"Αυτό το νομοσχέδιο για την ανεργία είναι απάτη, για να τα κονομάνε οι επιτήδειοι... επιχειρηματίες".Λόγια αγανάκτησης και οργής από εργαζόμενους που έχουν νιώσει στο πετσί τους τι θα πει ανεργία, που έχουν νιώσει στο πετσί τους τι θα πει να θέλεις, να είσαι ικανός για εργασία, αλλά να μη βρίσκεις μεροκάματο.

Στην πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση στο Πεδίον του Αρεως, κάτω από τα πανό του Συνδικάτου Κλάδων Ενδυσης Αττικής, συναντήσαμε τη Μαρία Μακρυγιάννη,δυο χρόνια περίπου άνεργη. Οπως θα πει, "απολύθηκα απ' τη "Χούδσον", όταν έκλεισε, μαζί με όλους τους συναδέλφους. Οι περισσότεροι δεν έχουμε βρει ακόμα κάποια σταθερή δουλιά. Πήρα επίδομα ανεργίας για ένα χρόνο από τον ΟΑΕΔ. Δουλιά όμως δε βρίσκω. Είναι και ο κλάδος που πάει κατά διαόλου. Ούτε για καθαρίστρια δε βρίσκεις. Φυτοζωώ, με την αποζημίωση και κάποιες οικονομίες που είχα από τόσα χρόνια δουλιάς. Ως πότε όμως; Το νέο νομοσχέδιο της κυβέρνησης, δήθεν, για την ανεργία, το μόνο που κάνει είναι απλώς τα χρήματα να τα καρπώνεται ο βιομήχανος και να πλουτίζει. Εχουμε παραδείγματα από ανάλογα μέτρα. Θα με κρατήσει όσο είναι η επιδότηση και μετά θα με πετάξει στο δρόμο... ".

Λίγο πιο πέρα, "παρούσα" στο κάλεσμα αγώνα και αντίστασης η Λητώ Παρασκευοπούλου,άνεργη ιδιωτική υπάλληλος. "Δούλευα σαν γραμματέας - σημειώνει - σε φροντιστήριο μέσης εκπαίδευσης. Με απέλυσαν πέρσι τον Αύγουστο. Από τότε είμαι στο Ταμείο Ανεργίας. Παίρνω 67.700 δρχ. το μήνα με το επίδομα παιδιού. Είναι δυνατόν να τα βγάλεις πέρα; Ο άντρας μου δουλεύει στα ναυπηγεία Σκαραμαγκά και εκεί προβληματική η κατάσταση και αβέβαιη. Με το νέο νομοσχέδιο εκείνο που θέλουν στην ουσία είναι να βοηθήσουν τους εργοδότες. Δεν είναι κάτι καινούριο. Με άλλη ονομασία υπήρχε και πιο πριν η επιδότηση του εργοδότη, για να με πάρει στη δουλιά, αλλά η ανεργία αντί να μειωθεί, αυξήθηκε.Η "ουρά" στην τράπεζα που πηγαίνω να πάρω το επίδομα, όλο και μεγαλώνει. Σε πιάνει η ψυχή σου. Τα δικά μας λεφτά, αυτά που δώσαμε τόσα χρόνια που δουλεύαμε, τις εισφορές στον ΟΑΕΔ, τώρα τα πάνε όλα στις τσέπες των εργοδοτών ".

Δίπλα η Δανάη Γκόλφου ακούει τη συζήτηση και παίρνει το λόγο. Είναι ουσιαστικά άνεργη απ' το '86, με ελάχιστα διαλείμματα δουλιάς ενδιάμεσα. "Δούλευα - θα πει - στο θέατρο Δώρας Στράτου σαν χορεύτρια, μέχρι που έκλεισε το '86. Οι συνάδελφοι φτιάξαμε ένα σύλλογο, για να μπορούμε να κάνουμε κάποιες εκδηλώσεις. Ολα αυτά τα χρόνια, ο καθένας άμα και όπου βρίσκει μεροκάματο, σε κάποιες παραστάσεις, σποραδικά. Να σκεφτείς ότι το ανώτερο (το αντρικό) που παίρνουμε τη βραδιά είναι 2.500 δραχμές και χωρίς ένσημα. Προσπάθησα κατά καιρούς να δουλέψω σαν δασκάλα χορού, κυρίως σε διάφορους τοπικούς συλλόγους και με μισθό το μήνα, που κυμαίνεται στις 30 με 40 χιλιάδες δρχ. Τελευταία δούλεψα στις νομαρχιακές επιτροπές λαϊκής επιμόρφωσης. Ο μισθός, 350 δραχμές την ώρα καθαρά. Ψάχνω, αλλά είναι πολύ δύσκολο να βρεις δουλιά τώρα. Και σαν ανειδίκευτη, σου λένε είσαι 32 χρονών, έχεις παιδί (τα επιδόματα δηλαδή) και δε σε παίρνουν".

