Το «χάσμα» Ευρωπαίων - ΗΠΑ όσον αφορά το θέμα, που «βάθυνε» τις τελευταίες μέρες, δε σημαίνει ότι η ΕΕ θα διαμορφώσει «άλλη» πολιτική. Οι εκβιασμοί προς τους Παλαιστινίους από ΗΠΑ και Ισραήλ, με όλα τα μέσα κάθε άλλο παρά έχουν τελειώσει (δολοφονικές επιχειρήσεις με πάνω από 300 νεκρούς εκ των οποίων το 80% είναι άμαχοι, βομβαρδισμοί της παλαιστινιακής αγροτικής υποδομής, ναυτικός αποκλεισμός για τον στραγγαλισμό της αλιείας, παρακράτηση χρημάτων που ανήκουν στους Παλαιστίνιους, απαγωγές υπουργών, βουλευτών περιλαμβανομένου και του προέδρου της Βουλής, πολιτικές «πιέσεις» από το Κουαρτέτο προς τη «Χαμάς» να «αναγνωρίσει» το Ισραήλ και το «δικαίωμά» του να υπάρχει και να «αποκηρύξει» τη βία - δηλαδή την αντίσταση - εναντίον του κλπ.).

Παπαγεωργίου Βασίλης

Αυτή η κινητοποίηση μπορεί ν' αποτελέσει πόλο συσπείρωσης όλων των τευτλοκαλλιεργητών, των εργαζομένων στο εργοστάσιο και των φορέων του νομού και να δώσει το μήνυμα για επέκταση των κινητοποιήσεων στις άλλες περιοχές, όπου λειτουργούν εργοστάσια της ΕΒΖ, για το συντονισμό και την κλιμάκωση του αγώνα. Σε πρώτη φάση οι κινητοποιήσεις προβάλλουν την απαίτηση να μην κλείσουν τα εργοστάσια και να στηριχτεί από εθνικούς πόρους η τευτλοκαλλιέργεια, αλλά - όπως τονίζει και σε ανακοίνωσή της η Ενωτική Ομοσπονδία Αγροτικών Συλλόγων Λάρισας - χρειάζεται η συγκρότηση ενός μετώπου αγροτών - εργαζομένων, που θα οργανώσει την πάλη κατά της αντιαγροτικής πολιτικής της ΕΕ, την οποία εφαρμόζουν, εναλλάξ, οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ και για την εφαρμογή μιας ριζικά διαφορετικής πολιτικής, υπέρ των συμφερόντων των μικρομεσαίων αγροτών, των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων.

«Να καταργηθούν οι συντελεστές του ΙΚΑ για τις εργοδοτικές εισφορές»! Αυτό ζητά, ούτε λίγο - ούτε πολύ, ο ΣΤΕΑΤ (ο Σύνδεσμος των μεγαλύτερων κατασκευαστικών εταιρειών Δημοσίων Εργων της χώρας), αντί να απολογηθεί στους εργαζόμενους για το σπορ της μεγάλης έκτασης εισφοροδιαφυγής που αποκαλύφθηκε ότι επιδίδονται κατά συρροή τα μέλη του!

Να γίνει - λένε - «αντικειμενικό» το σύστημα και οι εισφορές να πληρώνονται αποκλειστικά με βάση τις μισθολογικές καταστάσεις, τις οποίες, όπως είναι γνωστόν, έχουν την πλήρη ευχέρεια να τις «μαγειρεύουν» κατά το δοκούν. Δηλαδή, δε ζητούν τίποτε λιγότερο και τίποτε περισσότερο από τη νομιμοποίηση της εισφοροδιαφυγής...

Φτάνουν, μάλιστα, στο σημείο να ισχυρίζονται ότι «στα μεγάλα δημόσια έργα δεν υπάρχουν ανασφάλιστοι εργαζόμενοι», επειδή οι εταιρείες που τα εκτελούν και τις οποίες εκπροσωπεί «είναι πολυμετοχικές και οι περισσότερες από αυτές εισηγμένες στο Χρηματιστήριο και το πλήθος των ελέγχων που γίνονται διασφαλίζει τη μη ύπαρξη ανασφάλιστης εργασίας, καθώς και την καταβολή των πραγματικών εισφορών». Καλά, δεν ξέρει ο ΣΤΕΑΤ ότι σε κάθε μεγάλο έργο υπάρχουν δεκάδες υπεργολαβίες - πολλές φορές και αφανείς - με αποτέλεσμα κανείς έλεγχος να μη διασφαλίζει ότι δε δουλεύουν εκεί ανασφάλιστοι εργαζόμενοι;

Ασφαλώς και το ξέρει. Απλώς, οι μεγαλοκατασκευαστές έχουν αποθρασυνθεί, με τον «αέρα» της τεράστιας κερδοφορίας που τους προσέφερε τα τελευταία χρόνια η πολιτική του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ στα Δημόσια Εργα...

