Συγκινητικές στιγμές έζησαν την περασμένη Κυριακή οι κάτοικοι και οι προσκεκλημένοι του Δήμου Αρκαλοχωρίου, που παρακολούθησαν μια λαμπερή εκδήλωση, αφιερωμένη στη μνήμη του Ναπολέοντα Σουκατζίδη και άλλων ηρώων του Ηρακλείου. Παρουσία πολλών επισήμων και πλήθους κόσμου, έγινε κατάθεση στεφάνων στο Ηρώο του δήμου, εψάλη δοξολογία και τελέστηκε επιμνημόσυνη δέηση.

Ακολούθησαν ομιλίες για τη ζωή και τη δράση του Ναπολέοντα Σουκατζίδη, αλλά και άλλων παλικαριών που θυσίασαν τη ζωή τους για τη λευτεριά της πατρίδας μας. Η βασική αυτή εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα του κινηματογράφου του δήμου και άρχισε με σύντομο χαιρετισμό του δημάρχου Αρκαλοχωρίου. "Στη μνήμη των ηρώων που τιμάμε σήμερα", ανέφερε ο Χαράλαμπος Γιαννόπουλος,"τιμάμε το ακατάβλητο φρόνημα του Ελληνα, την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, τη φιλοπατρία, τον αλτρουισμό και την ανθρωπιά. Ο Ν. Σουκατζίδης, ο Γρ. Λαμπράκης και ο Α. Γιαμαλάκης είναι", κατέληξε ο δήμαρχος, "σύμβολα της αντίστασης, αλλά και της ενότητας του ελληνικού λαού".

Μετά το δήμαρχο το λόγο έλαβε ο ιστορικός - ερευνητής, Γιώργος Παναγιωτάκης,ο οποίος αναπτύσσοντας το θέμα "Η Μάχη της Κρήτης", απέσπασε, δικαιολογημένα, τα θερμά χειροκροτήματα του κόσμου. Τις προσωπικότητες των τιμωμένων ηρώων παρουσίασε στη συνέχεια η φιλόλογος, Αννα Μανουκάκη - Μεταξάκη,που έκανε ιδιαίτερη αναφορά στη ζωή και τη δράση του Ναπολέοντα Σουκατζίδη, που εκτελέστηκε στην Καισαριανή την Πρωτομαγιά του 1944.

"Ο εθνικός ήρωας Ν. Σουκατζίδης" τόνισε η φιλόλογος, "ήταν γνωστός όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και στους ανθρώπους που πίστευαν στα ανθρωπιστικά ιδεώδη όπου Γης και μια σημαντική βιβλιογραφία έδινε και δίνει γι' αυτόν ανεξάντλητα στοιχεία. Τα συμπλήρωσα και συνεχίζω συλλέγοντας μαρτυρίες απ' όσους τον γνώρισαν και ζουν ακόμη. Κι ένιωσα δέος και περηφάνια που είμαι άνθρωπος".

Συνεχίζοντας την ομιλία της, τόνισε τα εξής: "Σ' όλη του τη ζωή, από τα 19 του, δίνει και ο Ναπολέοντας το πρότυπο του ελεύθερου ανθρώπου, του αγνού πατριώτη και αντιστασιακού. Πάντα και παντού αντιστέκεται στον εχθρό της Δημοκρατίας πρώτα και του Εθνους ύστερα, υπενθυμίζοντάς του πως το φρόνημα δεν υποδουλώνεται και η ψυχή δεν μπαίνει εύκολα στ' αυγού το τσόφλι, όταν έχει γίνει πουλί αυτοδύναμο και ελεύθερο. Στην τελευταία πράξη της ζωής του επαναλαμβάνει ό,τι έκανε καθημερινά ως κρατούμενος του ντόπιου φασιστικού καθεστώτος και αργότερα των Γερμανών. Φτάνει στην υπέρβαση. Του χαρίζεται η ζωή και κείνος επιλέγει ελεύθερα και συνειδητά το θάνατο, απειλώντας τους Γερμανούς εκεί στο Σκοπευτήριο πως η Ελλάδα θα νικήσει και εκείνοι θα συντριβούν.

- Δέχομαι τη ζωή μόνο αν δεν μπει άλλος στη θέση μου.

- Σ' όποιο στρατόπεδο κι αν ανήκουν οι αληθινοί ήρωες, λέει ο Γερμανός διοικητής - όπως γράφει ο Θέμος Κορνάρος - η στρατιωτική τιμή μάς επιβάλλει να τους σεβόμαστε.

- Εσείς όμως κάνετε το αντίθετο.

- Μα γιατί, Ναπολέων;

- Δε με σέβεστε, αφού θεωρείτε ότι είμαι τόσο χαμηλά, ώστε να δεχτώ πως η ζωή του συναγωνιστή μου αξίζει λιγότερο από τη δική μου. Θα βάζατε ένα Γερμανό στη θέση μου; Οχι. Τότε εγώ πώς θα έβλεπα το συναγωνιστή μου χαμηλότερα;

- Δεν υπήρξες ποτέ σκλάβος!, ομολογεί ο Γερμανός".