45ο ΜΕΡΟΣ

Στις τέσσερις - μόλις δύο ώρες από το θάνατο του Μπαριέντος - έφτασε στο κυβερνητικό μέγαρο ο αντιπρόεδρος Λουίς Αδόλφο Σίλες Σαλίνας. Είκοσι δύο λεπτά αργότερα, ορκιζόταν νέος Πρόεδρος της Δημοκρατίας της Βολιβίας, με τη φαινομενική υποστήριξη των ενόπλων δυνάμεων και τον ενθουσιασμό του πρέσβη των ΗΠΑ. Ανέλαβε τα καθήκοντά του μέσα σ' ένα κλίμα έντασης, διαφωνιών και ανασφάλειας: Οι ένοπλες δυνάμεις θεωρούσαν ότι ο νέος Πρόεδρος δεν έπρεπε να είναι πολίτης.

Στο κυβερνητικό μέγαρο, η πολιτική δραστηριότητα γινόταν ανάμεσα σε αλλαγές του υπουργικού συμβουλίου και ανακατατάξεις ατόμων που πρόσκεινταν στο νέο Πρόεδρο. Ο Σίλες Σαλίνας υποχώρησε στους όρους που του έβαλε ο Οβάντο: Να επικυρώσει ολόκληρη την ανώτερη ιεραρχία του στρατού και να διορίσει υπουργούς Αμυνας και Εσωτερικών άτομα της απόλυτης εμπιστοσύνης του.

Μια νέα είδηση για τον Αργέδας έκανε την κατάσταση πιο περίπλοκη. Στις 8 Μάη του 1969, η κατοικία του έγινε αντικείμενο μιας βίαιης τρομοκρατικής ενέργειας, όταν πέταξαν στο σπίτι του μια χειροβομβίδα και ένα φορτίο δυναμίτη που προκάλεσαν σημαντικές υλικές ζημιές.

Ο Αργέδας κατηγόρησε τους πράκτορες της CIA Τζον Χ. Κορ και Αλμπέρτο Γκάρσα σαν τα άτομα που σχεδίασαν την απόπειρα. Την ίδια μέρα, ενώ περπατούσε με τον Ισπανό δημοσιογράφο Πέδρο Σάντσες Κιερόλο, μπροστά στο κεντρικό ξενοδοχείο "Τορίνο" της βολιβιανής πρωτεύουσας, τραυματίστηκε από αγνώστους που τον πυροβόλησαν με ριπές αυτομάτου από αυτοκίνητο που έτρεχε με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Τον μετέφεραν αμέσως στην κλινική "Ισαμπέλ Λα Κατόλικα". Λίγες ώρες αργότερα, το ίδρυμα αυτό ανέφερε ότι η κατάστασή του ήταν κρίσιμη, εξαιτίας της μεγάλης ποσότητας αίματος που είχε χάσει. Ταυτόχρονα, έγινε γνωστό ότι ο Ισπανός δημοσιογράφος ήταν σώος και αβλαβής.Η απόπειρα κατά του Αργέδας ήταν μια από τις πολλές, που πραγματοποιήθηκαν σ' αυτή την περίοδο της πολιτικής ζωής της Βολιβίας. Λίγο αργότερα, η κατοικία του Ρομπέρτο Χορδάν Πάντο, διευθυντή του MNR και μόνιμου επικριτή του Οβάντο, δέχτηκε τρομοκρατική απόπειρα, που προκάλεσε πολλές υλικές ζημιές. Αγνωστοι έριξαν χειροβομβίδα που χρησιμοποιείται αποκλειστικά από τις ένοπλες δυνάμεις, που έσκασε στο γκαράζ του σπιτιού. Ο Βολιβιανός πολιτικός και η οικογένειά του διέτρεξαν μεγάλο κίνδυνο. Ενώ ο Αργέδας ανάρρωνε στο γνωστό νοσοκομειακό κέντρο, δέχτηκε απειλές κατά της ζωής του και της οικογένειάς του. Γι' αυτό, στις 8 του Ιούλη του 1969, όταν οι γιατροί τού έδωσαν εξιτήριο από το νοσοκομείο, παρέδωσε στους δημοσιογράφους κάποιες δηλώσεις και πήγε στην πρεσβεία του Μεξικού στη Λα Πας, όπου ζήτησε πολιτικό άσυλο. Ο Τύπος μετέδωσε μερικές από τις δηλώσεις του: "... Δυστυχώς, η βορειοαμερικανική εξουσία έδειξε όλη την περιφρόνηση που νιώθει για την πατρίδα μας και επέβαλε στις υπηρεσίες της την εκτέλεση μιας σειράς εγκληματικών πράξεων εναντίον μου, πράξεων, που περιλαμβάνουν από την ανοιχτή καταπάτηση του Συντάγματος και των νόμων, μέχρι και τη διάπραξη βανδαλιστικών τρομοκρατικών ενεργειών".

