Πέρα από τη μείωση των αγροτικών τιμών που πληρώνονται οι αγρότες μετά την ένταξη στην ΕΟΚ, όπως επιβεβαιώνεται με τα συγκεκριμένα στοιχεία πλέον, η μεγαλύτερη ζημιά στη γεωργία μας γίνεται με την καταστροφή της ίδιας της υποδομής και με τη μείωση της ανταγωνιστικότητας των προϊόντων μας - κάτι που υποσκάπτει και την προοπτική της ελληνικής γεωργίας.

Από το 1981 μέχρι και το 1994, εισπράχθηκαν από το γεωργικό ταμείο ΦΕΟΓΚΑ - προσανατολισμός της ΕΕ, μόνον 531 δισεκατομμύρια δραχμές για διαρθρωτικά προγράμματα που, υποτίθεται, θα βελτίωναν την υποδομή. Ομως, κι απ' αυτά τα κονδύλια, τα περισσότερα χρήματα απορροφήθηκαν σε προγράμματα που κάθε άλλο παρά διαρθρωτικό, πραγματικά αναπτυξιακό προσανατολισμό έχουν... Στην πραγματικότητα πρόκειται για προγράμματα που αφορούσαν και προωθούν την εγκατάλειψη των καλλιεργειών με επιδοτήσεις για το ξερίζωμα καλλιεργειών - μετά την κατάργηση των χωματερών - και την εγκατάλειψη αγροτικών εκμεταλλεύσεων και της αγροτικής παραγωγής, με ενισχύσεις για τις γνωστές πρόωρες συνταξιοδοτήσεις. Δηλαδή, η Ευρωπαϊκή Ενωση με τις συγκεκριμένες χρηματοδοτήσεις της, αντί της ανάπτυξης και δημιουργίας υποδομής στο γεωργικό τομέα, προωθεί, τελικά, την αποδιάρθρωση της αγροτικής παραγωγής και την εξαγορά συνειδήσεων για την εγκατάλειψη της γεωργίας.Αυτή ακριβώς η κατεύθυνση προωθείται και με την έλλειψη επαρκών επενδύσεων στο γεωργικό τομέα.

Ετσι μειώθηκαν κατά 30%, σε σταθερές τιμές, οι γεωργικές επενδύσεις πάγιου κεφαλαίου στη δεκαετία του 1980, σε σχέση με την προηγούμενη δεκαετία του 1970. Η μείωση αυτή συνεχίζεται και στην τρέχουσα δεκαετία. Χαρακτηριστικά αναφέρεται ότι το 1993 οι γεωργικές επενδύσεις πάγιου κεφαλαίου μειώθηκαν σε σταθερές τιμές κατά 15,5% σε σχέση με το 1992 και το 1994 υπήρξε κι άλλη μείωση 7,4%,για να πέσουν οι επενδύσεις στη γεωργία στο χαμηλότερο σημείο των τελευταίων 25 χρόνων... Και η μείωση συνεχίστηκε πέρσι, ενώ φέτος, όπως δείχνει ο προϋπολογισμός που εφαρμόζεται, θα έχουμε νέα μείωση.

Αυτά ακριβώς τα στοιχεία της τελευταίας διετίας (που αφορούν χρηματοδοτήσεις του Β Πακέτου Ντελόρ) επιβεβαιώνουν πως η αποδιάρθρωση της αγροτικής οικονομίας δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με το πολυδιαφημιζόμενο αυτό Β Πακέτο Ντελόρ. Γιατί, εκτός τον "αποδιαρθρωτικό" προσανατολισμό των επενδύσεων (που δίνονται για εγκατάλειψη των αγροτικών εκμεταλλεύσεων με την πρόωρη σύνταξη και το ξερίζωμα καλλιεργειών και φύτεμα δασικών δέντρων...), και όσα από τα 600 δισ. δραχμές που προβλέπεται να χορηγηθούν από την ΕΕ για τη γεωργία μέχρι το 2000 - συν τα 300 δισ. δραχμές που προβλέπονται από εθνικούς πόρους στο ίδιο διάστημα - πάνε για κάποια έργα υποδομής, δεν πρόκειται να καλύψουν παρά ελάχιστα από τις πραγματικές ανάγκες για τη δημιουργία υποδομής στη γεωργία...

Τις καταστροφικές αυτές πολιτικές της ΕΕ, που υλοποιούν οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, αντιπαλεύουν μαζικά και αγωνιστικά οι αγρότες και διεκδικούν όχι απλώς την αύξηση των κονδυλίων για επενδύσεις στο γεωργικό τομέα, αλλά και τη διάθεσή τους σε έργα και τομείς πραγματικά αναπτυξιακούς. Λόγος κυρίως γίνεται για τις δημόσιες επενδύσεις στη γεωργία που θα δημιουργούσαν υποδομή (με εγγειοβελτιωτικά, αρδευτικά έργα, κυρίως, αλλά και βελτίωσης της υποδομής σχετικά με τη μεταποίηση και εμπορία των αγροτικών προϊόντων). Από την άποψη αυτή, βεβαίως, οι προεκλογικές υποσχέσεις του αρχηγού του ΠΑΣΟΚ και επανεκλεγέντα πρωθυπουργού Κ. Σημίτη, για συνυπολογισμό της αξίας των οικοπέδων στην ίδια συμμετοχή, δεν αφορά παρά ελάχιστες περιπτώσεις επενδύσεων και, βεβαίως, αφορά μεμονωμένες περιπτώσεις κάποιων μόνον οργανώσεων που έχουν τέτοια δυνατότητα για επενδύσεις, όπως και μεμονωμένων μεγαλοαγροτών - καπιταλιστών που θα θελήσουν να προχωρήσουν σε επενδύσεις (εργοστάσια κλπ.).

Κατά τα άλλα, τα παραπάνω στοιχεία και η προοπτική συνέχισης της αποεπένδυσης στον τομέα της γεωργίας, που προδιαγράφεται με βεβαιότητα, αποκαλύπτουν και την υποκρισία των αρμοδίων της κυβέρνησης και, ιδιαίτερα, του υπουργού Γεωργίας, Στ. Τζουμάκα, όταν υπόσχονται αύξηση της παραγωγικότητας και ανταγωνιστικότητας της γεωργικής παραγωγής. Κι αυτό γιατί με αποεπένδυση όσον αφορά την παραγωγική υποδομή στο γεωργικό τομέα και τις κοινοτικές αναδιαρθρώσεις, τύπου εγκατάλειψης της αγροτικής γης και των καλλιεργειών, μόνον σε ανάπτυξη δεν μπορεί να προσβλέπουν οι αγρότες. Πολύ περισσότερο που και οι τιμές των αγροτικών εφοδίων αυξάνονται ανεξέλεγκτα, συμβάλλοντας στην ανεξέλεγκτη αύξηση και του κόστους παραγωγής.