Η μόνη πολιτική που άσκησε την περασμένη χρονιά η κυβέρνηση και για το θέατρο, ήταν ...οι «συμβουλές» στους επιχορηγούμενους φορείς να προσφύγουν σε χορηγούς, απεκδυόμενη της ευθύνης που φέρει απέναντι στον πολιτισμό και το λαό. Οι επιχορηγούμενοι θίασοι έζησαν το μεγάλο βάσανο της επιβίωσης. Θίασοι διετούς και μονοετούς προγραμματισμού πήραν μικρό μέρος της επιχορήγησης, ενώ ακόμη δεν έγινε η πρόσκληση για την υποβολή ρεπερτορίου για τη θεατρική περίοδο που ξεκίνησε.

Οικονομικά προβλήματα αντιμετωπίζουν και οι δύο κρατικές σκηνές (Εθνικό και Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδας). Χρόνια καθυστερεί η ανακαίνιση του κτιρίου Τσίλερ, εξαιτίας της δυσκινησίας και έλλειψης ενδιαφέροντος του ΥΠΠΟ. Η Κεντρική Σκηνή δε λειτουργεί εδώ και τρία χρόνια και ενοικιάζεται το θέατρο «Κάππα», ενώ το 2005 μετακόμισαν η Πειραματική και η Νέα Σκηνή. Δικαιώθηκαν μετά από πολυήμερο αγώνα οι ηθοποιοί του Κρατικού Θεάτρου Βόρειας Ελλάδας, με αιτήματα να καταβάλλεται κανονικά και να μη συμψηφίζεται στο βασικό μισθό το 75% προσαύξησης επί του ημερομισθίου για την κυριακάτικη εργασία τους και το 25% προσαύξηση επί του ωρομισθίου για τη νυχτερινή εργασία.

Επίσης, το Κέντρο Μελέτης και Ερευνας του Ελληνικού Θεάτρου - Θεατρικό Μουσείο εξακολουθεί να αντιμετωπίζει το παρατεινόμενο πρόβλημα της μεταστέγασής του. Το «Θέατρο Τέχνης - Κ. Κουν» με την εξηντάχρονη πορεία του, που σημάδεψε τη θεατρική ιστορία του τόπου μας, κινδυνεύει από την αδιαφορία και την υποσχεσιολογία του ΥΠΠΟ. Αλλο ένα κέντρο, οι «Δεσμοί», το «Κέντρο Ερευνας και Πρακτικών Εφαρμογών Αρχαίου Ελληνικού Δράματος», εξαιτίας της ασυνέπειας του ΥΠΠΟ, αντιμετώπισε το πρόβλημα της έξωσης. Τη μεγαλύτερη κρίση από τη γέννησή τους περνούν τα περισσότερα Δημοτικά Περιφερειακά Θέατρα. Τα τελευταία χρόνια, τα ΔΗΠΕΘΕ «ζουν» την οικονομική δυσπραγία, που κρέμεται ως δαμόκλειος σπάθη, απειλώντας το μέλλον τους.

Θύμα, επίσης, της κυβερνητικής πολιτικής ήταν και το Διεθνές Φεστιβάλ Πειραματικού Θεάτρου «Θεατρική Ανοιξη», το οποίο επί 11 χρόνια διοργανώνει, κάθε Μάη, στη Θεσσαλονίκη, η Πειραματική Σκηνή της «Τέχνης». Η ματαίωση του Φεστιβάλ οφείλεται στην πλήρη απουσία κρατικής ενίσχυσης, χωρίς την οποία ένα διεθνές θεατρικό φεστιβάλ με συμμετοχές υψηλού επιπέδου ήταν αδύνατον να πραγματοποιηθεί.

Γι' αυτά και για άλλα πολλά, αρχές του καλοκαιριού, εκατοντάδες καλλιτέχνες και εργαζόμενοι στο χώρο του πολιτισμού, πραγματοποίησαν μεγάλη διαμαρτυρία με πρωτοβουλία της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Θεάματος - Ακροάματος (ΠΟΘΑ) και των Συνεργαζόμενων Φορέων στο χώρο του πολιτισμού και με κεντρικό σύνθημα «Ο πολιτισμός δεν είναι εμπόρευμα - Η πολιτιστική κληρονομιά δεν πουλιέται».

Τέλος, το ΚΚΕ θεωρώντας κατεπείγουσα την ανάγκη να ληφθούν άμεσα μέτρα, καθώς η πολιτιστική ανάπτυξη δεν μπορεί να αφεθεί στο μεγάλο κεφάλαιο, γιατί είναι ευθύνη της κοινωνίας και των δομών της, ευθύνη του κράτους, κατέθεσε, Επερώτηση στη Βουλή, επισημαίνοντας τις μεγάλες επιπτώσεις που έχει αυτή η πολιτική στον τομέα του Πολιτισμού, προβάλλοντας ένα πλαίσιο στόχων και διεκδικήσεων.

• Πικρές και οι απώλειες αρκετών ανθρώπων του θεάτρου: Αλέκος Αλεξανδράκης, Ανδρέας Βαρούχας, Δημήτρης Κεχαΐδης, Λήδα Τασοπούλου, Λήδα Κροντηρά, Κωστής Λειβαδέας, Αλκηστη Γάσπαρη, Μαρίκα Τσιραλίδου, Μαρία Αλκαίου, αλλά και συγγραφέων - ποιητών: Μανώλης Αναγνωστάκης, Τατιάνα Γκρίτση - Μιλλιέξ.