Σε μια νέα αγωνιστική εξόρμηση ρίχνεται η μικρομεσαία αγροτιά, με στόχο να μην εφαρμοστεί η νέα Κοινή Αγροτική Πολιτική (ΚΑΠ) της ΕΕ και την ανατροπή της αντιαγροτικής πολιτικής που εφαρμόζουν, εναλλάξ, στη χώρα μας οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Οι νέες αγροτικές κινητοποιήσεις, που εξήγγειλε η Παναγροτική Αγωνιστική Συσπείρωση, (ΠΑΣΥ), ξεκινούν την ερχόμενη Πέμπτη, 2 Φλεβάρη, από τη Θεσσαλονίκη, με το μεγάλο συλλαλητήριο που θα πραγματοποιηθεί στις 5 μ.μ., στο άγαλμα Βενιζέλου, στη διάρκεια της Εκθεσης ΑΓΡΟΤΙΚΑ. Η πάλη θα συνεχιστεί με κατά τόπους κινητοποιήσεις που θα διοργανώσει το συνεπές αγροτικό κίνημα σε διάφορες περιοχές της χώρας και θα κορυφωθεί με τον αγωνιστικό γιορτασμό του Κιλελέρ, στις 19 του Μάρτη.

Στη Βόρεια Ελλάδα και στη Θεσσαλία, οι μικρομεσαίοι αγρότες προετοιμάζονται εντατικά για τη συμμετοχή τους στο συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης, ώστε να εξασφαλιστεί μια «καλή αρχή» του νέου αγροτικού ξεσηκωμού. Το «κλίμα» στα χωριά και στις αγροτικές επαρχίες δείχνει ότι μπορεί αυτή η «καλή αρχή» να διασφαλιστεί και να δώσει ώθηση σε μια καλύτερη συνέχεια. Η δυσαρέσκεια για την αγροτική πολιτική της κυβέρνησης έχει, πλέον, απλωθεί στο σύνολο των μικρομεσαίων αγροτών, ανεξαρτήτως πολιτικών πεποιθήσεων, και έκδηλη είναι η οργή και η αγανάκτηση για τα νέα, μεγάλα, προβλήματα που δημιουργεί αυτή η πολιτική στον αγροτικό κόσμο και γενικότερα στους κατοίκους της υπαίθρου. Οι αγρότες βλέπουν το εισόδημά τους να συρρικνώνεται, καθώς οι τιμές πέφτουν και το κόστος παραγωγής ανεβαίνει, ενώ αυξάνονται οι δυσκολίες για τη διάθεση της αγροτικής παραγωγής και διογκώνονται τα αγροτικά χρέη.

Ταυτόχρονα, όλο και περισσότεροι αντιλαμβάνονται πως «τα χειρότερα έρχονται». Η εφαρμογή της νέας ΚΑΠ ξεκίνησε απ' τις αρχές του χρόνου και, ήδη, οι πρώτες επιπτώσεις της είναι φανερές. Πολλοί αγρότες βρέθηκαν με λιγότερα δικαιώματα καλλιέργειας και συνειδητοποιούν ότι με το πενιχρό «τσεκ» της χρονιάτικης επιδότησης δε θα μπορούν να βγάλουν τη χρονιά. Οσοι αποφασίσουν να συνεχίσουν να καλλιεργούν τα χωράφια τους, μαθαίνουν ότι η τιμή των προϊόντων που θα παράγουν θα είναι τόσο χαμηλή που θα μπαίνουν «από μέσα» - οι πρώτοι που το κατάλαβαν είναι οι τευτλοπαραγωγοί, που είδαν σαν πρώτη δόση να κόβεται η τιμή των τεύτλων κατά 36,5% - και πολλοί αντιλαμβάνονται ότι αργά ή γρήγορα θα αναγκαστούν ν' αφήσουν χέρσα τα κτήματά τους ή να τα πουλήσουν «για ένα κομμάτι ψωμί».

Ολα αυτά κάνουν τους μικρομεσαίους αγρότες να συνειδητοποιούν πως βρίσκονται μπροστά σε μια νέα πιο σφοδρή επίθεση από τη μεριά της κυβέρνησης και της ΕΕ, που στοχεύει στο ολοκληρωτικό ξεκλήρισμά τους, για να περάσει η γη τους στα χέρια λίγων μεγαλοαγροτών. Και συμπεραίνουν ότι μόνο με τη σφοδρή αγωνιστική αντεπίθεσή τους θα καταφέρουν να κρατήσουν τα χωράφια τους και να παραμείνουν στον τόπο τους, αποφεύγοντας τη «μοίρα» των άνεργων των ελληνικών μεγαλουπόλεων ή του μετανάστη. Κι αυτό που έχει ιδιαίτερη σημασία είναι το γεγονός ότι όλο και περισσότεροι και, μάλιστα, από διάφορους πολιτικούς χώρους, πείθονται πως μόνο η αγωνιστική συστράτευσή τους με το συνεπές αγροτικό κίνημα, που εκφράζει η ΠΑΣΥ, μπορεί να εγγυηθεί την αποτελεσματικότητα του αγώνα, όχι μόνο για τη σωτηρία τους, αλλά και για ένα καλύτερο μέλλον.