«Οποιος δε θέλει να ζυμώσει, δέκα μέρες κοσκινίζει». Η παροιμία αυτή ταιριάζει γάντι στην ηγεσία της ΚΕΔΚΕ, η οποία, στη διάρκεια της χτεσινής συνεδρίασης του Διοικητικού Συμβουλίου, εξέφρασε τη διαμαρτυρία της για το γεγονός ότι ακόμα δεν έχει ξεκινήσει η απόδοση των παρακρατημένων υπέρ της Τοπικής Αυτοδιοίκησης Πόρων. Πέρα από το γεγονός ότι η προσκείμενη σε ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΣΥΝ ηγεσία της ΚΕΔΚΕ αποδέχεται τους υπολογισμούς της κυβέρνησης, που θέλει τα παρακρατημένα να ανέρχονται σε 1,4 δισεκατομμύρια ευρώ (ενώ στην πραγματικότητα αγγίζουν τα 9 δισ. ευρώ), είναι παραπάνω από φανερό ότι ποτέ δεν τα έχει ουσιαστικά διεκδικήσει.

Αντίθετα, σε κάθε ευκαιρία, δεν παραλείπει να «διεκδικήσει» τη θέση της για απόδοση φορολογικής αρμοδιότητας στους δήμους, στο όνομα της δήθεν «αυτονόμησής τους» από το κράτος. Η επίκληση της αθέτησης της υπόσχεσης της κυβέρνησης να επιστρέψει μερικώς τα παρακρατηθέντα (η συμφωνία προέβλεπε ότι η απόδοση θα ξεκινούσε το Δεκέμβρη του 2005), είναι προφανές ότι γίνεται για προεκλογικούς λόγους και, γενικά, λόγους μικροκομματικής αντιπαράθεσης.

Το παρακάτω σχόλιο δημοσιεύτηκε σε εφημερίδα των Τρικάλων, με τίτλο «Αυτοδιοικητικά...» - αναφέρεται στον κοινό υποψήφιο του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΝ για τη Νομαρχία Τρικάλων, Σάκη Παπαδόπουλο, που είναι στέλεχος του ΣΥΝ - και με την υπογραφή Α.Π.

Γράφει, λοιπόν, ο σχολιογράφος, ο οποίος, μάλλον, έχει σχέση με τον τοπικό ΣΥΝ:

«Κι αν δεν μπορείς να κάμεις τη ζωή σου

όπως τη θέλεις,

τούτο προσπάθησε τουλάχιστον

όσο μπορείς: μην το εξευτελίζεις

μες στις πολλές κινήσεις κι ομιλίες»

Κ. Καβάφης

-- Τάδε έφη ο υποψ. νομάρχης Τρικάλων Σ.Π. (ελέω... ιερατείου της Χαριλάου, «δοτός») σε ομιλία του στην Αγία Κυριακή και στο «ΠΑΛΛΑΔΙΟΝ» στην Καλαμπάκα, όπου - άκουσον, άκουσον - «κινδύνεψε»... να γκρεμίσει ο Σάκης, (το «ΠΑΛΛΑΔΙΟΝ») απ' το χειροκρότημα». Τι, Πώς; Πότε; Οταν μνημόνευσε - ο Σάκης - τον Ανδρέα Παπανδρέου!! Οταν - ο Σάκης - ΠΑΣΟΚικότερος των ΠΑΣΟΚικών - εκστόμισε αστράπτων από χαράν μεγάλην το «περίφημον»: «Το ΠΑΣΟΚ στην Κυβέρνηση, ο λαός στην εξουσία»!!!

Φρίξον, ώ ήλιε! Αχ! αυτή η γόησσα και φαρμακεύτρα Κίρκη - εξουσία - «Βατικανό» της Χαριλάου, τι «θαύματα» κάνει, με το «δέλεαρ του θώκου». Για ένα... νομαρχιλίκι!!

Ποιο μοντέλο και ποια εναλλακτική διακυβερνητική εξουσία - «ανέκδοτα»! Μάταιος, όμως, ο κόπος. Πριν απ' τον Σ. δοκίμασαν ο Βούγιας, η Δαμανάκη. Η αποτυχία ήταν παταγώδης.