Τη Σαντορίνη τη γνωρίζω μονάχα από φωτογραφίες και από διηγήσεις. Ο καθένας αφηγείται τις δικές του εμπειρίες και μιλά για τις δικές του εντυπώσεις, φυσικό είναι. Ομως όλοι συμφωνούν σε κάτι: Το ηλιοβασίλεμα σε τούτο το νησί είναι μοναδικό. Ξεχωριστό. Για να το λένε όλοι, έτσι θα είναι, αφού και οι φωτογραφίες συνηγορούνε. Προσωπικά προτιμώ την ανατολή, από τότε που ήμουν μικρή... Ισως να είναι κι αυτός ένας λόγος, εκτός από τον παράγοντα «τύχη» που δεν την έχω επισκεφτεί μέχρι τώρα, ποιος ξέρει. Ούτε η ίδια δεν ξέρω... Εκείνο το οποίο σίγουρα ξέρω είναι πως κάτι σαντορινιά πιτάκια με χλωρό τυρί, που έφαγα στην Αθήνα το περασμένο καλοκαίρι, μου άρεσαν πολύ και λέω να μοιραστούμε την απόλαυση.

Σε ένα μεγάλο μπολ θα βάλουμε γύρω στα 250 γραμμάρια χλωρό τυρί και θα το ανακατέψουμε με ένα πιρούνι. Θα ρίξουμε μέσα πιπέρι από το μύλο, ψιλοκομμένο δυόσμο και δυο αυγά και θα συνεχίσουμε να ανακατεύουμε. Θα απλώσουμε ένα χωριάτικο φύλο επάνω σε μια λεία επιφάνεια και κόβουμε δίσκους στη διάμετρο ενός φλιτζανιού του τσαγιού. Επειτα, θα βάλουμε ένα κουταλάκι με τη γέμιση, θα βρέξουμε τις άκρες του δίσκου με νερό και θα το διπλώσουμε έτσι ώστε να μοιάζει με μισοφέγγαρο. Πιέζουμε τις άκρες για να κολλήσουν και βάζουμε τα τυροπιτάκια σε ένα μεγάλο δίσκο μέσα στο ψυγείο για μισή τουλάχιστον ώρα. Θα ζεστάνουμε άφθονο ελαιόλαδο σε ένα τηγάνι και πριν κάψει θα ρίξουμε τα τυροπιτάκια και θα τηγανίσουμε μέχρι να πάρουν χρώμα. Μόλις ροδοκοκκινίσουν και από τις δυο πλευρές θα τα ακουμπήσουμε σε απορροφητικό χαρτί κουζίνας. Επειτα θα δοκιμάσουμε, τουλάχιστον για να διαπιστώσουμε εάν τα πετύχαμε! Ε, πρώτη φορά τα κάναμε... Εάν μας αρέσει η ιδέα αλλά δε βρίσκουμε τυρί Σαντορίνης, μπορούμε να βάλουμε ένα μείγμα ανθότυρου και φέτας ή κατίκι Δομοκού.