Σε πείσμα του χρόνου που κυλά και προσθέτει χρόνια στις μεγάλες απουσίες, η μνήμη θυμάται πιο πολύ και αγαπά τα περασμένα. Σε πείσμα του χρόνου που γερνά, κάποιοι άνθρωποι ξεσηκώνουν τη μνήμη μας γιατί το αξίζουν. Είναι αυτοί που, στο πέρασμά τους από τη ζωή, δημιούργησαν ιστορία και έργο. Σ' αυτούς τους ανθρώπους ανήκει ο Μάνος Κατράκης,που φέτος συμπληρώνει δώδεκα χρόνια απουσίας. Είναι γνωστό σε όλους ότι ο Μάνος Κατράκης άφησε παρακαταθήκη πνευματική, καλλιτεχνική και πολιτική. Υπήρξε υπόδειγμα γενναίου αγωνιστή, σταθερού, ασυμβίβαστου και συνειδητού κομμουνιστή και μοναδικά υπέροχου καλλιτέχνη. Δίδαξε και "ποίησε" ήθος πάνω στη θεατρική σκηνή, αλλά και στην καθημερινή "σκηνή" του αγώνα.

Πιστεύοντας πως η τέχνη δεν υπάρχει από προσωπική ανάγκη για έκφραση, αλλά είναι ένα σπουδαίο κοινωνικό λειτούργημα, που εξυπηρετεί την ανάπτυξη της κοινωνίας μας, έστρεψε την τέχνη του και τον εαυτό του στην εξυπηρέτηση υψηλών στόχων, σκοπών και προοπτικών.Ο Μάνος Κατράκης ήταν γνήσιο και εκλεκτό τέκνο της Κρήτης, από το Καστέλι της Κισσάμου. Από την πρώτη του κιόλας εμφάνιση στο θέατρο το 1928, φανέρωσε το υποκριτικό του ταλέντο και ανέβηκε γρήγορα την κλίμακα της θεατρικής ιεραρχίας, για να καταλάβει μια δεσπόζουσα θέση ανάμεσα στους κορυφαίους ηθοποιούς μας.

Στα δύσκολα χρόνια της γερμανικής κατοχής και στα τραγικά χρόνια του εμφυλίου, βρέθηκε στην πρώτη γραμμή της αντίστασης και εξορίστηκε στη Μακρόνησο και στον Αη - Στράτη. Αλλά και αργότερα, ήταν πάντα από τους πρώτους, σε όλους τους λαϊκούς αγώνες και πάντα μέσα από τις γραμμές του ΚΚΕ,μέχρι το θάνατό του.

Οπως κάθε χρόνο, το ερχόμενο Σάββατο, 7 Σεπτέμβρη, η αγαπημένη, παντοτινή συντρόφισσά του στη ζωή Λίντα Κατράκη,οι συγγενείς, οι φίλοι και οι σύντροφοί του, θα βρεθούνε στις 12μ. στον τάφο του, στο Α Νεκροταφείο, για να μνημονεύσουν τον άνθρωπο, τον αγωνιστή και καλλιτέχνη, που πάντα θα έχει θέση στην καρδιά και στη μνήμη μας.

Σ.