Απόγευμα στα γραφεία της ΚΝΕ, στο κέντρο της Αθήνας. Νέα πρόσωπα μπαινοβγαίνουν, άλλοι έρχονται κατευθείαν από το σχολείο ή το φροντιστήριο, άλλοι φανερά κουρασμένοι από τη δουλιά. Συζητούν μεταξύ τους, πειράζονται, άλλοι ιδιαίτερα ευχαριστημένοι και άλλοι λιγότερο. Συζήτηση για τα αποτελέσματα της εξόρμησης ειδικά ανάμεσα στους εργαζόμενους νέους.

Τα στοιχεία δείχνουν ότι η ανταπόκριση των νέων εργαζόμενων στο κάλεσμα της ΚΝΕ να ενταχθούν στις γραμμές της είναι μεγαλύτερη από όσο περίμενε και η ίδια η Οργάνωση. Οι άθλιες συνθήκες εργασίες, η ανεργία που καραδοκεί σε κάθε "στραβοπάτημα" στο χώρο δουλιάς, τα εργοστάσια - "γκέτο", συνολικά οι εργασιακοί χώροι, όπου ο νεολαίος αντιμετωπίζεται ως λεμονόκουπα που πρέπει να στυφτεί πάραυτα, ενισχύουν τη θέληση των νέων να αγωνιστούν για ένα καλύτερο αύριο και εκεί ακριβώς είναι που οι θέσεις και η πολιτική του ΚΚΕ πιάνουν σημαντικό χώρο στις συνειδήσεις τους.

Η δουλιά της Οργάνωσης για το πλησίασμα αυτών των παιδιών δεν ήταν εύκολη. Είχε να αντιμετωπίσει εργοστάσια - "γκέτο", όπου δεν υπήρχε καμιά δυνατότητα έκφρασης και που συζητήσεις για τα εργασιακά προβλήματα πολλές φορές προκαλούσαν ακόμα και την εχθρότητα εργαζομένων, μπροστά στον κίνδυνο της απόλυσης, με αποτέλεσμα να επικρατεί συνολικά ο φόβος και κάποια επιφύλαξη ανάμεσα στους νέους εργαζόμενους για την προοπτική να αντιμετωπίσουν οργανωμένα αυτή την κατάσταση.

Η Γ. Ζαγγανά,από την Εργατική Επιτροπή του ΚΣ της ΚΝΕ, επισημαίνει χαρακτηριστικά, ότι σε αρκετές περιπτώσεις πολλοί μικροί σε ηλικία εργαζόμενοι εμφανίστηκαν περισσότερο συνειδητοποιημένοι από τους μεγαλύτερους σε ηλικία. Και δεν επρόκειτο για παιδιά που είχαν κάποια επαφή με την ιδεολογία των κομμουνιστών από το περιβάλλον τους, αλλά για παιδιά που ήρθαν κοντά στην ΚΝΕ μέσα από τα καθημερινά τους βιώματα, μέσα στο χώρο της δουλιάς τους, από την εμπειρία τους μέσα στην παραγωγή, αλλά ακόμα και στον καθημερινό τρόπο ζωής, τους τρόπους διασκέδασης κλπ. Για παιδιά που με κάποιο τρόπο ήθελαν να αντισταθούν σε όλη τη μαυρίλα που νιώθουν γύρω τους.Η Οργάνωση δεν είδε την υπόθεση της στράτευσης ενός νέου στις γραμμές της στενά, απλά σαν ένα οργανωτικό πρόβλημα. Τη σύνδεσε με την καθημερινή δουλιά στο χώρο εργασίας, για τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων, για καλύτερες συλλογικές συμβάσεις εργασίας, για καλύτερα ωράρια. Και όλα αυτά προϋποθέτουν ένταξη και πάλη μέσα και από τα σωματεία. Η ΚΝΕ είχε ξεκινήσει το προηγούμενο διάστημα μια καμπάνια ενημέρωσης των νέων εργαζομένων για τα δικαιώματά τους και τη συμμετοχή τους στα σωματεία και τις επιτροπές νέων.Οπως τονίζει η Γ. Ζαγγανά στο "Ρ", "η αδιαφορία που δείχνουν αρκετοί από τους μεγαλύτερους σε ηλικία για τα σωματεία, θεωρώντας τα πάντα "πουλημένα", επηρεάζει και τους νέους εργαζόμενους, γι' αυτό η ΚΝΕ ρίχνει ιδιαίτερο βάρος στην ανατροπή αυτής της μηδενιστικής αντίληψης. Και η πιο δύσκολη δουλιά του νέου κομμουνιστή στο χώρο της δουλιάς του είναι ακριβώς αυτή: Να κάνει κι άλλους νέους να έρθουν στα σωματεία, στην πάλη για τα δικαιώματά τους".

