Την ανάγκη μιας συνολικά διαφορετικής πολιτικής που θα ενισχύει και θα προωθεί την ελληνική κτηνοτροφία, αντιστρέφοντας τη σημερινή φθίνουσα πορεία της, υπογράμμισε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ, Στρ. Κόρακας,παρεμβαίνοντας χτες στη Βουλή κατά τη συζήτηση σχετικής Επίκαιρης Ερώτησης της ΝΔ. "Τα χρέη στην ΑΤΕ - είπε - είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα συνολικά, τόσο στην κτηνοτροφία όσο και στη γεωργία, τόσο στις συνεταιριστικές οργανώσεις, όσο και ατομικά στους αγρότες. Ολοι έχουν μια "θηλιά" στο λαιμό που τους σφίγγει όλο και πιο πολύ. Είναι τα χρέη προς την Αγροτική Τράπεζα. Η κύρια αιτία αυτών των χρεών είναι η τοκογλυφική πολιτική της ΑΤΕ, που επί χρόνια με τα υψηλά επιτόκια και τους τόκους υπερημερίας απομυζά τους αγρότες. Η ΑΤΕ ποτέ δε βοήθησε ουσιαστικά την αγροτιά. Αντίθετα την εκμεταλλεύτηκε. Και οι ρυθμίσεις που κατά καιρούς έχει εξαγγείλει η κυβέρνηση,, ευνοούν αποκλειστικά την εξυγίανση του χαρτοφυλακίου της Αγροτικής Τράπεζας κι όχι τους γεωργούς και κτηνοτρόφους".

Αναφερόμενος ειδικότερα στην κτηνοτροφία ο Στρ. Κόρακας τόνισε ότι αυτή, τα τελευταία 15 χρόνια, ακολουθεί φθίνουσα πορεία και οδηγείται στην καταστροφή. "Εκατοντάδες - είπε - δισ. δαπανώνται για εισαγωγές ζωοκομικών προϊόντων, ενώ μπορούμε να τα παράγουμε ως χώρα. Ομως οι περιορισμοί της αντιαγροτικής πολιτικής της ΕΕ και η αδιαφορία της κυβέρνησης μπρος στη συρρίκνωση της κτηνοτροφίας δεν έχουν όρια, ενώ τα πλήγματα που δέχονται οι κτηνοτρόφοι είναι συνεχή. Από τα αρνητικά ΝΕΠ μέχρι το '89 έως την καραντίνα για τον αφθώδη, τις μειωμένες τιμές και επιδοτήσεις (επιλέξιμα) κλπ".

Σχετικά με το τι πρέπει να γίνει ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ ήταν απολύτως σαφής. Αναφερόμενος στο ζήτημα της ρύθμισης των χρεών τόνισε ότι αυτή η ρύθμιση πρέπει να γίνει. "Από μόνη της, όμως, δε θα λύσει τα προβλήματα - πρόσθεσε - παρά μόνο παροδικά, αφού μ' αυτή τη σκληρή, αντικτηνοτροφική κυβερνητική πολιτική γρήγορα τα χρέη θα ξαναδημιουργηθούν, θα ξαναγεννηθούν σαν τα κεφάλια της "Λερναίας ύδρας". Χρειάζεται αναδιάρθρωση υπέρ της ζωικής παραγωγής, μείωση κόστους, κατάργηση περιορισμών (αγελαδινό γάλα, αριθμός αιγοπροβάτων), έλεγχος εισαγωγών, ενίσχυση συνεταιρισμών, χαμηλότοκη και επαρκή χρηματοδότηση, έργα υποδομής (σφαγεία κ.ά.), επιστημονική στήριξη, ειδικές ενισχύσεις σε νέους κτηνοτρόφους, διαφήμιση της ελληνικής παραγωγής κ.ο.κ. Ολα αυτά είναι έξω από το οπτικό πεδίο της κυβερνητικής πολιτικής, διότι οι ΕΟΚικές παρωπίδες δεν επιτρέπουν στην κυβέρνηση να δει. Ετσι οι αγρότες μας καλά κάνουν και αγωνίζονται. Καταγγέλλουμε δε, με τον πιο έντονο τρόπο το γεγονός ότι ξεκίνησαν απαράδεκτες δίκες εναντίον των αγωνιστών αγροτών, επειδή ακριβώς αντιστάθηκαν και αντιστέκονται στην καταλήστευση του ιδρώτα τους, στον αφανισμό της αγροτικής μας οικονομίας. Πρόκειται για έναν αγώνα τεράστιας σημασίας που έχει εθνικές διαστάσεις".