Η κυρίαρχη αντιλαϊκή πολιτική έχει «κλειδώσει» στο στόχαστρό της τα δικαιώματα των νέων εργαζομένων. Η νέα βάρδια της εργατικής τάξης μπαίνει πλέον στην αγορά εργασίας με όρους πολλαπλάσια δυσβάσταχτους, σε σχέση με τις προηγούμενες γενιές των εργαζομένων. Το αντεργατικό τοπίο, που εδώ και χρόνια παγιώθηκε στον ιδιωτικό τομέα, επεκτείνεται - ιδιαίτερα από τις αρχές της δεκαετίας του '90 - και στο δημόσιο τομέα. Χαρακτηριστικά παραδείγματα, αλλά και σταθμός στη μακροχρόνια πορεία ξεθεμελιώματος των εργατικών κατακτήσεων, αποτελούν η κατάπτυστη συμφωνία στον ΟΤΕ και το νομοσχέδιο για τις πρώην ΔΕΚΟ, που την περασμένη Πέμπτη ψηφίστηκε στη Βουλή. Οι προωθούμενες ανατροπές, και στις δυο περιπτώσεις, θα πλήξουν κατά κύριο λόγο τους νεοπροσλαμβανόμενους, συμπαρασύροντας έτσι προς τα κάτω τα δικαιώματα και των παλιότερων εργαζομένων.

Η κυβέρνηση της ΝΔ συνεχίζει απαρέγκλιτα στην αντιλαϊκή αντεργατική ρότα που χάραξε το ΠΑΣΟΚ. Αν η σημερινή αξιωματική αντιπολίτευση άνοιξε το δρόμο, θεσμοθετώντας και διευρύνοντας την ημιαπασχόληση στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, η κυβέρνηση της ΝΔ έρχεται σήμερα να ολοκληρώσει το έγκλημα. Την ίδια στιγμή, σαν αποτέλεσμα της πολιτικής του ευρωμονόδρομου, που με πάθος στηρίζουν ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝ, η ανεργία τσακίζει κόκαλα στους νέους, που πιέζονται να κατεβάσουν δραματικά τον πήχη των απαιτήσεών τους, προκειμένου να εξασφαλίσουν ένα πενιχρό μεροκάματο. Συνυπεύθυνες είναι και οι συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες στη ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ, οι οποίες, όχι μόνο δεν αντιτίθενται - για παράδειγμα - στη μερική απασχόληση, αλλά φτάνουν σε σημείο να ζητούν το θεσμικά ποσοστιαίο καθορισμό της στις επιχειρήσεις!

Απέναντι σ' αυτήν την κατάσταση, μοναδική διέξοδος για τους νέους εργαζόμενους αποτελεί το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα και τα αιτήματά του, που ανταποκρίνονται στις σύγχρονες και πραγματικές ανάγκες των ίδιων και των οικογενειών τους. Μέσα σ' αυτό το πλαίσιο, ιδιαίτερη σημασία αποκτά η δράση των Επιτροπών Νέων, που ήδη λειτουργούν ή γίνεται προσπάθεια να στηθούν στα ταξικά συνδικάτα όλων των κλάδων, με στόχο τη συσπείρωση νέων εργαζόμενων, σε κατεύθυνση σύγκρουσης με το σύνολο της πολιτικής που ευθύνεται για τα προβλήματά τους, ενάντια και στα συνδικαλιστικά δεκανίκια του κεφαλαίου που καλούν σε συναίνεση και υποταγή.