Τα Δημόσια Νοσοκομεία κινούνται προς την κατεύθυνση της παραπέρα συνειδητής υποβάθμισης των παρεχόμενων απ' αυτά φροντίδων υγείας προς το λαό. Αυτό είναι το αποτέλεσμα της μείωσης ουσιαστικά των δαπανών για την υγεία, μέσα από τον κρατικό προϋπολογισμό του 1996, και της σχεδιασμένης υπερχρέωσης των Δημοσίων Νοσοκομείων που αδυνατούν να καλύψουν τις βασικές λειτουργικές δαπάνες τους.

Η πρωτοβάθμια περίθαλψη που παρέχεται απ' τα Κέντρα Υγείας στην επαρχία και τα ασφαλιστικά ταμεία υγείας, στις πόλεις, κινείται σε καθημερινή φθίνουσα πορεία, καθώς παρουσιάζουν μεγάλες ελλείψεις και ανάγκες.

Σε πρόσφατη έρευνα - μελέτη του ICAP, στοιχεία της οποίας ήρθαν στο φως της δημοσιότητας, φαίνεται ότι ο τζίρος της "Αγοράς υπηρεσιών Υγείας" για το 1994 άγγιξε τα 270 δισ. δραχμές, ενώ για το 1995 οι προβλέψεις είναι για 290 δισ. δραχμές.

Σύμφωνα με την έρευνα αυτή, το 1994 ο συνολικός τζίρος των ιδιωτικών κλινικών και μαιευτηρίων αυξήθηκε κατά 12,5% έναντι του 1993 για να φθάσει τα 84 δισ., ενώ ο συνολικός τζίρος των ιδιωτικών διαγνωστικών κέντρων αυξήθηκε κατά 11% για να φθάσει τα 37 δισ. δραχμές, ενώ ο τζίρος ιδιωτικών γιατρών σε αμοιβές υπολογίζεται σε 150 δισ. δραχμές.

Αλλα στοιχεία αυτής της έρευνας είναι ότι οι κυρίαρχοι της "Αγοράς παροχής υπηρεσιών Υγείας" είναι ελάχιστες μεγάλες επιχειρήσεις που αποσπούν το συντριπτικό κομμάτι αυτής της "Αγοράς". Συγκεκριμένα οι ιδιωτικές κλινικές "Υγεία" και "Ιατρικό Κέντρο Αθηνών", κατέχουν το 14% και 13% αντίστοιχα της συνολικής "Αγοράς" ενώ οι υπόλοιπες κλινικές συμμετέχουν με μερίδια αγοράς μικρότερα του 7% η κάθε μια. Στα μαιευτήρια, τα τέσσερα μεγαλύτερα της Αττικής καλύπτουν περίπου το 90% της "Αγοράς", ενώ μόνο το "Μητέρα" ξεπερνά το 45% αυτής.

Σημειώνουμε ότι η έρευνα δεν ασχολείται ιδιαίτερα με τα εκατοντάδες μικρά ακτινολογικά ή μικροβιολογικά εργαστήρια, τα οποία προφανώς τα εντάσσει, από οικονομικής άποψης, στους ιδιώτες γιατρούς.

Τα συμπεράσματα που μπορούν να βγουν από τα στοιχεία, είναι ότι σε αυτή την "αγορά παροχής υπηρεσιών Υγείας" οι τάσεις μονοπώλησης αυξάνουν, ο ανταγωνισμός είναι μεγάλος και οι επενδύσεις ανέρχονται σε πολλά δισεκατομμύρια, μιας και η οσμή των κερδών είναι αρκετά έντονη και μεθυστική, σ' ένα χώρο δράσης, όπως είναι η ανθρώπινη ανάγκη για διατήρηση και αποκατάσταση της υγείας.

Σήμερα είναι πλέον ξεκάθαρο ότι οι πολύχρονες πρασινογάλανες κυβερνητικές πολιτικές έχουν υπονομεύσει το δημόσιο σύστημα υγείας και αντικειμενικά αυτό λειτουργεί ως συγκοινωνούν δοχείο με την "αγορά παροχής υπηρεσιών Υγείας".

Σ' αυτό το μέτωπο πάλης πρέπει να πρωτοστατήσει η εργατική τάξη και η οργανωμένη έκφρασή της, το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, ενάντια στις πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Και σ' αυτό το μέτωπο πάλης, θέση έχουν όλοι οι επιστήμονες της υγείας, που σέβονται τον εαυτό τους και τους συνανθρώπους τους, ανησυχούν για την υπάρχουσα κατάσταση και δεν έχουν μεθύσει από την οσμή του χρήματος. Εχουν θέση το νοσηλευτικό και το άλλο προσωπικό, που κρατά την αξιοπρέπειά του, που δε σκύβει τη μέση και δεν εργάζεται με απλωμένο χέρι.

Θα πρέπει να γίνει συνείδηση σε κάθε εργαζόμενο, ότι η πάλη για ένα ανθρώπινο δημόσιο σύστημα υγείας είναι όρος ζωής γι' αυτόν και τα παιδιά του, στα πλαίσια των γενικότερων, ριζοσπαστικών - αντικαπιταλιστικών αλλαγών των οποίων έχει ανάγκη ο τόπος μας.

Βασίλης ΤΟΥΜΠΕΛΗΣ

Πρόεδρος της ΟΣΝΙΕ