσπίζεται και με "σύγχρονο" νόμο η μεταφορά και νέων κονδυλίων στην ολιγαρχία. "Φιλοσοφία" του προωθούμενου θεσμικού πλαισίου, ανάμεσα στα άλλα, είναι:

Η τυφλή υλοποίηση και στη χώρα μας των κατευθύνσεων της Ευρωπαϊκής Ενωσης και των διαφόρων γνωστών Συνθηκών, που, με το προκλητικό πρόσχημα της προστασίας του περιβάλλοντος, δημιουργεί υποδομές (σε επίπεδο γειτονιάς, δήμου, πόλης, περιοχής) με μοναδικό στόχο την εξυπηρέτηση της απρόσκοπτης λειτουργίας διαφόρων επιχειρηματικών μονάδων. Τα πάντα υποτάσσονται πλέον στην υπόθεση της απόσπασης όλο και μεγαλύτερων υπερκερδών, μέσα από ποικιλόμορφα συστήματα συμπίεσης του κόστους παραγωγής.
Η προώθηση μέτρων τομής στο θέμα των ιδιωτικοποιήσεων. Το ξεπούλημα παραγωγικών μονάδων που γίνεται μέχρι σήμερα ή η εκχώρηση κάποιων λειτουργιών του κράτους στην ιδιωτική πρωτοβουλία, σε καθεστώς "νέας τάξης" στις παραγωγικές σχέσεις, θεωρείται πλέον παρωχημένο. Ανατίθεται λοιπόν στους... "εκλεκτότερους" εκπροσώπους του κεφαλαίου η υπόθεση της άσκησης οικονομικής, περιβαλλοντικής (και όχι μόνο) εξουσίας σε "χωροταξικές ζώνες" που οι ίδιοι θα επιλέξουν.
Η πλήρης αποχή του δημοσίου από κάθε ιδέα μελέτης, εκπόνησης και εφαρμογής μιας αναπτυξιακής πολιτικής με βάση τα συμφέροντα του τόπου. Το θεμελιώδες ζήτημα της ανάπτυξης, που στα πλαίσια των Βιομηχανικών Περιοχών υποτίθεται πως ήταν αρμοδιότητας του κράτους μέσω της ΕΤΒΑ, ανατίθεται τώρα στις Ανώνυμες Εταιρίες, οι οποίες ουσιαστικά θα συστήνονται και θα ελέγχονται από τους "συλλογικούς φορείς" των μεγαλοεπιχειρηματιών.
Η καταστρατήγηση κάθε ιδέας προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος, και η εν πολλοίς δυνατότητα δημιουργίας Βιομηχανικών Περιοχών ακόμα και σε δάση ή δασικές εκτάσεις, χώρους πρασίνου, παραλίες ή οποιοδήποτε σημείο γης κριθεί απαραίτητο.
Η απόρριψη κάθε ιδέας για ολοκληρωμένο χωροταξικό σχεδιασμό σ' ολόκληρη τη χώρα, αφού οι ιδιώτες, σύμφωνα αποκλειστικά με τα δικά τους συμφέροντα, θα αποφασίζουν πού, πώς και πότε θα ιδρύονται Βιομηχανικές Περιοχές, οι οποίες στην πραγματικότητα μπορεί να αποτελούνται από ένα και μόνο εργοστάσιο μέχρι και ολόκληρες πόλεις.
Ο ασφυκτικός περιορισμός κάθε δραστηριότητας και δυνατότητας παρέμβασης εκ μέρους της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και η σταδιακή μετατροπή των διαφόρων επιχειρηματικών ομάδων σε... "τοπική αυτοδιοίκηση", μέσω των ΒΕΠΕ.
Η επέκταση της ιδέας των "ανωνύμων εταιριών" ως φάρμακο διά πάσαν νόσον. Οι ΒΕΠΕ αντί για ζώνη ελεγχόμενης παραγωγικής δραστηριότητας, που σκοπό θα έχει την πραγματική ανάπτυξη και προστασία της οικονομικής βάσης του τόπου, θα είναι ανώνυμες εταιρίες εξυπηρέτησης της κερδοφορίας των "ευυπόληπτων" μελών τους.

***

H εκχώρηση βέβαια αρμοδιοτήτων του κράτους στο μεγάλο κεφάλαιο, θα ήταν"κενό γράμμα" αν δε συνοδεύονταν με "κίνητρα" ανυπολόγιστων κονδυλίων. "Ενα το κρατούμενο" - προκαταβολή θα μπορούσε να πει κανείς - αποτελούν τα 44 δισεκατομμύρια της ΕΕ που έχει αποφασιστεί να δοθούν για να ξεκινήσει η δημιουργία των ΒΕΠΕ, ενώ από εκεί και πέρα αναμένεται να μπει σε ισχύ το γνωστό σύστημα των επιχορηγήσεων, διευκολύνσεων, δανειοδοτήσεων, κ.ο.κ. Αξίζει κανείς ν' αναφέρει ότι στην ειδική έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου το Κράτους εκτιμάται ότι μόνο από τις διάφορες φοροαπαλλαγές και τις απαλλαγές τελών "επέρχεται ακαθόριστη απώλεια εσόδων του Δημοσίου"... Εδώ αξίζει να έχουμε υπόψη μας και το εξής: Το γράμμα του νομοσχεδίου προβλέπει ότι για κάθε επένδυση που θα γίνεται στα πλαίσια των ΒΕΠΕ, ο εκάστοτε επιχειρηματίας δικαιούται επιδοτήσεις που φτάνουν το 75% της προγραμματισμένης επένδυσης. Ο ίδιος ο νόμος όμως προβλέπει ότι σε περίπτωση που ο ενδιαφερόμενος κατέχει το 5% της αξίας της επένδυσης, τότε αρχίζουν να "τρέχουν" οι επιδοτήσεις, ενώ λογαριασμός - για το αν τελικά τοποθετήθηκαν και άλλα ίδια κεφάλαια, θα αποδίδεται... αργότερα. Από αυτή την άποψη και με δεδομένα τα κυκλώματα υπερτιμολογήσεων και διόγκωσης της αξίας της γης, που εμφανίζεται συνήθως σαν "ίδια συμμετοχή" του επιχειρηματία, μπορεί κανείς να φανταστεί τι σκαρώνουν, σε βάρος του κρατικού κορβανά, κυβέρνηση και μεγαλοεπιχειρηματίες...

Γιώργος ΚΑΚΟΥΛΙΔΗΣ

Το νομοσχέδιο για τις ΒΕΠΕ δεν καλείται να δώσει λύσεις σε βραχυπρόθεσμες αξιώσεις των επιχειρηματιών. Στόχος των συντακτών του είναι να αποτελέσει καταστατικό χάρτη για τις σχέσεις πολιτείας - κεφαλαίου και της από κοινού στάσης τους απέναντι σε ζωτικής σημασίας θέματα που συνδέονται με την ανάπτυξη, το χωροταξικό σχεδιασμό και την περιβαλλοντική παρέμβαση