Η Φωτεινή,μαθήτρια του 1ου ΓΕΛ Πετρούπολης, βρίσκεται στα γραφεία της ΚΝΕ για δουλιά, ξεκλέβει, όμως, λίγο χρόνο για να μας μιλήσει: "Είναι γεγονός ότι στα νέα παιδιά δεν αρέσει και πολύ η ιδέα να ενταχθούν σε μια Οργάνωση. Θεωρούν ότι κάτι τέτοιο θα τους στερήσει την ελευθερία τους και με την εντατικοποίηση των μαθημάτων δε θα έχουν χρόνο. Σε ό,τι αφορά, όμως, την ΚΝΕ, υπάρχει ένα καλό κλίμα ανάμεσα στους μαθητές, χωρίς αυτό να είναι τυχαίο: Στο σχολείο μας είμαστε οι μόνοι που παίρνουμε πρωτοβουλίες, π.χ., προτείναμε έκδοση εφημερίδας και διάφορες άλλες εκδηλώσεις και καταφέρνουμε να τις υλοποιούμε. Στις πρόσφατες μαθητικές κινητοποιήσεις προβάλαμε ξεκάθαρα αιτήματα, στις μαθητικές εκλογές κάναμε συζήτηση με τους συμμαθητές μας, με αποτέλεσμα η ΚΝΕ να πλησιάσει τον κόσμο και αυτός με τη σειρά του την ΚΝΕ".

Δε λείπουν, βέβαια, και τα προβλήματα που προβάλλουν κάποιες φορές ορισμένοι καθηγητές, με κύριο το ότι "οι Κνίτες το πάνε κομματικά", όμως, και σε αυτό τα μέλη της ΚΝΕ απαντούν με το κυριότερο όπλο τους: το διάλογο με εργαλείο την ιδεολογία τους και την πολιτική του ΚΚΕ.

Οι μαθητές, που από το πρωί ως το βράδυ βλέπουν τα χάλια της παιδείας, που από τη στιγμή που θα χτυπήσει το κουδούνι για να μπουν για μάθημα σε άθλιες αίθουσες με το φτωχό περιεχόμενο της εκπαίδευσης, μέχρι τη στιγμή που αργά το βράδυ θα επιστρέψουν στο σπίτι τους από το φροντιστήριο, όπου χρυσοπληρώνουν τη γνώση, καταλαβαίνουν ότι "κάτι δεν πάει καλά".

Οι μαθητές - μέλη της ΚΝΕ αναδεικνύουν τα προβλήματα, κατονομάζουν τους υπευθύνους και προτείνουν τη λύση, που δεν είναι άλλη από την οργανωμένη πάλη. Χαρακτηριστικά είναι τα λόγια της Φωτεινής: "Δε δρούμε μόνο "καμπανιακά", φέρνουμε τους νέους σε επαφή με την άλλη πρόταση, με την κομμουνιστική ιδεολογία".

Ως αποκρυστάλλωμα της δράσης των Κνιτών νυχτερινών μαθητών μέσα στο χώρο των σχολείων τους, ήρθε η μεγάλη επιτυχία που σημείωσε ο Τομέας στην καμπάνια. Τρία χρόνια τώρα, οι Κνίτες στάθηκαν μπροστά στους αγώνες των "νέων της δουλιάς και των θρανίων" για αναβάθμιση της νυχτερινής εκπαίδευσης. Στο πλευρό τους το ΚΚΕ με την πρόταση νόμου που κατέθεσε πέρσι στη Βουλή και που περιλάμβανε όλα τα αιτήματα των νυχτερινών μαθητών.

Η δράση αυτή έκανε κατανοητό στους μαθητές των νυχτερινών σχολείων ότι η μόνη δύναμη που στέκεται κοντά τους, αναδεικνύει και προτείνει λύσεις στα προβλήματά τους, είναι το ΚΚΕ, και ο μόνος τρόπος για να γίνει εφικτή η λύση όλων εκείνων των ζητημάτων είναι η συλλογική δράση μέσα από τις γραμμές της ΚΝΕ.

