Θα συνεχιστεί και το 1998 και το πιθανότερο είναι να γίνει ακόμη περισσότερο σκληρή η μονόπλευρη πολιτική λιτότητας - σύμφωνα με πρόσφατες δηλώσεις του υπουργού Εθνικής Οικονομίας - των εκθέσεων του καθηγητή και πρωθυπουργικού συμβούλου, Γ. Σπράου, κλπ., κλπ. Και η αλήθεια είναι πως δεν είχαμε καμιά αμφιβολία γι' αυτό. Η αντιλαϊκή κατεύθυνση της κυβερνητικής πολιτικής - και μάλιστα με ολοένα και μεγαλύτερη ένταση - είναι πρώτιστη και αναντικατάστατη προϋπόθεση για να ικανοποιούνται οι άμεσες και απώτερες επιδιώξεις του ντόπιου και ξένου πολυεθνικού κεφαλαίου, πρώτα και κύρια η σταθεροποίηση και η παραπέρα αύξηση της τεράστιας ήδη κερδοφορίας του.

Τι λέτε, αν δεν εφαρμοζόταν η σκληρή αυτή αντιλαϊκή πολιτική, θα παρουσίαζε η Εθνική Τράπεζα διπλασιασμό των κερδών της (αύξηση 96%), στο πρώτο εξάμηνο του 1997 σε σύγκριση με αντίστοιχο περσινό; Οχι, βέβαια. Ούτε η Εμπορική, της οποίας η διοίκηση αναμένει τετραπλασιασμό των κερδών της για το ίδιο διάστημα, ενώ η Ιονική αναμένει να διαμορφωθούν τα κέρδη του πρώτου εξάμηνου στο ύψος των δισεκατομμυρίων, που κέρδισε πέρσι όλο το χρόνο και κάτι ακόμη.

Αυτά είναι ποσοστά... Οχι, τα 2+2%, που κανονίζουν ήδη για τους μισθούς και τα μεροκάματα.