Αναρωτιέται κανείς: είναι άραγε σωστό να απομυθοποιείται ένας μύθος; Είναι σωστό να μπαίνουν όλοι στα ιδιωτικά μυστικά της ζωής ενός ιερού τέρατος; Τι ενδιαφέρει το κοινό; Οι πιθανές αδυναμίες ενός μεγάλου καλλιτέχνη, οι λόγοι που τον έσπρωξαν να πάρει την τάδε απόφαση ή να μην πάρει κάποια άλλη; Αν κάποια στιγμή της ζωής είχε αδυναμία σε μικρότερες γυναίκες ή αν αδιαφορούσε παντελώς για τον εαυτό του; Εκείνο που ενδιαφέρει να μάθει ο κόσμος είναι το έργο ενός καλλιτέχνη και όχι η προσωπική του ζωή. Αλλωστε, το έργο καθρεφτίζει και τον ίδιο. Κατά τη γνώμη μας η απομυθοποίηση δε χρειάζεται, όπως άλλωστε δε χρειάζονται και οι ίδιοι οι μύθοι. Ενας κινηματογραφικός μύθος, αλλά και μια πραγματικότητα που σημάδεψε με την παρουσία του την 7η Τέχνη είναι και ο Τσάρλι Τσάπλιν, ο αγαπημένος μας Σαρλό, το εξαιρετικό, χαριτωμένο μας αλητάκι... Το αλητάκι, που συνάρπαζε και συναρπάζει ακόμη το κοινό, που αφήνει άναυδους τους κριτικούς με το σπάνιο και πολύπλευρο ταλέντο του στη σκηνοθεσία, την υποκριτική και τη μουσική σύνθεση. Ο άνθρωπος που άφησε πίσω του ταινίες που θεωρούνται κλασικά αριστουργήματα και συνεχίζουν να μαγεύουν μικρούς και μεγάλους. Αν κάποιος από μας θέλει να μάθει τι κρυβόταν πίσω από τα καλοκάγαθα μάτια του, από το θλιμμένο και αθώο βλέμμα του, αν κάνεις θέλει και επιμένει να ξέρει λεπτομέρειες για τον καθημερινό Τσάπλιν και για τη μέθοδο που χρησιμοποιούσε όταν γύριζε μια ταινία, ή άλλες μικρές ανθρώπινες, όμως, αδυναμίες, τότε ας μη χάσει τις τρεις εκπομπές της ΕΤ-2 στις 20.00, που ξεκινάνε την Τετάρτη με τίτλο: "Ο άγνωστος Τσάπλιν". Παρόλο, που ο ίδιος ο μεγάλος σκηνοθέτης και ηθοποιός έχει δώσει εντολή να καταστραφεί ό,τι υλικό υπήρχε που θα μπορούσε να τον εκθέσει στα μάτια του κοινού, η γυναίκα του έδωσε στους σκηνοθέτες της σειράς το προνόμιο να έχουν πρόσβαση στο προσωπικό της αρχείο, όπου οι δύο δημιουργοί ανακάλυψαν εκατοντάδες μέτρα κινηματογραφικών ταινιών, που πότε δεν είδαν το φως της δημοσιότητας.

Από τις τρεις εκπομπές της ΕΤ-2 παρουσιάζεται ένα σπάνιο αρχειακό υλικό από τη ζωή του Τσάπλιν και ακούγονται συνεντεύξεις με πρωταγωνίστριές του, ενώ διαπιστώνεται ότι τα δυο αριστουργήματά του της δεκαετίας του '30, "Τα φώτα της πόλης" και οι "Μοντέρνοι καιροί",δημιουργήθηκαν για την προσωπική του διασκέδαση. Και εδώ μπαίνει ένα ερώτημα: είναι, τάχα, κάτι τέτοιο απομυθοποίηση ή συντήρηση ενός μύθου; Για χρόνια ολόκληρα συλλέκτες και ιστορικοί είχαν μια μόνον επιθυμία. Να ανακαλύψουν και να συλλέξουν κάποια στοιχεία άγνωστα μέχρι τώρα για την κρυφή ζωή του Τσάρλι Τσάπλιν. Και τώρα που το όνειρο έγινε πραγματικότητα, ας δούμε αν κάποιες αδυναμίες ενός δυνατού και μεγάλου άνδρα, είναι ικανές να θαμπώσουν τη λάμψη του, να μειώσουν την αξία του, να ελαττώσουν τη μαγεία που εξέπεμπε. Η σκηνοθεσία είναι των: Κέβιν Μπράουνσολου και Ντέβιντ Γκιλ.