Δεν είναι τυχαίο ότι η αυριανή συνεδρίαση του ΕΓ του ΠΑΣΟΚ και μάλιστα για τα λεγόμενα εθνικά θέματα, δεν έχει "κεντρίσει" το ενδιαφέρον των ΜΜΕ, όπως συνέβαινε στο παρελθόν με ανάλογες συνεδριάσεις. Ο λόγος είναι προφανής. Η γραμμή της τακτοποίησης και διευθέτησης των ελληνοτουρκικών "διαφορών" στο πλαίσιο της "νέας τάξης" και των εντολών των ΗΠΑ υιοθετείται όχι μόνο από την ηγεσία του κυβερνώντος κόμματος - και βέβαια της ΝΔ - αλλά και από τις αντιπολιτευτικές ομάδες στο εσωτερικό των δύο κομμάτων, ανεξάρτητα από τις εθνικιστικές εξάρσεις τους. Ιδιαίτερα οι εσωκομματικοί αντίπαλοι του Κ. Σημίτη έχουν περιέλθει σε δυσχερή θέση στο "προνομιακό πεδίο" που είχαν επιλέξει για να διεξάγουν τη διαμάχη για το μοίρασμα της εξουσίας, ακριβώς λόγω των αδιέξοδων και επικίνδυνων απόψεών τους, οι οποίες επιτρέπουν, ταυτόχρονα, στον Κ. Σημίτη να εμφανίζεται ως "υπεύθυνος" και "ρεαλιστής" διαχειριστής αυτών των προβλημάτων. Στην πραγματικότητα πρόκειται για την ανάθεση της διευθέτησης των λεγόμενων εθνικών θεμάτων στις "καλές υπηρεσίες" των ΗΠΑ, την παρέμβαση των οποίων εκλιπαρεί καθημερινά και δημόσια πλέον η κυβέρνηση. Θα πρέπει να αισθάνεται μάλλον ασφάλεια και σιγουριά η κυβέρνηση Σημίτη γιατί η "ομάδα Χόλμπρουκ" έχει πιάσει δουλιά, όχι μόνο για το Κυπριακό.

Αυτός είναι ο λόγος που ο εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ - και πρεσβευτής των ΗΠΑ στην Αθήνα από το φθινόπωρο - Νίκολας Μπερνς χαρακτήρισε τον Κ. Σημίτη "ιδιαίτερα ισχυρό", εννοώντας προφανώς ότι ο Ελληνας πρωθυπουργός αντλεί δύναμη από αυτή των "ισχυρών προστατών".

Είναι μάλλον φανερό ότι η ηγεσία του κυβερνώντος κόμματος θα προχωρήσει αποφασιστικά και με εντονότερους ρυθμούς στην προδιαγεγραμμένη πορεία της "ρύθμισης" των Ελληνοτουρκικών.

Ανάλογους ρυθμούς επιδιώκει να επιτύχει η κυβέρνηση και στη νεοφιλελεύθερη επέλαση, όπως φάνηκε από τις αλλεπάλληλες συσκέψεις που είχε την περασμένη βδομάδα με το οικονομικό επιτελείο. Με βασική επιδίωξη τη σύγκλιση στα κριτήρια του Μάαστριχτ, με αιχμή τη μείωση του πληθωρισμού, ετοιμάζει για τους εργαζόμενους το "κοστούμι" των αυξήσεων στο 4% για το 1998, ενώ σε εφαρμογή θα τεθούν και οι γνωστές εκθέσεις Σπράου. Σταθερός στόχος, βέβαια, παραμένει οι αλλαγές στην αγορά εργασίας και το ασφαλιστικό, οι οποίες, μετά τη συναίνεση που φαίνεται ότι εξασφαλίζει στη γνωστή επιτροπή "κοινωνικού διαλόγου", θα επιταχυνθούν από το φθινόπωρο.

Μετά τα παραπάνω, δικαιολογημένα ο Κ. Σημίτης θέλει να μετατρέψει τις επόμενες δημοτικές εκλογές σε ψήφο εμπιστοσύνης στην πολιτική του. Ο Κ. Σημίτης - και αυτό διαπερνά τη σκέψη και τη συμπεριφορά συνολικά των κυβερνητικών στελεχών - πιστεύει ότι δεν υπάρχει, σοβαρός και υπολογίσιμος, αντίπαλος στην κυβερνητική πολιτική και αυτό πρέπει να το εκμεταλλευτεί στο έπακρο. Φυσικά πρόκειται για όνειρα θερινής νυκτός θλιβερών διαχειριστών, οι οποίοι ποτέ δεν μπορούν στα σχέδιά τους να υπολογίζουν τον παράγοντα λαϊκό κίνημα. Τον παράγοντα, δηλαδή, που συνήθως τους προσγειώνει ανώμαλα και βάζει φραγμό στα αντιλαϊκά σχέδιά τους.

Π. Κ.