Την ίδια στιγμή, που ο Ν. Κωνσταντόπουλος επιχειρεί να κρατήσει ισορροπίες, εφαρμόζοντας πολιτική σούπερ μάρκετ, η Μ. Δαμανάκη υπογραμμίζει σε άρθρο της στη χτεσινή "Ελευθεροτυπία": "Η ανάγκη φορολογίας του αγροτικού εισοδήματος - το 25% του οικονομικά ενεργού πληθυσμού πληρώνει το 0,3% της φορολογίας εισοδήματος - δεν είναι απλώς ένας στόχος κοινωνικά δίκαιος... Οι ζωντανές αριστερές δυνάμεις και ο Συνασπισμός έχασαν εν προκειμένω την ευκαιρία να προβάλουν την έμπρακτη αμφισβήτηση του δεδομένου κοινωνικού μοντέλου...".

Τα σχόλια νομίζουμε πως περιττεύουν. Μόνο μια απορία έχουμε: Από πότε οι αριστερές και μάλιστα ...ζωντανές δυνάμεις ταυτίζουν τον κοινωνικό χαρακτήρα της πολιτικής και των προτάσεών τους με τη λογική του κεφαλιάτικου..; Ούτε καν ένα ελάχιστο αφορολόγητο όριο δεν πρέπει να υπάρχει δηλαδή; Η μήπως χρειάζεται να αναφέρουμε τον τεράστιο πλούτο που συγκεντρώνει στα χέρια του, το ελάχιστο ποσοστό της ολιγαρχίας;