Ξεκίνησε χτες στο Παρίσι η 42η Σύνοδος της κοινοβουλευτικής συνέλευσης της ΔΕΕ. Κατά την πρώτη μέρα της Συνόδου εισήγηση έκανε ο Μ. Μαρτέν, Γερμανός χριστιανοδημοκράτης βουλευτής, ενώ από την πλευρά της Ελληνικής αντιπροσωπείας πήραν το λόγο οι βουλευτές Κ. Βρεττός (ΠΑΣΟΚ), Β. Πολύδωρας (ΝΔ) και Στρ. Κόρακας (ΚΚΕ).

Στην παρέμβασή του ο Στρ. Κόρακας υπογράμμισε μεταξύ άλλων ότι η εισήγηση του Μ. Μαρτέν τον βρίσκει αντίθετο "διότι διαπνέεται από τη γενική αντίληψη της επίλυσης των προβλημάτων που εμφανίζονται, δημιουργούνται ή ακόμη φαντάζονται ορισμένοι ότι θα μπορούσαν να δημιουργηθούν, με στρατιωτικές επεμβάσεις ή με την απειλή στρατιωτικών επεμβάσεων".

Σε άλλο σημείο της ομιλίας του ο Στρ. Κόρακας τόνισε την κατηγορηματική αντίθεσή του σε μία σύσταση που ξανακάνει ο εισηγητής στο Συμβούλιο από το οποίο ζητάει να "δώσει ιδιαίτερη προσοχή στις Βαλτικές χώρες με τη δημιουργία "ενός οργανισμού συντονισμού και καθορισμού των προτεραιοτήτων σχετικά με τη στρατιωτική βοήθεια που πρέπει να δοθεί στις Βαλτικές χώρες από τις χώρες - μέλη, συνδεδεμένα μέλη και παρατηρητές της ΔΕΕ".

Προτείνει γι' αυτό την ίδρυση μία "Μόνιμης δύναμης της Βαλτικής Θάλασσας" με τη συμμετοχή της Γερμανίας (προφανώς ως αφεντικό), της Δανίας, της Εσθονίας, της Λετονίας, της Λιθουανίας και της Πολωνίας. Και ακούστε τους στόχους που θέτει σε αυτή τη Μόνιμη δύναμη: "Ελεγχο των συνόρων, εποπτεία των σχετικών με την αλιεία και το περιβάλλον ρυθμίσεων, τον έλεγχο των ναυσιπλοϊας, την αναζήτηση και τη διάσωση και αργότερα την υλοποίηση των στόχων του Πέτερσμπεργκ".

Εδώ φαίνεται καθαρά ότι προτείνεται να αναλάβει αυτή η δύναμη υπό την ηγεσία της Γερμανίας - και συνεπώς η ΔΕΕ - καθήκοντα που δε θίγουν μόνο τα μέλη της ΔΕΕ, αλλά και κράτη που δεν έχουν καμία σχέση μαζί της (Ρωσία, Σουηδία, Φινλανδία κ. ά. ).

Πέρα από την προφανή πρόθεση αυτής της πρότασης για μοίρασμα των ζωνών επιρροής με απόδοση της Βαλτικής στη Γερμανία, όλοι μπορούμε να καταλάβουμε ότι ένας από τους βασικούς λόγους ύπαρξης αυτής της δύναμης είναι το σφίξιμο της περικύκλωσης της Ρωσίας. Αυτό βεβαίως θα προκαλέσει τις ανάλογες αντιδράσεις από τη Ρωσία και έτσι θα έχουμε κλιμάκωση της έντασης. Πρέπει λοιπόν να πούμε καθαρά αν αυτός είναι επιδιωκόμενος τελικός στόχος. Αλλά τότε τι νόημα έχει η πρόταση που γίνεται στο τέλος για επανέναρξη του διαλόγου με τη Ρωσία; Είμαι αντίθετος με τέτοιες λογικές γι' αυτό και καταψηφίζω την εισήγηση".