Η πρωτοβουλία του προέδρου του "ΣΥΝ" για την "εξυγίανση και τη διαφάνεια", μπορεί εκ πρώτης όψεως να εντυπωσιάζει και να χαϊδεύει αυτιά, αλλά στην πραγματικότητα πρόκειται για μια κίνηση, η οποία στην πραγματικότητα ευλογεί και νομιμοποιεί την υπάρχουσα όζουσα κατάσταση, παρέχει, με εντυπωσιακή ευκολία, συγχωροχάρτι στα όποια και όσα σκάνδαλα έχουν γίνει μέχρι σήμερα στον τομέα των δημοσίων προμηθειών και μεγάλων έργων και, σε κάθε περίπτωση, αποπροσανατολίζει - κύρια τους εργαζόμενους -, για τα όρια που μπορεί να έχει η όποια διαφάνεια στο καθεστώς της ανηλεούς κονταρομαχίας των μεγάλων συμφερόντων υπό τη διαιτησία διορισμένων, στην πραγματικότητα, υπαλλήλων - κυβερνητών.

Ο Ν. Κωνσταντόπουλος, ο οποίος προτείνει διακομματική συναίνεση σε ένα νέο νόμο για τις προμήθειες του δημοσίου και την απαλλαγή των δημοσίων οργανισμών από τον κομματικό - κυβερνητικό εναγκαλισμό, δε λέει κουβέντα για την πολιτική και τα κόμματα που ευθύνονται για τις σκανδαλώδεις συμβάσεις και παροχές που έχουν ήδη συναφθεί.

Υπάρχουν όμως και ορισμένα άλλα "κενά": Ξεχνάει ο πρόεδρος του "ΣΥΝ" ότι επί Οικουμενικής είχε συμφωνηθεί ένα πλαίσιο διακομματικού ελέγχου των μεγάλων προμηθειών το οποίο δεν τηρήθηκε ποτέ; Τι τον κάνει να πιστεύει ότι τώρα ένας παρόμοιος νόμος θα εφαρμοστεί, με δεδομένη την "πολιτική σκανδάλων" των κομμάτων του δικομματισμού;

Δεύτερο: Πώς θα επιτευχθεί η απαλλαγή των δημοσίων οργανισμών από τον ασφυκτικό κυβερνητικό έλεγχο; Με ωραία λόγια;

Συμπέρασμα; Ο πρόεδρος του "ΣΥΝ" λειτουργεί, άλλη μια φορά, ως συμπλήρωμα του δικομματισμού.