Είπε ακόμα ότι, στα πλαίσια της πληρωμένης προπαγάνδας από την πρεσβεία των γιάνκηδων, είχαν κινητοποιηθεί όλα τα μέσα, για να εξουδετερωθεί η καταγγελία του και ότι είχαν δωροδοκηθεί άνθρωποι του Τύπου για να υφανθεί ένας ιστός εναντίον του. Τέλος, διαβεβαίωσε: "Παρά τις πολλές αποδείξεις που υπάρχουν για τις βορειοαμερικανικές επεμβάσεις, καμία από τις λεγόμενες δημόσιες εξουσίες δεν πήρε κάποιο μέτρο, για να ανακρίνει, έστω και συνοπτικά, κάποιο από τα πολλά άτομα, που τα ονόματά τους ακούστηκαν στην παρωδία της δίκης που μου έστησαν".

Από την άλλη μεριά, στις 19 του Ιούλη, δόθηκε στη δημοσιότητα το μήνυμα του Ιντι Περέδο "Θα επιστρέψουμε στα βουνά". Στο μήνυμα αυτό διακήρυχνε ότι το αίμα του Τσε και των μαχητών του, που πότισε τους κάμπους της Βολιβίας, θα έκανε να βλαστήσει ο σπόρος της λευτεριάς κι ότι το ELN ήταν ο κληρονόμος των διδαγμάτων και του παραδείγματος του Τσε, του νέου Μπολιβάρ της Λατινικής Αμερικής. Αυτοί που τον δολοφόνησαν άναντρα ποτέ δε θα καταφέρουν να σκοτώσουν τη σκέψη του ή το παράδειγμά του.

Το μήνυμα του Ιντι συγκίνησε ολόκληρη τη χώρα και η καταστολή εντάθηκε με ακόμα πιο βίαιο τρόπο. Πολλά άτομα συνελήφθησαν και βασανίστηκαν μέχρι θανάτου, ανάμεσά τους και αρκετά μέλη του ELN.

Στις 4 του Σεπτέμβρη, οι ραδιοφωνικοί σταθμοί άρχισαν να μεταδίδουν ένα νέο μήνυμα του Ιντι Περέδο, όπου εξηγούσε την ανάγκη να απελευθερωθεί η Βολιβία από την καταπίεση και την κυριαρχία του βορειοαμερικάνικου ιμπεριαλισμού.

Η δημοσιοποίησή του είχε εξαιρετικό αντίκτυπο σε όλη τη χώρα. Οι εφημερίδες, οι ραδιοφωνικοί σταθμοί και διάφορες προσωπικότητες το σχολίαζαν. Στο μεταξύ, ο Ιντι Περέδο μεταφερόταν κρυφά από την Κοτσαμπάμπα στη Λα Πας. Εγκαταστάθηκε σ' ένα σπίτι στην οδό Σάντα Κρους, αριθ. 584. Στις 9 του Σεπτέμβρη, ξημερώνοντας, 150 άντρες της αστυνομίας το περικύκλωσαν. Αρχισε αμέσως ανταλλαγή πυροβολισμών. Ο Ιντι αντιστάθηκε για μία ώρα, μέχρι που του πέταξαν από ένα παράθυρο μια χειροβομβίδα, που του προκάλεσε πολλαπλά τραύματα. Μετά την έκρηξη, οι αστυνομικοί έκαναν έφοδο, έριξαν την πόρτα και εισέβαλαν στο σπίτι. Ετσι, μπόρεσαν να τον συλλάβουν, βαριά τραυματισμένο στο ένα πόδι και το ένα χέρι. Χωρίς να του παράσχουν καμιά ιατρική βοήθεια, τον έβαλαν φυλακή, όπου και τον βασάνισαν. Ο Τότο Κιντανίγια του κατάφερε με τον υποκόπανο αρκετά χτυπήματα στο κεφάλι. Επειδή μετά από δυο ώρες περίπου ήταν ακόμα ζωντανός, αποφασίστηκε, ο δόκτωρ Χέμπερτ Μιράντα Περέιρα να του επιφέρει το θάνατο με ένεση.

Επισήμως ανακοινώθηκε ότι πέθανε σαν συνέπεια της έκρηξης χειροβομβίδας στη διάρκεια της μάχης, σε σπίτι όπου είχε πάει για έρευνα η αστυνομία. Στις δέκα το βράδυ, κάλεσαν τον Τύπο και παρουσίασαν το πτώμα, το οποίο όμως είχε εμφανή σημάδια βίας και βασανιστηρίων. Αργότερα, έγινε γνωστό ότι η αυτοψία έδειξε κρανιοεγκεφαλικούς τραυματισμούς, με κάταγμα του βρεγματικού οστού, εγκεφαλικές κακώσεις και αιμορραγία.

Η εξόντωση του Βολιβιανού αντάρτη συγκίνησε βαθιά πλατιά τμήματα της χώρας. Το κλίμα καταστολής εντάθηκε.

ΑΥΡΙΟ ΤΟ 46ο ΜΕΡΟΣ