Οδυνηρά τα ιμπεριαλιστικά παιχνίδια που παίζονται στην πλάτη της 24χρονης Δυτικοσουδανής Μεδίνας και του ανήλικου γιου της από το Νταρφούρ. Η ίδια, όπως και άλλοι εκατοντάδες χιλιάδες συμπατριώτες της δε βρήκαν ειρήνη ούτε από τον τριπλασιασμό της αποστολής των (σήμερα περίπου) 6.000 στρατιωτών της Αφρικανικής Ενωσης, ούτε από τον «επιμελητειακό» ρόλο, που ανέλαβαν στην περιοχή, τον περασμένο Ιούνη, ΝΑΤΟ και ΕΕ. Στο νότο, η συμφωνία της 9ης Γενάρη 2005 για τη λήξη του πολυετούς εμφυλίου βορρά - νότου εξακολουθεί να δοκιμάζεται μετά τον αιφνίδιο θάνατο του ηγέτη του Σουδανικού Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού, Τζον Γκάρανγκ, στις 30 Ιούλη. Η συμμετοχή του διαδόχου του, Σάλβα Κιίρ Μαγιαρντίτ, με την ιδιότητα του πρώτου Σουδανού αντιπροέδρου στην κυβέρνηση εθνικής ενότητας (11 Αυγούστου), δε φαίνεται να λειτουργεί καταλυτικά. Οι ισλαμιστές του (εδώ και 16 χρόνια) «προέδρου» Ομάρ αλ Μπασίρ κατάφεραν άλλωστε να εξασφαλίσουν το μερίδιο του λέοντος στα πλούτη που προσφέρει το πλούσιο σε πετρέλαιο υπέδαφος του Σουδάν. Εναν πλούτο που γεύονται κυρίως οι ντόπιοι εξυπηρετητές του μεγάλου κεφαλαίου και όχι ο σουδανικός λαός...