Αυτή η αγωνιστική συστράτευση χρειάζεται να συνδυαστεί με την απεμπλοκή των αγωνιστών της αγροτιάς από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, ώστε ν' αλλάξουν οι πολιτικοί συσχετισμοί και να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για την ανάδειξη της Λαϊκής Εξουσίας, η οποία θα εφαρμόσει μια άλλη πολιτική υπέρ των συμφερόντων των μικρομεσαίων αγροτών και προς όφελος του ελληνικού λαού.

Βεβαίως, η κυβέρνηση της ΝΔ κι όσοι, φανερά ή κρυφά, συμπαρατάσσονται μαζί της στην αντιαγροτική επίθεση δε μένουν με «σταυρωμένα τα χέρια», ενόψει των νέων αγροτικών αγώνων. Η κυβερνητική προπαγάνδα «περί νέων δυνατοτήτων» που προσφέρει στον «νοικοκύρη αγρότη» η νέα ΚΑΠ συνεχίζεται - με τη βοήθεια του ΠΑΣΟΚ, των συμβιβασμένων συνδικαλιστικών και συνεταιριστικών ηγεσιών και κάποιων νεοδημοκρατών «αγωνιστών» που εξακολουθούν στον «ντορό» του αποπροσανατολισμού και της υπονόμευσης - σε συνδυασμό με τη συνεχιζόμενη επιχείρηση περάσματος ενός κλίματος μοιρολατρίας και υποταγής μέσα στον αγροτικό κόσμο. Ταυτόχρονα, σε εξέλιξη βρίσκεται ένα νέο «μπαράζ» αγροτικών δικών, με στόχο την τρομοκράτηση όλων όσοι εκδηλώνουν την πρόθεσή τους να συμμετάσχουν στον αγώνα.

Θα πρέπει, όμως, να γνωρίζουν οι νέοι κυβερνώντες - όπως το έμαθαν οι προκάτοχοί τους - ότι το συνεπές αγροτικό κίνημα δεν πρόκειται να τρομοκρατηθεί και να υποταχθεί και θα συνεχίσει την πάλη, με κάθε τρόπο και μέχρι την τελική δικαίωση. Με τις νέες αγροτικές κινητοποιήσεις που οργανώνει η ΠΑΣΥ, οι μικρομεσαίοι αγρότες θα διεκδικήσουν λύσεις στα άμεσα προβλήματά τους και, ταυτόχρονα, δίνοντας πολιτική προοπτική στον αγώνα θα διεκδικήσουν κι ένα καλύτερο αύριο. Βγαίνοντας στους δρόμους οι αγρότες, ανάμεσα στα άλλα, απαιτούν:

• Να μην εφαρμοστεί η νέα ΚΑΠ
• Να απορροφηθεί η φετινή παραγωγή όλων των προϊόντων, με τιμές κι επιδοτήσεις που να καλύπτουν το κόστος παραγωγής και θα εξασφαλίζουν ένα αγροτικό εισόδημα για αξιοπρεπή διαβίωση.
• Να προστατευτεί η ντόπια παραγωγή από τις αθρόες εισαγωγές και να αυξηθούν οι εξαγωγές.
• Να καταργηθούν οι ποσοστώσεις και τα πρόστιμα συνυπευθυνότητας.
• Να μειωθεί το κόστος παραγωγής με χτύπημα της αισχροκέρδειας στην αγορά των αγροτικών μέσων και εφοδίων και την κατασκευή των αναγκαίων έργων υποδομής.
• Να γίνει ουσιαστική ρύθμιση των αγροτικών χρεών και να παταχτεί η τοκογλυφία της Αγροτικής Τράπεζας.
• Να αυξηθεί η κατώτερη αγροτική σύνταξη, τουλάχιστον, στα 420 ευρώ.

Η αγωνιζόμενη αγροτιά θα προβάλει και τις διεκδικήσεις της για την εφαρμογή μιας άλλης πολιτικής που θα προβλέπει:

- Ανάπτυξη της γεωργίας, σύμφωνα με τις δυνατότητες της χώρας και τις σύγχρονες διατροφικές ανάγκες του λαού, με σεβασμό στο περιβάλλον και προστασία της δημόσιας υγείας.

- Ανάδειξη των παραγωγικών συνεταιρισμών σε βασικούς μοχλούς ανάπτυξης της γεωργίας προς όφελος των μικρομεσαίων αγροτών και του λαού.

- Στήριξη του δημόσιου αναπτυξιακού, παραγωγικού αγροτικού τομέα, διαμόρφωση και υλοποίηση κλαδικών και περιφερειακών πολιτικών, ώστε να μειώνεται το κόστος παραγωγής, να προστατεύεται η αγροτική παραγωγή από φυσικούς κινδύνους, να αναπτύσσεται και να μπαίνει σε εφαρμογή η έρευνα και η τεχνολογία.

- Αντιμετώπιση των κοινωνικών προβλημάτων των αγροτών και γενικότερα των κατοίκων της υπαίθρου, με αποκλειστικά δημόσια συστήματα Υγείας, Παιδείας, με ανθρώπινες συντάξεις, με τη δημιουργία πολιτιστικής και αθλητικής υποδομής.