Eurokinissi

Ολοι αυτοί που μόλις μια βδομάδα πριν σε αποκαλούσαν «απολίθωμα».

Ολοι αυτοί που πανηγύριζαν για την επικράτηση της αντεπανάστασης.

Και τώρα κάνουν γαργάρα το γεγονός ότι το «βασίλειο των παιδιών» έγινε επί Γης κόλαση, στο όνομα της αναπτυγμένης οικονομίας, δηλαδή του καλπασμού των καπιταλιστικών κερδών.

Ολοι αυτοί, λοιπόν, τώρα, σε βλέπουν σα «δημοκρατική δύναμη».

Και επιβάλλεται, λένε, να τους στηρίξεις, για να μην αρπάξουν την κουτάλα οι άλλοι (αυτό δεν το λένε).

Να τους στηρίξεις, ξεχνώντας ότι χρόνια τώρα, πράσινοι, γαλάζιοι και ροζ πάνε πακέτο στα κρίσιμα, σ' αυτά που σου έχουν κάνει μαύρη τη ζωή.

Ε, πρέπει να 'ναι κάποιος μεγάλος κόπανος για να τους χαρίσει την ευχαρίστηση να πίνουν το βράδυ της Κυριακής στην υγειά των κορόιδων.

Μαύρο - κατάμαυρο τους πρέπει: Και στον Αλιμο και στο Ιλιον και στην Καισαριανή και στο Ελληνικό κι όπου αλλού. Μαύρο κατάμαυρο. Καμιά ψήφος ανθρώπου που περπατά με το κεφάλι ψηλά δεν μπορεί να συμψηφιστεί μ' αυτήν κάθε πουλημένου τομαριού. Γιατί σ' αυτό τον τόπο έχουνε πέσει κορμιά υπερασπίζοντας αξίες.

Κατά τ' άλλα, μπροστά τα δύσκολα: Τα παιδιά που μέρα με τη μέρα βλέπουν να ορθώνεται απέναντί τους όχι μόνο μια πολιτική που τα θέλει αμόρφωτα, αλλά και μια αντιδραστική μηχανή που ξανά και ξανά - είτε επί ΠΑΣΟΚ, τότε, είτε επί ΝΔ σήμερα - φτάνει στο σημείο να στρέφει γονιούς ενάντια και στα παιδιά τους και στους δασκάλους τους. Αυτά τα παιδιά κι οι δάσκαλοί τους χρειάζονται στήριξη. Κι αυτοί οι γονείς κουβέντα... Που σημαίνει: Να 'μαστε εκεί, έξω απ' τα σχολειά, δίπλα στα παιδιά και τους δασκάλους. Εμείς! Γιατί ό,τι αφήνουμε εμείς κενό, θα το καλύψει ο άλλος, ο αντίπαλος...

Καθώς, εντός ολίγου, την επόμενη κιόλας βδομάδα, η συζήτηση περί Παιδείας ακουμπά ακόμα πιο χοντρά ζητήματα: Οπως, όσα ανοίγονται με την αξίωση για ανατροπή του άρθρου 16 του Συντάγματος, ανατροπή στην οποία ομονοούν με απόλυτο τρόπο και η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ.