Εξήντα πέντε χρόνια στο θέατρο κλείνει φέτος ο Τίτος Βανδής.Ο ηθοποιός που με συνέπεια, ευθύνη, μαχητικότητα, ήθος και ταλέντο που ξεπέρασε τα ελληνικά σύνορα, καταθέτει, αύριο, όχι απλά έναν ακόμη σημαντικό ρόλο, αλλά κυρίως επιθυμεί να συνομιλήσει με τον κόσμο που αγαπά και μοιράζεται μια ολόκληρη ζωή αγωνίες και όνειρα που δεν έχουν χάσει το χρώμα τους. Ο Τίτος Βανδής, παρουσιάζει, αύριο στις 9μ.μ., στην Αίθουσα Συνεδρίων του ΚΚΕ, το αριστούργημα του Ιρβινγκ Στόουν "Κλάρενς Ντάροου",σε θεατρική διασκευή Ντέιβιντ Ρίντελς,σε εκδήλωση που οργανώνει, η ΚΕ του ΚΚΕ.Το έργο ανεβαίνει σε μετάφραση Τίτου Βανδή,σκηνοθεσία Μπέττυς Βαλάση,μουσική Μίμη Πλέσσα και σκηνογραφία Τάσου Ζωγράφου.

Η σεμνότητα του Τίτου Βανδή δεν του "επιτρέπει" τυμπανοκρουσίες, εμείς όμως γνωρίζουμε, την ιδιαίτερη χαρά του να γιορτάσει αυτή την τόσο σημαντική επέτειο, συντροφιά με τους συνοδοιπόρους και συντρόφους του, σ' αυτό το μεγάλο "δωμάτιο", όπως λέει χαριτολογώντας και εξηγώντας πώς ξεκίνησε η ιδέα της αυριανής παράστασης. Οι πρώτες παραστάσεις δόθηκαν στη Θεσσαλονίκη, τις μέρες που ο επίτιμος Πρόεδρος του ΚΚΕ, Χαρίλαος Φλωράκης νοσηλευόταν και δεν μπόρεσε να δει την παράσταση. Ο Τίτος Βανδής τού είπε πως έπρεπε να δει την παράσταση, έστω κι αν χρειαζόταν να δώσει παράσταση στο δωμάτιό του. Ο Χαρίλαος Φλωράκης,τότε τού "έδειξε" την Αίθουσα Συνεδρίων και του είπε "αυτό είναι το δωμάτιό μου". Τα οράματα και οι στόχοι, που αγκαλιάζονται σε αυτό το "δωμάτιο", θα φιλοξενήσουν, αύριο, τον άνθρωπο, τον καλλιτέχνη, τον αγωνιστή, τον σύντροφο, με ένα έργο που "συνοδοιπορεί" με κοινές αξίες.

Ο Κλάρενς Ντάροου έζησε στις ΗΠΑ στα χρόνια 1857 - 1937. Ηταν φημισμένος δικηγόρος, και είχε σκοπό της ζωής του την κατάργηση της θανατικής ποινής. Υπερασπίστηκε με θέρμη και αγωνιστικότητα την προστασία της ελευθερίας της σκέψης και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.

"Σε μια εποχή - λέει ο Τίτος Βανδής - που η θανατική ποινή ήταν σχεδόν καθημερινή υπόθεση, ο Ντάροου κατάφερε σε 102 δίκες, να αποτρέψει τη θανατική καταδίκη. Υπήρξε μαχητής της δικαιοσύνης και υπερασπιστής των αδυνάτων, των ανθρακωρύχων, των καταπιεσμένων, των εργατών. Σε μια εποχή ιδιαίτερα σκληρή, εκείνος στάθηκε δυνατός, υπερασπιζόμενος πάντα τους αδυνάτους και ουδέποτε δέχτηκε ως δικηγόρος να αναλάβει την υπεράσπιση του δυνατού εναντίον του αδυνάτου. Πάλεψε για τα ιδανικά του, που αφορούσαν την τιμή και την αξιοπρέπεια του ανθρώπου. Η στάση του, η πάλη του, ήταν ηρωική. Ηταν περισσότερο ποιητής. Οταν αγόρευε, μιλούσε περισσότερο για τον άνθρωπο, για την αδικία των νόμων, γι' αυτούς που τους κατασκευάζουν και πώς τους χρησιμοποιούν. Ηταν ένας επαναστάτης, ένα ελεύθερο μυαλό. Είναι μαγευτικό να υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι".

Η πρώτη γνωριμία του Τίτου Βανδή με το συγκεκριμένο έργο, έγινε πριν 15 χρόνια σε μια παράσταση με τον Χένρι Φόντα,ο οποίος το παρουσίασε με αφηγηματικό τρόπο. "Με μάγεψε - λέει ο Τίτος Βανδής.Η πρώτη μου κίνηση ήταν να αγοράσω το μυθιστόρημα. Μαγεύτηκα κυριολεκτικά από τον χαρακτήρα. Ηθελα πολύ να το παρουσιάσω, αλλά όχι με αφηγηματικό τρόπο. Ξεκίνησα τη μετάφραση και το συζητούσα διαρκώς με την Μπέττυ (Βαλάση).Ετσι της πρότεινα και να το σκηνοθετήσει και ήμουν τελικά τυχερός που το έκανε".

Σ. ΑΔΑΜΙΔΟΥ