Η πρόσφατη όξυνση της κρίσης των ελληνοτουρκικών σχέσεων, ο φαινομενικά εξισορροπητικός και στην πραγματικότητα εμπρηστικός ρόλος των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ενωσης, έφεραν και πάλι έντονα στο προσκήνιο τις βαθύτερες ρίζες αυτού του προβλήματος. Η ιμπεριαλιστική επιχείρηση επιβολής της Νέας Τάξης στην περιοχή και η πολιτική του "διαίρει και βασίλευε", ως κυριότερο μέσο εφαρμογής της, η λογική της υποτέλειας και της εξάρτησης, που χαρακτηρίζει τις κυρίαρχες τάξεις και δυνάμεις εκατέρωθεν του Αιγαίου, όπως και ο εντεινόμενος - μετά το 1990 - μεταξύ τους ανταγωνισμός, αποδείχνουν χεροπιαστά πλέον τον επικίνδυνο, για την ειρήνη, την ασφάλεια και τη σταθερότητα της περιοχής, χαρακτήρα τους. Ενας κίνδυνος, που γίνεται ακόμη περισσότερο απειλητικός, καθώς οι επεκτατικές και επιθετικές διαθέσεις των κυρίαρχων κύκλων της Αγκυρας τροφοδοτούνται και ενισχύονται από τον αναβαθμισμένο ρόλο της Τουρκίας στα αμερικανικά και ιμπεριαλιστικά, γενικότερα, σχέδια και επιδιώξεις για την περιοχή.

Και ενώ η κρίση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις συνεχίζεται αμείωτη, η κυβέρνηση και τ' άλλα κόμματα της δικομματικής "αντιπολίτευσης" συνεχίζουν την αδιέξοδη πολιτική της εναπόθεσης της εθνικής ανεξαρτησίας και ακεραιότητας της χώρας στις... καλές προθέσεις των ιμπεριαλιστικών κέντρων, των ΗΠΑ και της ΕΕ.

Στα πλαίσια αυτά, αποκτούν ιδιαίτερη επικαιρότητα και αναγκαιότητα οι προτάσεις, που πρόσφατα δημοσιοποίησε το ΚΚΕ. Αποκτά ιδιαίτερη σημασία η επαγρύπνηση, συσπείρωση και κινητοποίηση των εργαζόμενων, για την απόκρουση των ιμπεριαλιστικών παρεμβάσεων, των εθνικιστικών και σοβινιστικών τάσεων και συνθημάτων, την προστασία της ειρήνης και της σταθερότητας, της εθνικής ανεξαρτησίας και ακεραιότητας της χώρας. Στόχοι, που όσον αφορά τις ελληνοτουρκικές σχέσεις ιδιαίτερα, ήταν πάντα και είναι και σήμερα συνώνυμοι και αδιάρρηκτα δεμένοι μεταξύ τους. Αυτή η αδιαμφισβήτητη και ιδιαίτερα σοβαρή εκτίμηση αναδείχνεται από το σημερινό αφιέρωμα του "Ρ", για την πορεία των ελληνοτουρκικών σχέσεων στη διάρκεια του αιώνα που φεύγει.