Στο μπλοκ των εμποροϋπαλλήλων θα συναντήσουμε τη Νατάσα Γραμματικοπούλου,άνεργη ενάμιση χρόνο τώρα. "Δούλεψα ενδιάμεσα, από τον Σεπτέμβρη ως τις 6 Δεκέμβρη και ξανά πάλι στο Ταμείο Ανεργίας. Τώρα έχει τελειώσει και αυτό.Εχω δώσει αυτό το διάστημα πάνω από 150 βιογραφικά.Ζητάνε πωλήτριες με πείρα, αλλά όταν πας να δώσεις βιογραφικό, σου λένε έχεις προϋπηρεσία, είσαι 39 χρονών, δεν κάνεις. Σε ρωτάνε και αν είσαι παντρεμένη. Περιμένουν δηλαδή να τους πεις δε θέλω τα επιδόματα και αυτά που δικαιούμαι, για να σε προσλάβουν. Πολλές φορές σου δίνουν κάτω και από το βασικό μισθό. Οσο για το νομοσχέδιο δήθεν για την ανεργία, της κυβέρνησης; Μια λέξη. Είναι αισχρό.Αντί να πάρουν μέτρα πραγματικά για την ανεργία και τους ανέργους, δίνουν ακόμα μεγαλύτερα προνόμια στους εργοδότες. Εχουμε πείρα, δε μας ξεγελούν. Ετσι μας έλεγαν παλαιότερα με την επιδότηση νέων θέσεων εργασίας. Τα χρήματα, και ήταν πολλά, πήγαν οπουδήποτε αλλού, εκτός από εκεί.Φτάσαμε επίσημα η ανεργία να είναι κοντά στο 11%, που και αυτό βέβαια είναι μικρότερο απ' το πραγματικό ποσοστό. Πιστεύω ότι είναι πολιτική επιλογή της κυβέρνησης. Πολιτική υποταγής στις Βρυξέλλες".

Στο μπλοκ του Συνδικάτου Μετάλλου "Ο Προμηθέας", ξεχωρίζουμε μια γυναικεία παρουσία. Είναι η Γιώτα Δρόγκαρη,μονταδόρος ηλεκτρικών ρελέ στην ειδικότητα. Οπως θα μας πει, "έχω απολυθεί εδώ και δυο χρόνια. Ενα χρόνο έπαιρνα επίδομα ανεργίας. Δηλαδή 60.000 δρχ. το μήνα. Δε φτάναν ούτε για το νοίκι, όχι για τα υπόλοιπα. Τώρα, βέβαια, δεν υπάρχει ούτε αυτό. Οσο για δουλιά, πολύ δύσκολο να βρεις. Και δε φτάνει αυτό, από πάνω έχεις τους κυβερνώντες, για ευνόητους λόγους να σου τάζουν λαγούς με πετραχήλια. Οπως τα κουπόνια εργασίας και τις επιδοτούμενες θέσεις εργασίας, γίνανε τώρα μερίδια λέει, εργασίας. Ολα αυτά είναι απάτη. Είναι ένας τρόπος να τα κονομάνε διάφοροι επιτήδειοι επιχειρηματίες. Ετσι μας τάζαν για τα 300 εκατομμύρια καταναλωτές της ΕΟΚ, που θα πουλάγαμε τα προϊόντα μας. Αποτέλεσμα τα εργοστάσια να κλείνουν, οι βιοτεχνίες να κλείνουν και τα ράφια στα μαγαζιά να είναι γεμάτα ξένα προϊόντα. Αισθάνομαι, αλλά και κάθε άνεργος πιστεύω, μεγάλη αγανάκτηση για την προκλητική αδιαφορία των κυβερνώντων, για τις ψεύτικες υποσχέσεις που δίνουν κάθε τόσο. Για την αντιμετώπιση της ανεργίας, χρειάζονται άμεσα και ουσιαστικά μέτρα, σύμφωνα με τις προτάσεις των συνδικάτων. Δε θέλουν, άλλα είναι τα σχέδιά τους".

Ντίνα ΝΤΑΒΟΥ