Πωλείται "όπως είναι επιπλωμένη", με μεγάλη "προίκα" και "αντί πινακίου φακής", η γνωστή για αμαρτίες του παρελθόντος Τράπεζα Κρήτης. Αυτή είναι η ουσία της προκήρυξης διεθνούς διαγωνισμού πώλησης της "Τράπεζας Κρήτης ΑΕ", με τον οποίο η κυβέρνηση κάνει ακόμη ένα βήμα για το ξεπούλημα του "υγιούς" και απαλλαγμένου από οποιαδήποτε χρέη τμήματος της Τράπεζας Κρήτης. Με την κίνηση αυτή, που αποκτά διαστάσεις κορυφαίας πρόκλησης και απροκάλυπτου σκανδάλου, η κυβέρνηση δίνει τη δυνατότητα στον όποιο επίδοξο αγοραστή να κληρονομήσει ένα ευρύ δίκτυο υποκαταστημάτων, που φτάνουν τα 86 και είναι διασκορπισμένα σε όλη τη χώρα, "ζεστό χρήμα" ύψους 38 δισ. δρχ. με τη μορφή κρατικών ομολόγων, να επωφεληθεί από το έτοιμο όνομα της τράπεζας και να χρειαστεί σημαντικά λιγότερα αρχικά έξοδα διαφήμισης και οργάνωσης, να έχει ήδη εξασφαλισμένη πελατεία από τους υπάρχοντες πελάτες της τράπεζας κλπ., "προσφέροντας" ως τίμημα το εξευτελιστικό ποσό των 40 δισ. δρχ.!

Η κυβέρνηση επιχειρεί επίσης να "χρυσώσει το χάπι" του ξεπουλήματος της τράπεζας και να καταστήσει "συνένοχους" στο προωθούμενο "έγκλημα" τους ίδιους τους εργαζομένους της, προσφέροντάς τους το 3% του συνόλου των κοινών μετοχών της τράπεζας!

Οπως προκύπτει από τα επίσημα στοιχεία, η "Τράπεζα Κρήτης ΑΕ" (το "υγιές" δηλαδή κομμάτι της Τράπεζας Κρήτης συνολικά), που ιδρύθηκε βάσει νόμου την 1.1.96, διαθέτει:

• Συμμετοχή του δημοσίου στο μετοχικό κεφάλαιο με ποσό 38 δισ. δρχ., που αποτελούν "ζεστό χρήμα", αφού είναι με τη μορφή κρατικών ομολόγων!
• Δίκτυο 86 μονάδων (68 καταστημάτων και 18 θυρίδων) και προσωπικό 1.476 υπαλλήλων.
• Δάνεια και χορηγήσεις τουλάχιστον 158 δισ. δρχ., καταθέσεις 271 δισ. δρχ. και σύνολο ενεργητικού 320 δισ. δρχ.
• Ακίνητα, εξοπλισμό, τεχνογνωσία, συγκεκριμένη πελατεία, συμμετοχές σε άλλες εταιρίες κλπ., ύψους πολλών δεκάδων δισεκατομμυρίων δραχμών.

Για όλα τα παραπάνω, η κυβέρνηση ορίζει ελάχιστο τίμημα το εξευτελιστικό ποσό των 40 δισ. δραχμών, τίμημα που θα καταβληθεί ένα μήνα μετά την κατακύρωση του διαγωνισμού και, προφανώς, αφού η τράπεζα παραδοθεί στον κερδισμένο του διαγωνισμού. Αξίζει για την ιστορία να σημειώσουμε ότι στα μέσα της προηγούμενης δεκαετίας, ο Κοσκωτάς είχε συμφωνήσει την αγορά της τράπεζας από τους τότε ιδιοκτήτες της, εγκαταστάθηκε σ' αυτή και από τα ταμεία της... πλήρωσε το σχετικό αντίτιμο.

Μάλιστα, το ενδεικτικό τίμημα που θα προσφέρει αρχικά ο αγοραστής, θα μπορεί αργότερα να το μειώσει μέχρι και 20%, αρκεί να μην πάει κάτω από τα 40 δισ. δρχ. Αν κάποιος, δηλαδή, "προσφέρει" αρχικά 50 δισ. δρχ. ως ενδεικτικό τίμημα αγοράς, μετά από διαπραγματεύσεις θα μπορεί να απαιτήσει μείωση μέχρι και 20%, δηλαδή μέχρι 10 δισ. δρχ., μέχρι η τελική προσφορά να φτάσει τα 40 δισ. δρχ.

Η κατάθεση των προσφορών πρέπει να γίνει μέχρι τη 16η Δεκέμβρη 1996, ενώ μέχρι τις 17 Γενάρη 1997 θα επιλεγούν οι τέσσερις καλύτερες προσφορές, οι εκπρόσωποι των οποίων θα κληθούν να καταθέσουν οριστική προσφορά μετά από δύο περίπου μήνες. Οι τελικές προσφορές πρέπει να περιέχουν εγγυητική επιστολή συμμετοχής ύψους...4 δισ. δραχμών.

Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες, αν και επίσημα δεν έχει εκδηλωθεί ενδιαφέρον εξαγοράς από άλλη τράπεζα, μέχρι στιγμής φέρονται να έχουν εκδηλώσει (ανεπίσημα) ενδιαφέρον κυρίως ξένες τράπεζες από τον Καναδά (η Nova Scotia), από το Χονγκ Κονγκ και από την Αγγλία. Από ελληνικές τράπεζες έχουν ακουστεί κατά καιρούς τα ονόματα της Τράπεζας Πειραιώς και της Τράπεζας Πίστεως.

Για την ιστορία αξίζει να θυμίσουμε ότι η κυβέρνηση, για να καταστήσει ελκυστική προς τους επίδοξους αγοραστές την Τράπεζα Κρήτης, είχε προωθήσει με νομοθετική ρύθμιση το "σπάσιμο" της τράπεζας σε δύο μέρη, τη μητρική "κακή" και παλιά τράπεζα και τη θυγατρική "καλή" και υγιή - απαλλαγμένη από τις αμαρτίες του παρελθόντος - καινούρια. Αμαρτίες που είχαν να κάνουν με εμφανή χρέη συνολικού ύψους περίπου 100 δισ. δρχ. Τα εμφανή χρέη της τράπεζας μπορούν να αναλυθούν ως εξής: 20 δισ. δρχ. δάνειο από την Τράπεζα της Ελλάδας, καταθέσεις από τις ΔΕΚΟ 10 δισ. δρχ., χρέη επί διοίκησης Κοσκωτά 32 δισ. δρχ. και συσσωρευμένα χρέη της μετά του Κοσκωτά περιόδου 1988 - 1995 17 δισ. δρχ. Επιπρόσθετα υπάρχουν 22 δισ. δρχ. από θαλασσοδάνεια που μεταφέρθηκαν από χορηγήσεις της "παλιάς" τράπεζας στη "νέα" και για τα οποία δεν έχει γίνει ακόμα δικαστική διερεύνηση ως προς το με ποια κριτήρια και με τι όρους δόθηκαν.