Οξυμένα προβλήματα, ανεκπλήρωτες υποσχέσεις, ενίσχυση των μοχλών κερδοσκοπίας, ισοπέδωσης και χειραγώγησης είναι η «παρακαταθήκη» της κυβερνητικής πολιτικής στον τομέα της μουσικής. Η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, η Εθνική Λυρική Σκηνή, η Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης, τα μεγαλύτερα μουσικά σύνολα της χώρας, βρίσκονται αντιμέτωπα με την απαξιωτική πολιτική του ΥΠΠΟ, με άλυτο το κτιριακό τους πρόβλημα. Η ΕΛΣ, η μοναδική άστεγη Λυρική Σκηνή στην Ευρώπη, μπαίνει στο 2006 με μεγάλη αβεβαιότητα για την επόμενη περίοδο, και χωρίς καν να έχει συνολικό προγραμματισμό για τη χρονιά, βλέποντας το μακρόχρονο όνειρό της για μόνιμη στέγη να παραδίδεται στα «νύχια» των ιδιωτών. Την ανάγκη επίλυσης των προβλημάτων του λυρικού μας θεάτρου υπογράμμισαν με Ερώτηση προς τον υπουργό Πολιτισμού, το καλοκαίρι, οι βουλευτές του ΚΚΕ, Λιάνα Κανέλλη και Αντώνης Σκυλλάκος, ενώ στην Επερώτηση του ΚΚΕ για τον Πολιτισμό το φθινόπωρο τέθηκαν τα προβλήματα που αντιμετωπίζει συνολικά και ο μουσικός πολιτισμός μας και οι άνθρωποί του. Η πολιτιστική «ευαισθησία» της κυβέρνησης εξαντλείται στις «προίκες» του μουσικοσυνεδριακού Μεγάρου Μουσικής, που πρόσφατα γιγαντώθηκε με δημόσιο και κοινοτικό χρήμα.

Το ελληνικό τραγούδι συνεχίζει να ζει δύσκολες μέρες, δέσμιο των μονοπωλίων της μουσικής βιομηχανίας και του κυκλώματος της εμπορευματοποίησης. Η αναβίωση του Φεστιβάλ Τραγουδιού Θεσσαλονίκης δεν κατάφερε να το τονώσει, ενώ την ίδια στιγμή η διοργανώτρια ΕΡΤ λανσάρει ...«πολιτισμό» μέσα από τις φιέστες της φασόν μουσικής ευτέλειας της Γιουροβίζιον.

Τις επιπτώσεις από τη συνολικότερη πολιτική που ασκείται και στο χώρο της μουσικής τις βιώνουν όχι μόνο οι καλλιτέχνες (μισθοί πείνας, ανασφάλεια, αδιέξοδα), αλλά και συνολικότερα ο ελληνικός λαός, ο οποίος αφήνεται έρμαιο στην ευτέλεια και την ομογενοποίηση, με τη μεγάλη τέχνη να τη γεύονται όλο και λιγότεροι. Τα τύμπανα του αγώνα των μουσικών ήχησαν και πάλι στις κινητοποιήσεις του ΠΜΣ, ενώ τα 80χρονα του Μίκη Θεοδωράκη έγιναν αφορμή για πληθώρα αφιερωμάτων στο έργο του.

Το 2005 έφυγαν από τη ζωή: ο σπουδαίος μουσικοσυνθέτης Σταύρος Κουγιουμτζής, ο δημοσιογράφος - μελετητής του λαϊκού τραγουδιού Πάνος Γεραμάνης, ο μουσουργός Γιώργος Σισιλιάνος, η φωνή του Ποντιακού ελληνισμού Χρύσανθος Θεοδωρίδης, ο κορυφαίος λαϊκός τραγουδιστής - συνθέτης Γρηγόρης Μπιθικώτσης, ο λαϊκός συνθέτης - στιχουργός Κώστας Ψυχογιός, ο σπουδαίος μαέστρος Οδυσσέας Δημητριάδης, ο ρεμπέτης Μιχάλης Γενίτσαρης, ο πρωτοπόρος κλασικής κιθάρας Γεράσιμος Μηλιαρέσης, ο τραγουδιστής και συνθέτης του Νέου Κύματος Γιώργος Ζωγράφος, η Βίκυ Μοσχολιού, ο μουσικο -συνθέτης Γιώργος Μουζάκης, ο δεξιοτέχνης του μπουζουκιού Σπύρος Λιόσης, ο μεγάλος λαϊκός τραγουδιστής Τάκης Μπίνης, ο Αγαμέμνων Μουρτζόπουλος - άνθρωπος των Γραμμάτων και της μουσικολογίας -, η συνάδελφος Ντίνα Βασιλάκου, ο φλαουτίστας Νίκος Χαλκιάς, η κορυφαία Βουλγάρα σοπράνο Γκένα Ντιμιτρόβα κ.ά.