Ο Νίκος πριν ένα μήνα πλησίασε την ΚΝΕ και ζήτησε να γίνει μέλος της, γιατί, όπως λέει, του άρεσε έτσι όπως έβλεπε τις εκδηλώσεις και θεώρησε ότι μέσα από την ΚΝΕ θα βοηθήσει τον εαυτό του και τους άλλους. Οπως είπε, "πριν έκανα παρέα με άτομα που δεν ενδιαφέρονταν για πολιτική", αλλά ήδη από την αρχή της δημιουργίας του Συντονιστικού, ο Νίκος ήταν εκεί και έλαβε μέρος δραστήρια. Και είναι τέτοια τα παιδιά που μπαίνουν στην ΚΝΕ.

Ολο το προηγούμενο διάστημα οι νέοι κομμουνιστές μέσα στα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ έδωσαν τη μάχη ενάντια στις συντηρητικές επιλογές κυβέρνησης και Ευρωπαϊκής Ενωσης για την παιδεία, ενάντια στον προϋπολογισμό της λιτότητας, για ουσιαστική αναβάθμιση της δημόσιας δωρεάν εκπαίδευσης, για τη σύνδεση και συμπόρευση του νεολαιίστικου κινήματος με το εργατικό κίνημα, για γενικότερες αλλαγές του πολιτικού σκηνικού.

Στους αγώνες των φοιτητών, αλλά και των σπουδαστών, που αναπτύχθηκαν το τελευταίο διάστημα, οι Πανσπουδαστικές Κινήσεις Συνεργασίας,των οποίων ο βασικός πυρήνας είναι η ΚΝΕ, στάθηκαν μπροστά, προβάλλοντας συγκεκριμένα αιτήματα, όταν άλλες παρατάξεις πρόβαλλαν πολλές φορές τυχοδιωκτικά το σύνθημα "Κατάληψη".

Οι φοιτητές αναγνώρισαν ότι οι ΠΚΣ έπαιξαν σημαντικό ρόλο στις κινητοποιήσεις των φοιτητών. Παρόλο που με την ένταση των ταξικών φραγμών στη μόρφωση, στη σύνθεση του φοιτητόκοσμου έχει μειωθεί η συμμετοχή παιδιών από την εργατική τάξη, πάντα υπάρχουν παιδιά που έρχονται σε γενικές συνελεύσεις με κριτικό πνεύμα, ακούν τις θέσεις της παράταξης και αναγνωρίζουν τις ΠΚΣ ως συνεπή δύναμη στο φοιτητικό κίνημα. Οι ΠΚΣ μέσα από τις γενικές συνελεύσεις ήρθαν σε επαφή με τους φοιτητές εκείνους που ήθελαν κάτι παραπάνω από σκέτη αντίδραση στα μέτρα της κυβέρνησης.

Ο γραμματέας της Οργάνωσης Σπουδάζουσας της ΚΝΕ, Γ. Κυριακίδης,βρίσκεται εδώ και δύο μήνες περίπου στο νοσοκομείο, θύμα άνανδρης επίθεσης αναρχοφασιστοειδών. Αυτό φυσικά δυσκόλεψε τη δράση της Οργάνωσης, όμως, η προσπάθεια τρομοκράτησης για ό,τι αφορά την ΚΝΕ και το ΚΚΕ δε φάνηκε να πιάνει τόπο. Η ενίσχυση του φοιτητικού κινήματος σε μια κατεύθυνση σωστή, που εξασφαλίζει την προοπτική του αγώνα για αναβάθμιση της παρεχόμενης γνώσης, η συμμετοχή των νέων κομμουνιστών στην περιφρούρηση του πανεπιστημιακού ασύλου, η μάχη που έδωσε η Οργάνωση με τα φασιστοειδή, τις δυνάμεις του κράτους και του παρακράτους, μέτρησε περισσότερο στις συνειδήσεις των φοιτητών.

Παρ' όλη τη λάσπη και τη συκοφαντία που εξαπέλυσαν και εξαπολύουν οι αριστερίστικες οργανώσεις σε βάρος της ΚΝΕ, η αναφορά τους στην κοινωνία και στη νεολαία ειδικότερα παραμένει ασήμαντη, μπροστά στην επιρροή και την παρουσία της ΚΝΕ. Παράλληλα, "η αύξηση της Οργάνωσης Σπουδάζουσας με το ποσοστό που πήρε και στις φοιτητικές εκλογές αποτελεί παρακαταθήκη ότι οι αγώνες των φοιτητών θα συνεχιστούν μέχρι να πάρει το υπουργείο Παιδείας πίσω τις ρυθμίσεις του", λέει στο "Ρ" ο Παναγιώτης Μοσχονάς,μέλος του Γραφείου Σπουδάζουσας Αθήνας.