Η Νέα Ορλεάνη εξαφανίστηκε... το Σεπτέμβρη με το πέρασμα του κυκλώνα «Κατρίνα» και όλη η οικουμένη αποσβολωμένη παρακολουθούσε λεπτό - λεπτό, σε μπλουζ ρυθμούς, την εγκληματική ασυδοσία, την αδιαφορία και την ταξική φύση του καπιταλιστικού συστήματος στη μητρόπολή του. Θύματα και πάλι οι «παρείσακτοι» φτωχοί και μαύροι κάτοικοι της Νέας Ορλεάνης, που έχουν διασκορπιστεί στην αμερικανική επικράτεια. Τα σπίτια τους καταστράφηκαν, οι ζωές τους διαλύθηκαν, στη Νέα Ορλεάνη, που σχεδιάζουν οι εταιρίες να αναδυθεί από τη λάσπη, δε «χωρούν». Οι εταιρίες που έτρεξαν σαν τα όρνεα να αρπάξουν τα ψοφίμια εκείνους δεν τους θέλουν, λάθος χρώμα λάθος τάξη...

Αλλά και όσοι έμειναν πίσω αρχίζουν να ανακαλύπτουν τι εστί «δημοκρατία» στη «μεγαλύτερη δημοκρατική χώρα του πλανήτη»: τους κόβουν τα επιδόματα, τις επιδοτήσεις στο ενοίκιο, τους απολύουν. Ομορφος κόσμος ηθικός καπιταλιστικά πλασμένος.

Κι όμως σε όλη αυτή την καταστροφή υπάρχει και μια άλλη πλευρά. Η ανιδιοτελής προσφορά αλληλεγγύης από τη Βενεζουέλα της Μπολιβαριανής Διαδικασίας και η προσφορά από την Κούβα, που απορρίφθηκε από την αμερικανική κυβέρνηση. Γεγονός πάντως είναι οι συμφωνίες για φτηνό πετρέλαιο που πρόσφερε η Βενεζουέλα στους φτωχούς της Μασαχουσέτης και του Μπρονξ. Συμφωνίες που αναμένεται να επεκταθούν και σε άλλες πολιτείες.