Τα τελευταία χρόνια, οι ασφαλιστικές εταιρίες στοχεύουν όλο και πιο συστηματικά την εισβολή τους στο χώρο των συνταξιοδοτικών προγραμμάτων και της περίθαλψης. Επιδιώκουν, δηλαδή, να καρπωθούν, να καλύψουν σημαντικό μέρος της Κοινωνικής Ασφάλισης, αξιοποιώντας τις θεωρίες - και της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ - για τον ...τρίτο πυλώνα των νέων συστημάτων Κοινωνικής Ασφάλισης, που δεν είναι τίποτα άλλο από την ιδιωτική ασφάλιση.

Τα προγράμματα υγείας - περίθαλψης και συνταξιοδότησης δεν είναι κάτι καινούργιο. Ομως, κυρίως την τελευταία δεκαετία, οι εταιρίες φαίνονται να δίνουν στην επικοινωνιακή τους πολιτική ιδιαίτερη έμφαση, στοχεύοντας σε αύξηση του πελατολογίου τους και άρα της κερδοφορίας τους. Και αυτό από μόνο του ίσως και να μην έλεγε και πολλά πράγματα, εάν από κοντά δεν είχαν σύμμαχό τους τις κυβερνήσεις που με τις πολιτικές των ...διαρθρωτικών αλλαγών οδηγούν σε διαρκή υποβάθμιση, απαξίωση και ανατροπή του κοινωνικοασφαλιστικού συστήματος, όπως το γνωρίσαμε μέχρι σήμερα. Το αποτέλεσμα είναι να δημιουργείται εύλογη ανασφάλεια στους εργαζόμενους για το μέλλον τους και ένα ιδιότυπο «σπρώξιμό» τους προς τις ασφαλιστικές εταιρίες.

Ιδού ορισμένα από τα όσα αποκαλυπτικά έχουν πει κατά καιρούς οι κυβερνώντες, αποκαλύπτοντας το ρόλο τους ως πράκτορες των ασφαλιστικών εταιριών: «Ισως ο μόνος σύμμαχος των ασφαλιστικών εταιριών την περίοδο αυτή να είναι η αναποτελεσματικότητα της κοινωνικής ασφάλισης, νοσοκομειακής περίθαλψης και ζωής που αναγκάζουν όλο και περισσότερους πολίτες να αναζητούν πρόσθετη ιδιωτική ασφάλιση». Τα λόγια ανήκουν στον Ν. Χριστοδουλάκη, όταν ως υπουργός Ανάπτυξης της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ μίλησε σε εκδήλωση των Ασφαλιστικών Εταιριών το Φλεβάρη του 2001. Στην ίδια κατεύθυνση, κινείται απαρέγκλιτα και η κυβέρνηση της ΝΔ.

Χαρακτηριστικά είναι τα όσα κατά καιρούς λέγονται από αρμόδια κυβερνητικά στελέχη. Ο υφυπουργός Ανάπτυξης Γ. Παπαθανασίου, μιλώντας τον προηγούμενο Μάη σε εκδήλωση του Συνδέσμου Εκπροσώπων και Στελεχών Ασφαλιστικών Εταιριών έδωσε με τον πιο αποκαλυπτικό τρόπο το περίγραμμα των στοχεύσεων της κυβέρνησης όσον αφορά στο ρόλο των ασφαλιστικών εταιριών στην προωθούμενη πολιτική για την Κοινωνική Ασφάλιση: «Η αναζήτηση μιας μόνιμης και σταθερής αναπτυξιακής κατεύθυνσης για την ασφαλιστική αγορά και ιδιαίτερα για τον κλάδο της ιδιωτικής ασφάλισης πρέπει να αποτελεί μόνιμο στόχο τόσο της πολιτείας όσο και των ανθρώπων του χώρου της Ασφάλισης». Σε άλλο σημείο της ομιλίας του επισήμαινε: «Πιστεύουμε ότι ήρθε ο καιρός να κάνουμε τολμηρότερα βήματα. Γιατί πιστεύουμε ότι ο ιδιωτικός τομέας της Ασφάλισης μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο σε αυτό που αποκαλούμε μοντέλο κοινωνικής προστασίας» και ξεκαθάρισε «βούληση της κυβέρνησης είναι να αναδείξουμε το ρόλο του ιδιωτικού τομέα και να τον καταστήσουμε συμπληρωματικό πυλώνα του μοντέλου κοινωνικής προστασίας».

Κύριο επιχείρημα των πολυεθνικών ασφαλιστικών εταιριών που «ψαρεύουν» όλο και πιο μαζικά πελάτες για συνταξιοδοτικά προγράμματα, είναι τα υποτιθέμενα ελλείμματα των ασφαλιστικών ταμείων και η επαπειλούμενη αδυναμία τους να πληρώνουν συντάξεις μετά από κάποια χρόνια. Αποσιωπώντας εντελώς το γεγονός ότι εκατομμύρια πελάτες τους ανά τον κόσμο έμειναν κυριολεκτικά στο δρόμο εξαιτίας της χρεοκοπίας που κάθε τόσο πλήττει τις ασφαλιστικές εταιρίες, παραπλανούν, με διάφορα κόλπα και τρικ, τους εργαζόμενους δίνοντας υποσχέσεις που τις περισσότερες φορές δεν έχουν καμιά σχέση με την πραγματικότητα, ενώ πολλοί είναι εκείνοι που στην πορεία της συναλλαγής τους με τις εταιρίες έχουν χάσει ακόμα και τα χρήματα που έχουν δώσει προς αυτές.

Πάντως, σε αυτό που στηρίζονται οι ασφαλιστικές εταιρίες είναι ότι στα πλαίσια των πολιτικών που ασκούνται στην ΕΕ, η Ελλάδα αξιολογείται ως μια αγορά με τεράστιες προοπτικές για την κερδοφορία τους, αφού όπως σημειώνουν χαρακτηριστικά, ενώ τα κατά κεφαλήν ασφάλιστρα που πληρώνονται για τον κλάδο ζωής στην ΕΕ, είναι κατά μέσο όρο 1.108 ευρώ ανά κάτοικο, στην Ελλάδα το σχετικό ποσό είναι μόλις 156 ευρώ.