Συμπληρώνονται σήμερα 51 χρόνια από το τέλος του Β Παγκόσμιου Πολέμου. Τότε, που στις 9 του Μάη 1945 οι Σοβιετικοί στρατιώτες ύψωναν την κόκκινη σημαία με το σφυροδρέπανο στο Ράιχσταγκ. Εκείνη τη μέρα που οι ηττημένοι ηγέτες του ναζισμού υπέγραφαν τη λήξη του πιο αιματηρού πολέμου που γνώρισε η ανθρωπότητα.

Ο Β Παγκόσμιος Πόλεμος άρχισε επίσημα την 1η Σεπτέμβρη 1939 με την εισβολή της ναζιστικής Γερμανίας στην Πολωνία. Κράτησε 5 χρόνια, 6 μήνες και 4 μέρες. Κόστισε στην ανθρωπότητα 50 εκατομμύρια νεκρούς, εκατομμύρια τραυματιών και αναπήρων και ανυπολόγιστες υλικές καταστροφές.Μερίδα του λέοντος σ' αυτό τον αιματηρό απολογισμό είχε η Σοβιετική Ενωση, στην οποία ο Μεγάλος Πατριωτικός Πόλεμος - όπως οι Σοβιετικοί τον ονόμασαν - κόστισε 27 εκατομμύρια νεκρούς και τεράστιες καταστροφές της χώρας από τις ναζιστικές ορδές. Μα ήταν η Σοβιετική Ενωση εκείνη που άλλαξε την πορεία του πολέμου με τις επικές μάχες του Στάλιγκραντ και της Μόσχας, οι οποίες έδωσαν το σήμα της αντεπίθεσης κατά του ναζισμού και της τελικής νίκης.Και ο Σοβιετικός λαός δικαιούται να τονίζει τη συμβολή του σ' αυτή. Μια συμβολή που εκφράστηκε στο λόγο του Ι. Β. Στάλιν, ο οποίος στη μεγάλη εκδήλωση για την Αντιφασιστική Νίκη στη Μόσχα δήλωνε: "... γνωρίζοντας τις "λυκοσυνήθειες" των Γερμανών ηγετών που δε λογαριάζουν συμφωνίες δε δώσαμε βάση στην υπογραφή τους χτες. Σήμερα όμως τα γερμανικά στρατεύματα καταθέτουν τα όπλα... Οι θυσίες που προσφέραμε δεν πήγαν χαμένες. Στο μέλλον πάνω από την Ευρώπη θα κυματίζει η σημαία της ελευθερίας και της ειρήνης των λαών... η περίοδος του πολέμου στην Ευρώπη τέλειωσε. Αρχίζει η περίοδος της ειρηνικής ανάπτυξης".

Στον πόλεμο αυτό η χώρα μας είχε τη δική της σημαντική συμβολή στην ήττα του φασισμού. Συμβολή που ξεκίνησε με τις μάχες της Αλβανίας και συνεχίστηκε με τη σύσταση του ΕΛΑΣ, ενός από τα ισχυρότερα εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα της Ευρώπης, του οποίου ψυχή και κορμός ήταν το ΚΚΕ. Τότε που "κάθε σπίτι, καλύβα με καλύβα" έγιναν "φρούρια του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα", ως την τελική ήττα του ναζισμού.

Οι κυβερνήσεις των χωρών της Δύσης εξέθρεψαν και γιγάντωσαν το ναζισμό, με την ελπίδα να τον στρέψουν ενάντια στη μόνη τότε σοσιαλιστική χώρα στον κόσμο. Μα το τέρας που δημιούργησαν στράφηκε και εναντίον τους σε μια προσπάθεια δημιουργίας μιας "νέας" ιμπεριαλιστικής "τάξης πραγμάτων". Ετσι, αναγκάστηκανπρόσκαιρα να συμμαχήσουν με τη Σοβιετική Ενωση, χωρίς ποτέ να παραιτιούνται από την ιδέα να στρέψουν τις δυνάμεις του Αξονα αποκλειστικά ενάντιά της. Κι όταν αυτό δεν έγινε κατορθωτό και η νικηφόρα πορεία του Κόκκινου Στρατού έγειρε την πλάστιγγα του πολέμου προς το μέρος των συμμάχων, τότε και πάλι στράφηκαν κατά της Σοβιετικής Ενωσης.

