ΓΕΝΕΥΗ.-

Επιδεινώνεται συνεχώς το πρόβλημα των παιδιών που ζουν στους δρόμους, τα περισσότερα από τα οποία κάνουν χρήση ναρκωτικών, ανακοίνωσε χτες στη Γενεύη η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας (ΠΟΥ).

Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της ΠΟΥ, 10 με 30 εκατομμύρια παιδιά ζουν σήμερα στους δρόμους σε ολόκληρο τον κόσμο, ένα φαινόμενο που παίρνει όλο και μεγαλύτερες διαστάσεις, εξαιτίας των οικονομικών κρίσεων και των συρράξεων.

Στη Λατινική Αμερική το πρόβλημα είναι οξύτερο, χωρίς να σημαίνει ότι η κατάσταση είναι καλύτερη στην Ασία, όπου μόνο στη Μανίλα τα παιδιά που ζουν στους δρόμους είναι περίπου 60.000.

Οσον αφορά την αφρικανική ήπειρο, δεν υπάρχουν αξιόπιστες στατιστικές, αλλά η αστυφιλία, οι μετακινήσεις προσφύγων και οι επιδημίες συντέλεσαν στην όξυνση του προβλήματος τα τελευταία πέντε χρόνια.

Η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας επισημαίνει εξάλλου ότι πέντε εκατομμύρια παιδιά στην Αφρική θα μείνουν ορφανά πριν από το 2000, γιατί οι γονείς τους θα πεθάνουν από AIDS.

Το φαινόμενο των παιδιών που ζουν στους δρόμους έχει αρχίσει να κάνει την εμφάνισή του και στην Ανατολική Ευρώπη, όπου μέχρι τώρα ήταν άγνωστο, με περίπου 50.000 παιδιά να ζουν στους δρόμους της Μόσχας.

Το φαινόμενο πλήττει και τις πλούσιες χώρες, τονίζει η ΠΟΥ, αναφέροντας την περίπτωση του Τορόντο, στους δρόμους του οποίου ζουν περίπου 3.000 παιδιά...

Σε ένα περιβάλλον δύσκολο, τα παιδιά αυτά κάνουν χρήση ναρκωτικών ουσιών για να μένουν ξύπνια και για να ξεχνούν την πείνα και την αθλιότητα. Οι ουσίες αυτές βρίσκονται σε προϊόντα που είναι εύκολο να βρουν. Κόλλες που κυκλοφορούν στο εμπόριο, διαλυτικά που βρίσκουν σε βιομηχανικές περιοχές και προϊόντα κόκας στην περιοχή των Ανδεων. Συχνά η χρήση τους αρχίζει από την ηλικία των πέντε ετών.

Τα ποσοστά των εξαρτημένων από τις ουσίες αυτές παιδιών ποικίλλουν ανάλογα με τη χώρα.

Στη Νότια Αφρική τα 9 στα 10 παιδιά είναι εξαρτημένα από την κόλλα. Στην Κολομβία και τη Βολιβία παιδιά οκτώ ετών πωλούν και καπνίζουν τα "μπαζούκος", τσιγάρα με βάση υποπροϊόντα της κοκαϊνης, τα οποία περιέχουν πετρέλαιο και θειικό οξύ.

Η ΠΟΥ, που το 1992 εκπόνησε ένα ειδικό πρόγραμμα για τα παιδιά που ζουν στους δρόμους, αποφάσισε να πάρει μέτρα για την αντιμετώπιση του φαινομένου, σε συνεργασία με την ΟΥΝΕΣΚΟ, τη ΓΙΟΥΝΙΣΕΦ, τις Επιτροπές του Ερυθρού Σταυρού, το Αραβικό Συμβούλιο για τα Παιδιά και την Ανάπτυξη και με μη κυβερνητικές οργανώσεις.