"Ξημερώνει/ Σαββάτο σήμερα/ στο χωριό των παιδικών μου αστεριών/ αυτή τη μέρα τη θυμάμαι καθαρά/ όνειρα πεντακάθαρα/ ολόλευκα κρεμασμένα στην αυλή του σπιτιού μου/ πάνω από τις ανθισμένες βιλέτες της Ανοιξης/ ή τα χιονισμένα σχέδια της μητέρας στον κήπο της/ πάνω από τα μελαγχολικά εργαλεία του πατέρα/ και τα ευλογημένα παιχνίδια των αδελφών μου/ Με κλειστά τα μάτια ξαναβλέπω την πλύση της μάνας/ που καμάρωνε στον ήλιο του καθαρού/ αλλά και στο σκοτάδι/ σημάδι ήταν της επιστροφής/ από το νυχτέρι της γειτονιάς (... ) ".

Λυρικά μελαγχολική "σκιρτά", αναπλάθοντας αναμνήσεις των χρόνων της αθωότητας για να "θεραπεύουν" το αγωνιώδες σήμερα, όνειρα του παρελθόντος για να "παρηγορούν" το παρόν και δεν απελπίζουν το μέλλον, πίκρες αθέλητες και χαρές φευγαλέες, "κομμάτια και θρύψαλα" συναισθημάτων, ιριδισμούς θλίψεων και επιθυμιών και σιωπηλές, αυτοθεραπευόμενες "πληγές" βιωμάτων, η ποίησή της. Ποίηση, πολλά υποσχόμενη με τη συλλογή "Στην αγορά του χρόνου ανειδίκευτη".

Αναφερόμαστε στη συντάκτρια του Πολιτιστικού Τμήματος του "Ριζοσπάστη", Σοφία Αδαμίδου και στη δεύτερη ποιητική συλλογή της. Και λέμε τη χαρά μας, που, μετά την καθημερινή δημοσιογραφική δουλιά της η συνάδελφός μας, έχει έγνοια και "καθαρτήρια" ανάγκη της την ποίηση. Που στην "καρδιά" της "έχει θάλασσα" κι "ανάβει φωτιές για να εκδικηθεί τη σιωπή". Που συμπλέκεται "με το μονόλογο της μοναξιάς" και διψά για "χαμόγελα χελιδονιού". Που πεινά για τον "επιούσιο άρτο", τον πάμπλουτο, καθαρμένο από την πεζότητα της ημέρας ποιητικά νυχτερινό λόγο της ψυχής. Και "με ανοιχτά τα μάτια/ ανυποψίαστη", ξαναδείχνει "τ' αστέρια" και λαχταρά "τι έγινε η πλύση της παιδικής μου αυλής; ".

Ευχόμαστε στη Σ. Αδαμίδου και πολλά άλλα τόσο ποιοτικά ποιητικά "πετάγματα" στο μέλλον. Θα είναι και για μας "πετάγματα".

Η συλλογή, με εξώφυλλο φιλοτεχνημένο από τον ζωγράφο Μπάμπη Αγγέλου,κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις "Εψιλον" (Υδρας 10, 15232, Χαλάνδρι).

Α.