Πολλά λέχθηκαν και γράφτηκαν από τότε. Ιδιαίτερα μετά τις ανατροπές των σοσιαλιστικών κρατών της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης, οι ιμπεριαλιστές νόμισαν πως μπορούν, τώρα, ελεύθερα να ξαναγράψουν την Ιστορία στα μέτρα τους. Πολλοί επιχείρησαν να μειώσουν τη συμβολή του Κόκκινου Στρατού στην Αντιφασιστική Νίκη. Μάταια. Οταν υπάρχουν μαρτυρίες σαν εκείνη του Αμερικάνου συγγραφέα Ερνεστ Χεμινγουέι,που σημείωνε πως "ο κάθε άνθρωπος που αγαπά την ελευθερία, χρωστάει τόσα στον Κόκκινο Στρατό, που δε θα μπορούσε να τα ξεπληρώσει ποτέ, με ό,τι κι αν έκανε". Η ακόμα και του εμπνευστή του ψυχρού πολέμου, Βρετανού πρωθυπουργού Ουίνστον Τσόρτσιλ,ο οποίος στις 9 Μάη του 1945 σημείωνε: "Η σημερινή και η αυριανή μέρα θα γιορταστούν ως μέρες νίκης στην Ευρώπη... αύριο όμως θα αποτίσουμε ιδιαίτερο φόρο τιμής στους Ρώσους συμμάχους μας, που η ανδρεία τους στα πεδία των μαχών στάθηκε ένας από τους μεγαλύτερους συντελεστές της νίκης ".

Κι, όμως, οι προσπάθειες συνεχίστηκαν. Οι ηττημένοι του χτες επιχειρήθηκε να μετατραπούν σε νικητές του σήμερα. Η ενιαία πια Γερμανία συμμετέχει πλέον στο ξαναμοίρασμα του πλανήτη σε σφαίρες επιρροής στα πλαίσια της ιμπεριαλιστικής "νέας τάξης πραγμάτων". Ο ιμπεριαλισμός, με κυριότερους εκφραστές τις ΗΠΑ και την Ευρωπαϊκή Ενωση, επιδιώκει να ξεχαστούν οι συνέπειες του φασιστικού φαινομένου, που μόνο αίμα και πόνο προκάλεσε στην ανθρωπότητα. Σήμερα, κηρύσσεται η "λήθη" στα εγκλήματα του παρελθόντος, με στόχο να προετοιμάσουν τους λαούς για νέες αιματοχυσίες, που μεθοδεύουν οι ιμπεριαλιστές στα πλαίσια του "διαίρει και βασίλευε". Ακόμα και τη σημασία της Αντιφασιστικής Νίκης προσπαθούν να υποβαθμίσουν. Οταν υπογραφόταν η Συνθήκη μεταξύ Σοβιετικής Ενωσης και ενιαίας Γερμανίας, η εφημερίδα "Ερυθρός Αστέρας" έγραφε: "Ισως κάποτε η 9η Μάη να γίνει ημερομηνία που οι άνθρωποι δε θα την ονομάζουν μέρα της νίκης, αλλά θα έχει άλλο όνομα. Πιθανόν οι άνθρωποι να μάθουν να μη μισούν ο ένας τον άλλον. Να γίνει ημερομηνία, που οι άνθρωποι ενθυμούμενοι τα δεινά του πολέμου, να έχουν απορρίψει οριστικά την πρακτική της βίας και της ένοπλης επιβολής ενός λαού πάνω σε άλλους". Πράγματι, λίγα χρόνια μετά, οι ιμπεριαλιστές επιχειρούν να μετονομάσουν την 9η Μάη σε "Μέρα της Ευρώπης", με στόχο όχι να μάθουν οι άνθρωποι να μη μισούν τον άλλο, αλλά, αντίθετα, να αμβλύνεται η ιστορική τους μνήμη και να μετατρέπονται ευκολότερα σε κρέας για τα κανόνια των ιμπεριαλιστών. Ομως, όπως λέει ένας Ισπανός φιλόσοφος, "οι λαοί που ξεχνούν την ιστορία τους είναι καταδικασμένοι να την ξαναζήσουν" και μάλιστα σε χειρότερη μορφή. Γι' αυτό, στο πείσμα των κάθε λογής "ιστορικών" της "νέας τάξης", οι λαοί δεν πρέπει ούτε στιγμή να ξεχάσουν τα δεινά που σωρεύει ο φασισμός και ο πόλεμος, τα πνευματικά τέκνα - τέρατα του καπιταλισμού. Γι' αυτό και η 9η Μάη πρέπει πάντα να μένει άσβεστος φάρος στην ιστορική μνήμη των λαών, σαν η μέρα της Αντιφασιστικής Νίκης των Λαών.