- Οι έντονες αποδοκιμασίες του υπουργού Εργασίας από ανέργους της Πάτρας, κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στην πόλη, έφερε ξανά στην επιφάνεια το πιο οξύ πρόβλημα της περιοχής, την ανεργία και την αποβιομηχάνιση. Ποια είναι η κατάσταση σήμερα;

- Μετά και τις νέες εξελίξεις στα εργοστάσια του ΜΑΝΟΥΣΟΥ που έκλεισε, του ΣΑΚΑΛΙΔΗ που απολύει και τις πληροφορίες για δυο άλλες μεγάλες επιχειρήσεις ιματισμού, της ΕΛΛΑΣ και του ΛΑΛΙΩΤΗ ότι πάνε για κλείσιμο, έχει δημιουργηθεί έντονη ανησυχία στους εργαζόμενους της πόλης. Ηδη η ανεργία έχει φτάσει και ξεπεράσει το 35%. Κι όλα αυτά τη στιγμή που οι εργασιακές σχέσεις έχουν γίνει "λάστιχο". Είναι χαρακτηριστικό ότι ο πρόεδρος της Εταιρίας Διοίκησης Επιχειρήσεων, ο κ. Δούρος, είναι απ' τους πρωτεργάτες στην επιβολή του 7ωρου, με ταυτόχρονη μείωση των αποδοχών. Εχουμε πολυκαταστήματα, όπως παραδείγματος χάρη, Βασιλόπουλος κ.ά., με εργαζόμενους που απασχολούνται σε 4ωρες βάρδιες. Εχουμε μικρότερες επιχειρήσεις στο εμπόριο και τις υπηρεσίες με ανασφάλιστους εργαζόμενους. Βιοτεχνίες ιματισμού, όπου δεν εφαρμόζονται οι συλλογικές συμβάσεις και το ωράριο απασχόλησης, είναι όπως βολεύει κάθε φορά τον εργοδότη, όπως τρίωρα ή 12ωρα, τρεις μόνο μέρες τη βδομάδα κλπ. Στις μεγάλες βιομηχανικές μονάδες είναι πλέον καθεστώς οι εργαζόμενοι με συμβάσεις ορισμένου χρόνου, ενώ οι εργολαβίες δίνουν και παίρνουν. Στην επιχείρηση ΤΙΤΑΝ οι εργαζόμενοι στα συνεργεία εργολάβων, έφτασαν να είναι περισσότεροι απ' τους εργαζόμενους της επιχείρησης.

- Ποιες είναι οι αιτίες και οι υπεύθυνοι για αυτήν την πραγματικά άσχημη κατάσταση, που βιώνουν οι εργαζόμενοι και όλος ο πατραϊκός λαός;

- Δεν είναι τυχαία εξέλιξη. Είναι στα σχέδια της ολιγαρχίας εδώ και κάποια χρόνια, η μετατροπή της πόλης σε κόμβο - κέντρο μεταφορών, εμπορίου, υπηρεσιών και φτηνού τουρισμού. Πρόκειται για το γνωστό "όραμα" του ιδρύματος Λαμπράκη και του Παπανδρέου που θέλουν την πόλη και την περιοχή αποβιομηχανοποιημένη. Το αποτέλεσμα είναι η πλήρης αποδιάρθρωση της παραγωγικής βάσης, το χτύπημα της αγροτικής οικονομίας, ο παρασιτισμός και βέβαια η ανεργία και η ανατροπή των εργασιακών σχέσεων. Οι πολιτικές ευθύνες είναι πελώριες και της προηγούμενης κυβέρνησης της ΝΔ που έκλεισε τις μεγάλες βιομηχανικές μονάδες και της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ που τις κρατάει πεισματικά κλειστές. Συνυπεύθυνοι γι' αυτή την τραγική εξέλιξη είναι οι φορείς της πόλης, που ουσιαστικά λειτουργούν και "διεκδικούν" στόχους μέσα στα πλαίσια αυτού του... μοντέλου, όπως η "κινητοποίηση" με αίτημα την ιδιωτικοποίηση της Πειραικής - Πατραικής.

- Ποιες είναι οι προτάσεις των συνδικάτων για την αντιμετώπιση της κατάστασης και πώς μπορούν αυτές να "περπατήσουν";

- Πρώτα απ' όλα χρειάζεται συντονισμένη πάλη των εργαζομένων στους χώρους, όπου εκδηλώνεται αυτή η αντεργατική επίθεση, όπως κάνουν τα σωματεία των εργοστασίων ιματισμού, αλλά και γενικότερος συντονισμός δράσης όλων των εργαζομένων της πόλης, μακριά από την τακτική της πλειοψηφίας της διοίκησης του Εργατικού Κέντρου, που επιδιώκει τη συναίνεση και την υποταγή τους σ' αυτή τη λαίλαπα. Αντίθετα, τα αιτήματα και οι στόχοι των σωματείων, που συντονίζονται, είναι στην κατεύθυνση, να λειτουργήσουν οι μεγάλες επιχειρήσεις με ευθύνη του ΟΑΕ, στα πλαίσια δημόσιων κλαδικών πολιτικών. Το σταμάτημα κάθε επιδότησης των βιομηχάνων, που μεταφέρουν τις επιχειρήσεις τους σε γειτονικές χώρες. Τη στήριξη των ανέργων με αύξηση του επιδόματος στο 80% για όσο χρόνο είναι άνεργοι. Ολα αυτά μέσα στα πλαίσια μιας γενικότερης στόχευσης για παραγωγική ανασυγκρότηση και ανάπτυξη της βιομηχανίας και της γεωργίας της περιοχής. Η πραγματοποίησή τους απαιτεί τη δημιουργία μετώπου πάλης των εργαζομένων, με στόχο ριζικές πολιτικές ανακατατάξεις.

Ντ. Ν.