Ενα καταπληκτικό πρόβλημα με δύο συνθέτες (Κοβάσεβιτς - Σούμποτιτς) πολύ διδακτικό και με πολλά κρίσιμα τετράγωνα υπέρ του μαύρου. Προσοχή λοιπόν στην επιλογή της πρώτης κίνησης. Παίζουν τα λευκά και κάνουν ΜΑΤ σε (2) δύο κινήσεις.

Λευκά: Ρα8, Βγ8, Πα2, Αγ5 (4)

Μαύρα: Ρθ1, Πθ7, Στρ. β7 (3)

Το ισχυρό:

Λευκά: Ργ7, Πθ6, Ιζ3, Ιε6, Αβ7

Στρ. ζ2 (6)

Μαύρα: Ρη4, Αζ7, Αθ8,

Στρ. ζ6 (4)

Μία έξυπνη σύνθεση του Φ. Κόλμαν (1981) όπου τα λευκά παίζουν και κάνουν ΜΑΤ σε (3) τρεις κινήσεις.

Η ΛΥΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟΥ

Λευκά: Ρδ5, Βη7, Πα8, Πη6, Ιγ5,

Στρ. α7, δ7, (7)

Μαύρα: Ργ7, Βδ8, Πε8,

Στρ. β7, η5 (5)

Παίζουν τα λευκά και κάνουν ΜΑΤ σε (2) δύο κινήσεις.

Με την απειλή 2. Πβ7 παίζει 1. Πβ8! Αν 1... Βε7 ή 1... Ββ8 τότε 2. δε8=Β ή 2. δε8=Ιππος + ματ! Αν 1... Βζ6 2. δ8=Β+ματ. Αν 1... Βγ8 2. δγ8=Β κλπ.

Η λύση του ισχυρού:

Πολύ έξυπνο και διδακτικό το «τεσσάρι» του Πίτερσεν. Επικρατούν οι Τσόκιτς - Βανγκ (αναγκαστικές) κινήσεις του μαύρου. 1. ε5! δ6 ή 1... δ5 2. εδ6 ε5 3. ε4! δε3 (αν πασσάν - αιχμαλωσία κατά τη διέλευση) 4. γ4! ματ! Καταπληκτική η δύναμη της «ψυχής της παρτίδας», δηλαδή του πιονιού!