***

Η απομάκρυνσή του από το υπουργείο Εξωτερικών δε σηματοδοτεί, βέβαια, σε καμία περίπτωση ήττα των "ιδεών" και της πολιτικής που πρεσβεύει, ακριβώς γιατί αυτή η πολιτική τυγχάνει της καθολικής αποδοχής από την κυβέρνηση Σημίτη. Η ουσία της είναι μία: Να διευθετηθούν οι εκκρεμότητες στις ελληνοτουρκικές σχέσεις με την ανάθεσή τους στις ΗΠΑ και δευτερευόντως στην ΕΕ. Στην κατεύθυνση αυτή η ελληνική κυβέρνηση έχει αποδεχτεί, έμπρακτα, να προχωρήσει σε ορισμένες κινήσεις "καλής θέλησης", οι οποίες είναι σε βάρος των ελληνικών συμφερόντων και κυριαρχικών δικαιωμάτων.

***

Τι άλλο σημαίνει η πρόταση του Θ. Πάγκαλου για δημιουργία ΝΑΤΟικού μηχανισμού για την επίλυση των ελληνοτουρκικών διαφορών;

Τι άλλο σημαίνει η θέση του αναπληρωτή υπουργού Εξωτερικών Γ. Παπανδρέου, ότι "δε θα πούμε στους Αμερικανούς θέσεις ελληνικές εναντίον των δικών τους συμφερόντων στην περιοχή";

Είναι φανερό, λοιπόν, ότι στην κυβέρνηση υπάρχει ενιαία γραμμή πλεύσης στα καυτά θέματα εξωτερικής πολιτικής, η οποία χαρακτηρίζεται από την υποτελή και δουλοπρεπή της στάση απέναντι στις ΗΠΑ.

Η υλοποίηση όμως αυτής της πολιτικής, με δεδομένο το κλίμα εθνικισμού, που έχει δημιουργηθεί στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ, και όχι μόνο, είναι προφανές ότι έχει πολιτικό κόστος. Εδώ, λοιπόν, αρχίζει το εσωκομματικό παιχνίδι, και "διαφοροποιήσεις" μεταξύ των "αρμοδίων" υπουργών, οι οποίοι, βέβαια, δε θέλουν να χρεωθούν με "μη δημοφιλείς" επιλογές.

Ομως, αυτό είναι το τελευταίο που ενδιαφέρει τη συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού και των εργαζομένων.

Αυτό που μετράει είναι ότι αυτή η κυβέρνηση δεν μπορεί να αφεθεί εν λευκώ να διαχειρίζεται τα θέματα εξωτερικής πολιτικής. Η πολιτική της εγκυμονεί σημαντικούς κινδύνους για τα εθνικά συμφέροντα.

Παναγιώτης ΚΑΚΑΛΗΣ