Παρεμβαίνοντας στο κλείσιμο της συζήτησης εκ μέρους της Νομαρχιακής Αγωνιστικής Συνεργασίας ο επικεφαλής της παράταξης Σπύρος Χαλβατζής τόνισε:

"Τα προβλήματα είναι πολλά - όχι ότι δεν τα γνωρίζαμε. Ωστόσο, πιστεύω ότι βγήκαμε πιο πλούσιοι από τη συζήτηση, τις παρατηρήσεις, τις υποδείξεις και τις κριτικές. Ουδείς είναι πέρα και πάνω από την κριτική.

Η Δυτική Αθήνα βογκά από την ανεργία και την ανασφάλεια. Διψάει για πολιτισμό, για αθλητισμό, για μόρφωση για τη σωτηρία των νέων ανθρώπων από ψεύτικους παραδείσους. Βιοτεχνίες και μικρά εμπορικά καταστήματα έχουν πολλά οικονομικά προβλήματα σήμερα, αλλά και προβλήματα σχετικά με τη μετεγκατάστασή τους. Το πρόβλημα των ελαστικών μορφών απασχόλησης είναι κρίσιμο και η αντίληψη για μοίρασμα της ανεργίας είναι κυρίαρχη στις πολιτικές της ΕΕ. Μια θέση εργασίας προορίζεται για δύο έως και τρεις εργαζόμενους - άνεργους. Είναι κίνδυνος. Οσο βαθαίνει η κρίση τόσο και θα πολλαπλασιάζονται τα φαινόμενα της επαιτείας. Σήμερα σε όλες τις χώρες, και του αναπτυγμένου καπιταλισμού η επαιτεία αυξάνεται με γοργούς ρυθμούς. Δε λύνονται με επιδοτήματα, αλλά με τη δημιουργία θέσεων εργασίας. Το κύριο πρόβλημα είναι ως ΝΑ να προσανατολιζόμαστε σταθερά σε μια κατεύθυνση διεκδίκησης, ώστε να αναβαθμίζεται ο ίδιος ο θεσμός, να καταχτά επίπεδα που θα μπορούν να ενισχύουν ουσιαστικά την ανάπτυξη και να υπηρετούν τον εργαζόμενο και να παλεύει μαζί με τον εργαζόμενο. Μπορούμε να κάνουμε πιο θετικά βήματα, όσο θα στηριζόμαστε στο λαό, στους μαζικούς του φορείς και στη συλλογική διεκδικητική δράση".

Ο ίδιος - στο πρώτο μέρος της συζήτησης - αναφερόμενος γενικότερα στη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση, ανάμεσα σε άλλα, σημείωσε: Στα δύο χρόνια λειτουργίας του ΝΣ πραγματοποιήθηκε ένα έργο, έστω κι αν δεν υπήρχαν οι προϋποθέσεις. "Υπάρχει, είπε και κάποια βελτίωση στις υπηρεσίες της Νομαρχίας". Ταυτόχρονα όμως, συνέχισε, πολλά προβλήματα έπρεπε και να συζητηθούν και κυρίως να αναπτύξει η ΝΑ πολύμορφη δραστηριότητα για την προώθησή τους. Ζητήματα που σχετίζονται πριν απ' όλα με τα οξυμένα προβλήματα του λαού και ειδικά των φτωχών λαϊκών στρωμάτων. "Δεν κυριάρχησε, τόνισε, ως αντίληψη και κυρίως ως πρακτική το γεγονός ότι η ΝΑ είναι αιρετή. Είναι ένα πολιτικό όργανο αυτοδιοίκησης και η σχέση της με το κράτος και την εκάστοτε κυβέρνηση δεν είναι σχέση εξάρτησης, σχέση υποταγής, αλλά έχει συχνά και αντικειμενικά ανταγωνιστική σχέση, με την έννοια ότι η κεντρική διοίκηση δεν έχει καμία διάθεση ούτε να εκχωρήσει αρμοδιότητες, αλλά ούτε και να διαθέσει τους ανάλογους πόρους, ώστε να βοηθηθεί ουσιαστικά η ΝΑ να παίξει το δικό της ρόλο". Ο Σπ. Χαλβατζής, τόνισε επίσης, ότι ανεξάρτητα από τις προθέσεις και πράξεις της κυβέρνησης η ΝΑ πρέπει να δει τη δραστηριότητά της να αναπτύσσεται στη βάση της συλλογικής και αγωνιστικής διεκδίκησης των αιτημάτων της και να μη μένει θεατής να παρακολουθεί τις εξελίξεις. "Βασικό ζήτημα, τόνισε, είναι οι πόροι που πρέπει να 'χει η ΝΑ από το σύνολο του κρατικού προϋπολογισμού, για να μπορεί να λειτουργεί αποτελεσματικά. Και η απουσία πόρων συνιστά έναν κίνδυνο. Εάν δε δίδονται οι ανάλογοι πόροι είναι φανερό ότι θα εξαναγκαστούν οι ΝΑ να επιβάλουν φόρους. Μέχρι σήμερα το ΝΣ της Αθήνας δεν προχώρησε σ' αυτό. Το ζητούμενο είναι να ακολουθήσει το ΝΣ έναν διεκδικητικό δρόμο για να μη μετατραπεί σε μηχανισμό και προέκταση του κράτους". Ο Σπ. Χαλβατζής αναφέρθηκε επίσης εκτεταμένα στη δράση της ΝΑΣ στο ΝΣ και τις προτάσεις που κατέθεσε σ' αυτό. Αναφέρθηκε, επίσης, σε πλειάδα προβλημάτων, με τα οποία πρέπει να ασχοληθεί και να πάρει θέση το ΝΣ. Ειδική αναφορά έκανε στις παρεμβάσεις της κυβέρνησης (εγκύκλιοι και εντολές για την κατάρτιση των προϋπολογισμών έξω από κάθε αναπτυξιακή πρόταση, νομοσχέδιο για τις περιφέρειες κ. ά.). Κατέληξε τονίζοντας ότι επιβάλλεται να υπάρξει αντίσταση σε κατευθύνσεις που θέλουν την ΤΑ και ιδιαίτερα τη ΝΑ: μηχανισμό υλοποίησης ειλημμένων αποφάσεων, καθηλωμένη στα πλαίσια ενός διοικητικού μηχανισμού, αποδέκτη οδηγιών και κατευθύνσεων από τα όργανα της κρατικής εξουσίας. Πρέπει να απαιτηθεί, συμπλήρωσε, η ολοκλήρωση του θεσμού της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, η ανάδειξή της σε βασικό παράγοντα ανάπτυξης, η άμεση αλλαγή του θεσμικού πλαισίου ανάδειξης των οργάνων της και η εφαρμογή της απλής αναλογικής. Τόνισε, τέλος, την ανάγκη ο θεσμός να σταθεί στο πλευρό των λαϊκών αγώνων που αναπτύσσονται, να αναπτύξει πρωτοβουλίες για την ειρήνη, την εθνική ανεξαρτησία, τη φιλία και τη συνεργασία των λαών της περιοχής, ειδικά τώρα που η κρίση βαθαίνει στην ευρύτερη περιοχή. "Οι αιρετοί, τόνισε, έχουν κάθε λόγο να ζητήσουν: την εξασφάλιση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών του αλβανικού λαού, τον αποκλεισμό κάθε επέμβασης εξωτερικών δυνάμεων, να αποφευχθούν προβοκάτσιες στα σύνορα της χώρας μας. Να καλέσουμε, είπε, το λαό σε ετοιμότητα, επαγρύπνηση και ψυχραιμία".